Rawicz 1919

Czyn powstania wielkopolskiego wciąż pozostaje mało znany w świadomości Polaków. Podczas gdy legionowa maciejówka i błękitny mundur armii Hallera są dość rozpoznawalne, biało-czerwona rozetka na feldmycy czy wielkopolska rogatywka wciąż dążą do uzyskania należnego miejsca w historii. Podobnie jest z bitwami powstańczymi. Walki, które ciągnęły się przez ponad półtora miesiąca i zaangażowały artylerię oraz pociągi pancerne, nie są szeroko znane, nawet mieszkańcom rejonów, gdzie toczyły się te zmagania.

Już w okresie międzywojennym dostrzeżono ten problem. Towarzystwo do Badania Historii Powstania Wielkopolskiego podjęło wówczas kroki w celu rozpowszechnienia wiedzy, publikując obszerne prace, takie jak monografia dotycząca drugiej bitwy o Szubin z 1919 roku. Mimo to, była to jedyna tak szczegółowa praca z tamtego okresu. Zwłaszcza bitwy na frontach zachodnim i południowym nie doczekały się szerokiego opracowania, a publikacje z okresu powojennego nie wypełniły tej luki. Chociaż dotyczą one głównie udziału poszczególnych jednostek wojskowych lub lokalnych społeczności, brak jest kompleksowych książek poświęconych bitwom.

Książka ta ma na celu wypełnienie tej luki, zwłaszcza w kontekście walk o Rawicz. Autor, zwracając uwagę na ten brak, poruszył temat podczas Seminarium Historyków Powstania Wielkopolskiego w Kościanie w 2009 roku, podkreślając potrzebę uzupełnienia wiedzy w tym obszarze.