Rozgrywka

Stylowo wydana powieść debiutującej Allie Reynolds stanowi ten rodzaj kryminału, po który sięgam z największą przyjemnością, a mianowicie – tzw. zagadkę zamkniętego pokoju. Stworzony przez Poego, spopularyzowany przez Johna Dicksona Carra, ten podgatunek powieści detektywistycznej zakłada maksymalną statyczność przestrzeni i ograniczoną ilość bohaterów, a ponad dynamiczny rozwój akcji, rozlew krwi i mnogość wątków stawia intelektualną zagwozdkę nad pozornie niewytłumaczalnym zabójstwem popełnionym w hermetycznych okolicznościach. „Rozgrywka” rzeczywiście zdaje się posiadać wszystkie te gatunkowe cechy, tym większe więc było moje rozczarowanie, gdy nie udało się jej mnie zachwycić.<br> Fabuła w powieści poprowadzona jest dwutorowo – mamy więc okazję śledzić wydarzenia rozgrywane współcześnie, które przeplatają wspomnienia wydarzeń sprzed dziesięciu lat, kiedy to w życiu grupy przyjaciół doszło do niewytłumaczalnej tragedii – tajemniczego zaginięcia. Na wielkie uznanie zasługuje miejsce, w którym autorka zdecydowała się umieścić fabułę swojej powieści – opuszczone, zimowe schronisko w Alpach to lokalizacja prawie że filmowa, plastycznie oddziałująca na wyobraźnię czytelnika. Allie Reynolds to była snowboardzistka, a jej pasję i znajomość tematu możemy docenić ze względu na środowisko kolegów po fachu, w którym rozgrywa się fabuła „Rozgrywki”.<br> Narratorką powieści jest Milla – niegdyś aspirująca brytyjska amatorka zimowej jazdy na desce, dziś – nieco niespełniona trzydziestolatka, która decyduje się przyjąć tajemniczą propozycję sms-ową od Curtisa – przyjaciela i obiektu swoich westchnień sprzed lat, i dołączyć do dawno niewidzianych znajomych podczas weekendu w alpejskim schronisku poza sezonem. Niestety, już na miejscu okazuje się, że nic nie pozostało z poufałości, jaka łączyła przyjaciół w przeszłości. Nad ich bliskością niczym chmury gradowe zawisły bowiem sekrety sprzed lat – zarówno te osobiste, miłosne, jak i te dotyczące niewyjaśnionego po dziś zaginięcia Saskii, siostry Curtisa i rywalki Milli na stoku, oraz tragicznego wypadku ich francuskiej koleżanki, Odette. Gęsta atmosfera krzepnie jeszcze bardziej, gdy dawni przyjaciele uświadamiają sobie, że nie są w malowniczym Le Rocher sami, a komuś, kto przywiódł ich w to odludne miejsce, bardzo zależy, aby ujawnić wszystkie mroczne tajemnice sprzed lat...<br> Choć nie sposób odmówić Reynolds pomysłowości i tworzenia atmosfery czytelniczego napięcia, koncept prowadzenia narracji na dwóch płaszczyznach czasowych może przywieść czytelnikowi na myśl skojarzenie młodzieżowego slashera. Sama opowieść – może ze względu na krótkie rozdziały – wydaje się tworzona bardziej na modłę scenariusza filmowego, aniżeli wielowątkowego utworu literackiego. Może brak jeszcze Reynolds pisarskiego doświadczenia – ktoś złośliwy stwierdziłby nawet, że wciąż pozostaje bardziej snowboardzistką niż autorką – by stworzyć spójną i satysfakcjonującą, trzymającą w ciągłym napięciu powieść kryminalną, bo choć jej suspens może zaskakiwać, trudno oprzeć się wrażeniu, że „Rozgrywce” bliżej do młodzieżowego serialu rodem z Netflixa, aniżeli do powieściowej klasyki tego gatunku.