Rynek pracy w teoriach ekonomicznych

Książka zgłębia funkcjonowanie rynku pracy przez pryzmat teorii ekonomicznych, koncentrując się na neoklasycznych i neokeynesowskich nurtach, które dominują w ekonomii. Przestawiono teorie, dzieląc je na mikroekonomiczne oraz makroekonomiczne spojrzenie. W kontekście mikroekonomicznym, analiza skupia się na decyzjach podejmowanych przez przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe, z uwzględnieniem instytucjonalnego środowiska rynku pracy, które kształtuje państwo. Z kolei podejście makroekonomiczne bada narzędzia polityki gospodarczej stosowane przez państwo, analizując reakcje firm i gospodarstw na te zmiany, co determinuje efektywność podejmowanych działań.

Uwzględniono tutaj wpływ fluktuacji gospodarczych, które w ocenie autora decydują o tym, jak bardzo odpowiednie są konkretne teorie w kontekście rzeczywistości gospodarczej. W książce przedstawiono model polityki gospodarczej, który państwo powinno stosować w celu stabilizacji rynku pracy w odpowiadający na wahania koniunkturalne sposób. Model ten apostrofuje wykorzystanie teorii dominujących w ekonomii, w zależności od stanu gospodarki.

Kiedy gospodarka jest w fazie wzrostu, wskazane jest korzystanie z doktryny neoklasycznej, która zakłada pełne wykorzystanie zasobów. Z kolei podczas kryzysu, szczególnie wywołanego szokiem popytowym, korzystne jest wdrażanie zaleceń neokeynesowskich. W okresach przejściowych, pomiędzy skrajnymi punktami cyklu koniunkturalnego lub w obliczu niepewności co do charakteru szoku, konieczne jest stosowanie połączenia obu podejść teoretycznych. Wnioski dotyczące zarówno mikroekonomii, jak i makroekonomii, kończą się sformułowaniem długofalowych priorytetów polityki gospodarczej, które zapewnią pełne wykorzystanie zasobów pracy dostępnych w gospodarce, przekraczając typowe wahania koniunkturalne.