Raport pelikana

Przyznaję się, że Raport Pelikana to było moje wielkie czytelnicze niedopatrzenie. Mimo że przez całe moje liceum miałem fazę na Johna Grishama (czyli wtedy, gdy zaczytywałem się Firmą i Klientem z wypiekami na twarzy), ta konkretna książka jakoś mi umknęła. A może po prostu uznałem wtedy, że skoro nie ma w niej typowego „sędziego na skraju załamania” albo „prawnika z misją przeciw systemowi”, to nie warto. Cóż, błąd. Ale w końcu po latach po nią sięgnąłem. I bardzo mi podeszła.

To jest po prostu stary, dobry Grisham. Ten, którego się czyta z duszą na ramieniu i nie wypuszcza książki z rąk nawet na herbatę. Klimat lat 90., ale temat wciąż aktualny, korupcja, polityka, wielkie pieniądze i to, jak bardzo wszystko jest ze sobą powiązane. Już sam początek wali w czytelnika z grubej rury. Dwóch sędziów Sądu Najwyższego zostaje zamordowanych w dziwnie zgranym czasie, a służby specjalne taplają się w domysłach. I wtedy pojawia się ona, cała na biało: Darby Shaw, młoda studentka prawa z Nowego Orleanu, która pisze dokument łączący kropki w sposób, jakiego nikt się nie spodziewał. Raport, który rzuca światło na możliwy motyw morderstw i staje się gwoździem do trumny dla tych, którzy mają naprawdę dużo do stracenia. I oczywiście od tego momentu zaczyna się jazda bez trzymanki.

Nie chcę tu spoilerować fabuły, bo wiem, że są jeszcze tacy, którzy jak ja przez lata omijali tę książkę, ale napięcie w niej jest takie, że aż boli. Momentami bardziej przypomina thriller polityczny niż prawniczy, ale to właśnie w tym tkwi siła tej powieści. Grisham pokazuje, że prawo to jedno, a realna władza, układy i pieniądze to zupełnie co innego. I choć Darby nie jest superbohaterką, nie ma kontaktów w CIA ani magicznych hakerów na zawołanie, to dzięki swojej inteligencji i odwadze daje radę przechytrzyć ludzi, którzy nie cofną się przed niczym. Jak sam Grisham kiedyś powiedział: „Wystarczy jedna osoba, by prawda wyszła na jaw. Jeśli tylko się nie podda.” I to właśnie idealnie opisuje tę historię.

To, co mnie najbardziej zaskoczyło, to fakt, że książka mimo upływu lat zupełnie się nie zestarzała. Jasne, są tam pagery, faksy i maile jako coś „nowoczesnego”, ale to tylko dodaje jej uroku. Grisham nigdy nie opierał się na technologii, tylko na ludziach, ich motywacjach, lękach, determinacji. I dlatego Raport Pelikana wciąż działa. Tak po prostu.

Jeśli chodzi o styl, Grisham jak zwykle pisze prosto, konkretnie i bardzo filmowo. Nie bawi się w ozdobniki, ale wie, jak prowadzić narrację, żeby nie można się było oderwać. Darby to postać z krwi i kości. Nie jest wyidealizowaną heroiną, ale zwyczajną młodą kobietą, która nagle zostaje wrzucona w sam środek piekła i musi sobie poradzić. Jej partnerem w ucieczce i walce o prawdę zostaje dziennikarz Gray Grantham, który także nie jest typowym bohaterem akcji, ale razem tworzą naprawdę zgrany, realistyczny duet. Co ważne, Grisham nie pcha ich w banalny romans, co było miłą odmianą.

Dla mnie osobiście Raport Pelikana to taki symboliczny powrót do tego Grishama, którego pokochałem. Tego, który walczył słowem z systemem, który nie bał się pokazywać, jak łatwo prawo może być zgięte i złamane przez wpływowych ludzi. To opowieść o tym, że nawet jednostka bez wpływów, pieniędzy i układów może coś zmienić, jeśli ma odwagę i nie daje się zastraszyć.

Wiem, że wielu czytelników zarzuca Grishamowi, że pisze książki według jednego schematu. Może i tak. Ale powiedzcie mi szczerze, czy jeśli ten schemat działa, jeśli pozwala napisać kolejne dobre, trzymające w napięciu historie, to naprawdę jest się o co czepiać? Czasem właśnie takich historii potrzebujemy. Takich, które pokazują, że prawda ma znaczenie i że warto o nią walczyć, nawet jeśli cena jest wysoka.

Podsumowując, jeśli jeszcze nie czytaliście Raportu Pelikana, naprawdę warto nadrobić. To nie tylko świetna powieść sensacyjna z prawniczym tłem, ale też bardzo sprawna opowieść o odwadze, odpowiedzialności i walce z potężnymi przeciwnikami. Grisham udowadnia, że potrafi mistrzowsko łączyć wartką akcję z ważnymi tematami społecznymi. Ja po tej lekturze znów przypomniałam sobie, dlaczego kiedyś miałam całą półkę jego książek. I chyba pora, żeby wrócić do tego zwyczaju.

Powieści Johna Grishama to dla mnie zawsze loteria. Nie wiem, czy książka, po którą właśnie sięgam będzie dobra, czy też zanudzi mnie na śmierć. To autor bardzo nierówny w mojej ocenie. Na szczęście "Raport Pelikana” to jedna z tych książek autora, które jestem w stanie docenić.
Darby Shaw, młoda studentka prawa, która ma przed sobą obiecującą przyszłość, została wstrząśnięta, podobnie jak cała społeczność prawnicza, gdy dowiedziała się o zamachu na dwóch sędziów Sądu Najwyższego. Wydawało się, że zabójstwa te nie mają żadnego sensu ani powodu. Lokalna policja, FBI i CIA są zaangażowane w poszukiwanie zabójcy, ale bezskutecznie. Darby postanowiła wykorzystać całą swoją wiedzę i intelekt, by zbadać tą podejrzaną sprawę. Spędzając wiele czasu w prawniczej bibliotece, znalazła w końcu odpowiedź. Do czego doszła, wydawało jej sie interesujące, ale mało prawdopodobne. Darby nie wiedziała, że tym samym stanęła na minę, która razem z nią może wkrótce wybuchnąć. Szybko zdaje sobie sprawę, że jej krótkie notatki to coś więcej niż tylko hipoteza, gdy w jej otoczeniu dochodzi do tajemniczych wypadków. Ktoś za wszelką cenę chce ją uciszyć i nie zawaha się użyć wszelkich środków ku temu.
Z początku książka jest tak naprawdę śledztwem dziennikarsko-prawniczym, lecz to, co następuje potem, to klasyczny thriller o ścigającym i ściganej. Źli ludzie chcą śmierci studentki, a Darby, samotna i pozbawiona przyjaciół, ucieka, by ratować swoje życie. Nie jest pewna, komu może zaufać, ale zdaje sobie sprawę, że potrzebuje pomocy, i to dużej. Pokłada więc wiarę w Gray'u Granthamie, reporterze Washington Post, który jest jedną z niewielu osób naprawdę wierzących, że Darby jest w poważnym niebezpieczeństwie.
To trzymający w napięciu thriller, w którym napięcie stale rośnie. Akcja jest wciągająca, sugestywna i wartka. Wiedza prawnicza autora sprawia, że cała książka wydaje się niesamowicie wiarygodna. John Grisham potrafi zaangażować swojego czytelnika i sprawić, że nie można się od książki oderwać. "Raport Pelikana” jest naprawdę świetną książką, prawdopodobnie najlepszą tego autora. Książka błyszczy wspaniałym talentem pisarza od pierwszej do ostatniej strony. Jeśli nigdy nie czytaliście książek Johna Grishama, to jest to doskonałe miejsce, by zacząć.

Książki Johna Grishama poleciła mi dawno temu koleżanka ze studiów. Co jakiś czas sięgam więc po jego powieści i tym razem przeczytałam "Raport Pelikana”, który po raz pierwszy został wydany w 1992 roku. Nie widziałam nigdy filmu na podstawie tej powieści, więc nie wiedziałam czego dotyczy fabuła. Wchodziłam więc w powieść nie wiedząc o niej wiele...
Waszyngton budzi się z makabryczną wiadomością, że w nocy zamordowano dwóch członków Sądu Najwyższego. Najbardziej szokująca była różnica w tych ofiarach. Stary, który już dawno powinien był przejść na emeryturę, demokrata sędzia Rosenberg i młodszy republikanin sędzia Jensen. Fakt, że prawie zawsze opowiadali się po przeciwnych stronach w każdej sprawie, sprawił, że organy ścigania nie miały jasnego motywu politycznego. Podejrzewano więc motyw osobisty.
Podczas gdy cały kraj zastanawia się nad przyczyną zabójstwa, Darby Shaw, błyskotliwa studentka prawa rozpoczyna śledztwo. Wertuje aktualne akta Sądu Najwyższego i w końcu wpada na obiecujący trop. Przez następne cztery dni przegląda różne dokumenty, które mogą być użyte jako dowody w sprawie. W końcu Darby Shaw pisze ośmiostronicowy projekt, który później zostanie nazwany tytułowym "Raportem Pelikana”. Shaw jest tylko połowicznie przekonana, że coś jest na rzeczy, ale wkrótce zorientuje się, że sprawa jest poważniejsza niż jej się wydaje.
To naprawdę znakomita lektura. Jest dobrze skonstruowana i rozwinięta. Bardzo podobała mi się postać Darby Shaw. Jest młoda, odważna i błyskotliwa. Sama jestem studentką prawa i chciałabym być tak ambitna i nieustraszona jak ona :). Po raz pierwszy zetknęłam się z pierwszoplanową postacią kobiecą w powieści Johna Grishama i muszę przyznać, że to kobiece spojrzenie dodało trochę świeżości w jego twórczości. Fabuła "Raportu Pelikana” toczy się wartko, a napięcie i akcja rośnie z każdą stroną. Czułam, że jestem z Darby Shaw na każdym kroku. Czułam jej ból, gniew, frustrację i podzielałam jej determinację w dążeniu do wymierzenia sprawiedliwości.
Zawsze podziwiałam umiejętność Johna Grishama w ukazywaniu negatywnej strony wymiaru sprawiedliwości i manipulacji jakie tam dochodzą. W tym kontekście "Raport Pelikana" jest najlepszą książką o prawnikach, jaką czytałam. Nic w tej powieści nie jest czarno-białe.
Bardzo polubiłam tę historię i jej bohaterów. Lektura była niezwykle przyjemna i satysfakcjonująca. Każdy, kto jest zainteresowany akcją, suspensem i thrillerem z prawniczą otoczką, musi koniecznie sięgnąć po tę książkę.

Powieści Johna Grishama to dla mnie zawsze loteria. Nie wiem, czy książka, po którą właśnie sięgam będzie dobra, czy też zanudzi mnie na śmierć. To autor bardzo nierówny w mojej ocenie. Na szczęście "Raport Pelikana” to jedna z tych książek autora, które jestem w stanie docenić.
Darby Shaw, młoda studentka prawa, która ma przed sobą obiecującą przyszłość, została wstrząśnięta, podobnie jak cała społeczność prawnicza, gdy dowiedziała się o zamachu na dwóch sędziów Sądu Najwyższego. Wydawało się, że zabójstwa te nie mają żadnego sensu ani powodu. Lokalna policja, FBI i CIA są zaangażowane w poszukiwanie zabójcy, ale bezskutecznie. Darby postanowiła wykorzystać całą swoją wiedzę i intelekt, by zbadać tą podejrzaną sprawę. Spędzając wiele czasu w prawniczej bibliotece, znalazła w końcu odpowiedź. Do czego doszła, wydawało jej sie interesujące, ale mało prawdopodobne. Darby nie wiedziała, że tym samym stanęła na minę, która razem z nią może wkrótce wybuchnąć. Szybko zdaje sobie sprawę, że jej krótkie notatki to coś więcej niż tylko hipoteza, gdy w jej otoczeniu dochodzi do tajemniczych wypadków. Ktoś za wszelką cenę chce ją uciszyć i nie zawaha się użyć wszelkich środków ku temu.
Z początku książka jest tak naprawdę śledztwem dziennikarsko-prawniczym, lecz to, co następuje potem, to klasyczny thriller o ścigającym i ściganej. Źli ludzie chcą śmierci studentki, a Darby, samotna i pozbawiona przyjaciół, ucieka, by ratować swoje życie. Nie jest pewna, komu może zaufać, ale zdaje sobie sprawę, że potrzebuje pomocy, i to dużej. Pokłada więc wiarę w Gray'u Granthamie, reporterze Washington Post, który jest jedną z niewielu osób naprawdę wierzących, że Darby jest w poważnym niebezpieczeństwie.
To trzymający w napięciu thriller, w którym napięcie stale rośnie. Akcja jest wciągająca, sugestywna i wartka. Wiedza prawnicza autora sprawia, że cała książka wydaje się niesamowicie wiarygodna. John Grisham potrafi zaangażować swojego czytelnika i sprawić, że nie można się od książki oderwać. "Raport Pelikana” jest naprawdę świetną książką, prawdopodobnie najlepszą tego autora. Książka błyszczy wspaniałym talentem pisarza od pierwszej do ostatniej strony. Jeśli nigdy nie czytaliście książek Johna Grishama, to jest to doskonałe miejsce, by zacząć.