Rabia

Ta książka, będąca wybitnym przykładem literatury tureckiej, zabiera nas do końcówki XIX wieku, czasu panowania despotycznego Abdul Hamida II. W narodzie się gotuje, a na tym tle rozgrywa się poruszająca historia Rabii, córki słynnego komedianta, który zdobywa popularność na stambulskich scenach. Kiedy ojciec zostaje wygnany z miasta za krytykowanie elity i związki z ruchem młodoturków, Rabia trafia pod surową opiekę dziadka, gniewnego imama.

W izolacji, pozbawiona uroków dzieciństwa, Rabia odkrywa w sobie talent wokalny, który może dać jej upragnioną wolność. Jej piękny śpiew, szczególnie podczas recytacji wersów Koranu, otwiera przed nią drzwi do wyższych kręgów towarzyskich, pełnych zarówno atrakcji, jak i dworskich intryg. Pod opieką Selima Paszy, Rabia korzysta z nauk znanego derwisza, Vehbiego Efendiego, a także zgłębia europejską muzykę przy pomocy włoskiego muzyka Peregriniego.

Gdy jej ojciec powraca z wygnania, Rabia decyduje się z nim zamieszkać. Staje się niezależną młodą kobietą, której silne przywiązanie do tradycji i wiary pozwala stawić czoła życiowym wyzwaniom. Dzięki swojemu ojcu zanurza się w świat teatru, gdzie poznaje prawdziwą radość i zmagania związane z miłością oraz jej cierpieniami.