Psi Patrol nr 36 Poznajcie Kosmo-Bliźniaki!

Mój małżonek pracuje w logistyce, sporo podróżuje, jednak nawet on nie wiedział jeszcze do niedawna, gdzie właściwie lezy Zatoka Przygód. To interesujące, ponieważ jeśli zapytacie dowolnego malucha u was na osiedlu, gdzie znajduje się wspomniane wyżej miejsce. Istnieje spore prawdopodobieństwo, że dziecko nie tylko będzie znało odpowiedź, ale bez trudu wymieni również wszystkich jego mieszkańców. Najważniejszymi postaciami jest w tm zakresie oczywiście sześć psiaków oraz ich opiekun, Reyder. 10-letni chłopiec mieszka w szklanej wieży na obrzeżach miasta, gdzie ma doskonały widok na wszystko, co się w nim dzieje. To ważne, ponieważ w Zatoce Przygód... nie ma żadnych służb, które dbałyby o porządek i bezpieczeństwo w mieście. Żadnej policji, wozów strażackich czy przedstawicieli zakładu komunalnego. Brzmi jak przepis na chaos? Niekoniecznie, ponieważ Zatoka Przygód to przeciwieństwo miasta Gotham, znanego z porachunków Batmana i Jokera.  

Sześć psiaków, spośród których każdy ma swoje imię, unikalne wyposażenie, przypisany mu kolor i przede wszystkim wiele ważnych misji do spełnienia. Czasami oznacza to ściągnięcie kotka z drzewa, innym razem wymianę hydrantów na ulicy, albo ratunek niesiony pasażerom auta, uwiezionym w obliczu kamiennej lawiny. Wyobraźnię twórców w zakresie fabuły ogranicza jedynie.... w sumie nic jej nie ogranicza. Sytuacje, z jakimi mierzą się członkowie psiej ekipy, bywają absurdalne, niekiedy poważne, innym razem stanowią metaforę ironii, celnie wymierzonej przez twórców w świat dorosłych, tak różny od dziecięcego. Dość szybko mój syn zorientował się na postać Rocky’ego. Wspomniana postać to zwykły kundelek, który wygląda mocno niepozornie na tle innych rasowych pasiaków, takich jak dalmatyńczyk Marshall, czy Rumble, cieszący się rodowodem buldoga francuskiego. Rocky to jednak wyjątkowa postać, ponieważ ulubiony bohater mojego syna jest wielkim miłośnikiem recyklingu w każdej postaci. Nie przejdzie obok żadnego papierka obojętnie, wszystkie podniesie, a wieczorami po udanych misjach odpoczywa nie w łóżku, ale w... kontenerze. Co ciekawe, Rocky, mimo iż angażuje się w uprzątnięcie nieczystości w Zatoce Przygód, charakteryzuje się niezmiennie piękną, szarą sierścią oraz białymi jak śnieg łapkami. Pewnego dnia mój syn przyszedł do mnie i zapytał, czy jest hydrofobia. Naturalne skojarzenie, że to lek przed wodą, byłam jednak zaskoczona, że mój pierworodny zna takie trudne słowa w wieku czterech lat. Okazało się, że to Rocky cierpi na hydrofobię! I kto odważy się powiedzieć, że bajki dla dzieci nie niosą ze sobą wartości edukacyjnej?  
 
Książeczkę „Psi Patrol. Poznajcie Kosmo-Bliźniaki!” kupiłam na wyraźne życzenie mojego syna. Koniec roku to doskonały czas, aby nadrobić zaległości literackie. Przyznaje, w ostatnich tygodniach syn więcej czasu spędzał przed animowaną wersją Psiego Patrolu, aniżeli nad książkami opartymi na kanadyjskiej produkcji. Wynikało to z kilku czynników, ten najważniejszy to konieczność pogodzenia pracy zdalnej z pogodą, która w znacznym stopniu utrudniała możliwość spędzania wolnego czasu przez dziecko na świeżym powietrzu. Książkę „Psi Patrol. Poznajcie Kosmo-Bliźniaki!” przeczytaliśmy wczoraj wieczorem i zajęło nam to niecałą godzinę. To i tak sporo, jeśli wziąć pod uwagę, że publikacja zawiera 24 strony. Mniej więcej połowa książki to nie tekst, a kolorowe obrazki, tym samym mój syn ciągle miał coś do opowiedzenia na temat zaprezentowanych bohaterów i nadgoniliśmy z akcją, dopiero gdy pojawiły się tytułowe „Kosmo-bliźniaki”. Syn nie znał wcześniej tych postaci, a wiedzę o nich szybko wykorzystał, aby podzielić się nowinkami ze swoimi kolegami w przedszkolu. Efekt? W kolejny weekend organizujemy małą imprezę dla części dzieci z przedszkola, a motywem przewodnim ma być czytanie książki „Psi Patrol. Poznajcie Kosmo-Bliźniaki!”. Mam nadzieje, e uda mi się w to wplatać mojego męża, a sama zajmę się podawaniem słodkich deserów ?.  

Psi Patrol jest jak guma do żucia. Przykleja się do butów i nawet nie wiadomo kiedy pojawia się w domu i nie chce już go opuścić. Możecie oczywiście ukradkiem wyłączyć dziecko bajkę albo zmienić na inną, ale powodzenie takiej misji z góry skazane jest na porażkę. Dlaczego? Trudno powiedzieć, ale globalny fanonem tej bajki jest widoczny na wszystkich zakątkach świata. Z jednej strony może to dziwić, wybór opowiadań i serialów animowanych dla najmłodszych jest szalenie bogaty. Z drugiej jednak pamiętam, że w czasach mojej młodości dzieciaki szalały na punkcie „Króla Lwa”. Nie było kompromisów w tym zakresie: żetony w czipsach, kolorowe karteczki do wymiany na przerwach szkolnych, czy w końcu ulubione maskotki, wzorowane na postaciach z filmu Disneya. Może więc każde pokolenie maluchów znajduje swoje unikalne wzorce, za którymi podąża? Jeśli tak, to warto dowiedzieć się o bajce swojego dziecka, jak najwięcej. Znajomość charakterystycznego zawołania Reydera: „Marshall! Rubble! Chase! Rocky! Zuma! Skye! Patrol nasz radę da!” to za mało. Zapytaliście już waszego malucha, która postać z ekipy psich ratowników jest jego ulubioną?  

Psi Patrol ma zarówno cienie, jak i blaski. Nie ma idealnej bajki dla dzieci, ale niektóre z nich promują budowanie zdrowych relacji z otoczeniem, inne z kolei zbyt umownie podchodzą do granicy pomiędzy realnym światem i tym baśniowym. Psi Patrol znajduje się gdzieś pomiędzy. Czy to znaczy, że twórcom popularnego serialu animowanego udało się osiągnąć złoty środek? Nie odważyłabym się na takie wnioski, niemniej sposób, w jaki opowieść o Psim Patrolu trafia do naszych pociech, należy uznać za pewną wskazówkę w zakresie preferencji młodego pokolenia. W rozmaitych bajkowych opowieściach dorośli przedstawiani są w mniej lub bardziej rozgarnięty sposób, daje to maluchom poczucie odrębności ich dziecięcego świata. W Psim Patrolu rzecz w tym zakresie została posunięta niejako do granic absurdu. Mężczyźni i kobiety w Psim Patrolu to postacie do bólu nieporadne, które ekipa psich ratowników nieustannie ratuje z opresji. Wszystko pod dowództwem Reydera, 10-letniego chłopca, który zwołuje sześć psiaków do swojej bazy, tam przechodzą „transformację” i dalej ratują świat. Przed czym? Czasami przed wspomnianą wyżej nieporadnością, a czasami przed zakusami złego pana Burmistrza. Urzędnik pełni w bajce rolę czarnego charakteru, jedna jego „mroczne intencje” często nie znajdują finalizacji w Zatoce Przygód, ponieważ dzielne pieski potrafią przewidzieć zamiary nieuprzejmego w swoim sposobie bycia pana Humdingera.  

Popularność Psiego patrolu to nie tylko popularny, kanadyjski serial animowany. To również cała masa gadżetów z wizerunkiem ulubionej postaci z ekipy psich ratowników. Szczególną uwagę w tym zakresie zajmuje literatura dziecięca. W naszym kraju książki z Psim Patrolem wydawane są przez wydawnictwo Media Service Zawada. Dobrym przykładem w tym zakresie może być publikacja pod tytułem „Psi Patrol. Poznajcie Kosmo-Bliźniaki!”. Atak Lady Sroki na Zatokę Przygód okazał się nie lada wyzwaniem, Psi Patrol potrzebował wsparcia. Kogo? Wasze maluchy będą miały okazje poznać zupełnie nowych bohaterów: tytułowe Kosmo-bliźniaki! Książeczka została wydana na początku ubiegłego roku, liczy sobie 24 strony i stanowi niezbyt skomplikowana historie przygód Psiego Patrolu, idealną na popołudniową lekturą, kiedy za oknem zimno i ponuro ?