Przez ucho igielne

Marzena Dąbrowa Szatko w swoich wierszach przenosi nas do niezwykłego miasteczka, które niegdyś zostało opisane przez innego poetę jako kraj łagodności. To miejsce, dostępne jedynie poprzez symboliczne ucho igielne, zmieniło się nieodwracalnie z biegiem lat. Czytając ten tomik, uczestniczymy w jednolitej opowieści o nieuchronności upływu czasu i sile uczuć, które trwają mimo wszystko. Przekaz, który autorka starannie skomponowała, przesycony jest łagodnością, nawet gdy historia osób w nim zawartych jest pełna dramatyzmu. Wydaje się, że Poetka chce zapewnić: nie ma powodu do obaw, otworzę im drzwi swojego wiersza, niech wejdą i zostaną na zawsze. Elżbieta Zechenter-Spławińska