Przemijania

Poezja autorstwa Sergiusza Mizery zagłębia się w ludzkie doświadczenie, przejawiające pragnienie osiągnięcia rzeczy istotnych i nieprzemijających, równocześnie ukazując walkę z ulotnością i tragedią istnienia. Każdy z nas napotyka w swoim życiu rozczarowania, szczególnie wtedy, gdy dążymy do dobra i piękna, poszukujemy nadziei i zadajemy sobie pytania o sens istnienia. Czas często staje się naszym wrogiem, ponieważ codziennie, układając się do snu, doświadczamy lęków. Czujemy się opuszczeni, nawet gdy śpi obok nas pies, który nie zrozumie naszego wewnętrznego cierpienia. Mimo to, w końcu przekleństwa mogą przerodzić się w błogosławieństwa, a poezja staje się ścieżką do odkrycia Prawdy. Tam, gdzie ostatni wiersz nie potrzebuje już słów, przemijanie zyskuje formę wieczności.