Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Prawo cywilne. Zarys części ogólnej
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Obecne, trzecie wydanie - w nowej wersji - podręcznika ukazuje się po 20 latach od jego poprzedniej edycji, a po 50 latach od opublikowania dzieła wyłącznego, którego ten podręcznik jest kontynuacją, pióra Aleksandra Woltera. Tyleż lat - tzn. 50 - minęło od śmierci Profesora Woltera, a 20 lat od odejścia Jerzego Ignatowicza, współautora niniejszego podręcznika. Wznowienie tej publikacji - w zmienionej, zaktualizowanej postaci - jest swoistą formą uczczenia pamięci tych wybitnych uczonych w rocznice ich śmierci.
Kolejne wydanie różni się znacząco od dwóch poprzednich. W ciągu 20 lat nastąpiły mniej lub bardziej doniosłe zmiany w takich zwłaszcza obszarach należących do zakresu części ogólnej prawa cywilnego, jak:
- podmiotowość,
- zawieranie umów,
- forma czynności prawnych,
- przedstawicielstwo
- konieczne zatem było ich ponowne omówienie.
Należało też uwzględnić powstałe w tym okresie bogate orzecznictwo i równie bogatą literaturę. Także w tej edycji wprowadzono stosunkowo liczne - jak na podręcznikowy charakter opracowania - odesłania w przypisach do judykatury i piśmiennictwa.
Nowością jest zamieszczenie na wstępie każdego rozdziału podstawowej literatury. Utrzymanie mnogich odesłań (z konieczną ich aktualizacją) wynika z dzielonego z Profesorami Wolterem i Ignatowiczem przekonania, że wykład uniwersytecki powinien wskazywać, iż treść uregulowań prawnych jest "odkrywana" w wyniku analiz i dyskusji, a niekiedy również sporów prowadzonych w literaturze prawniczej, jak też powinien zwracać uwagę na niezastąpiony udział judykatury w wyjaśnianiu sensu stosowanych przepisów.
Tak jak uprzednio zastosowano w podręczniku dwa rodzaje czcionki. To rozróżnienie oznacza tylko tyle, że czytelnicy-studenci, do których jest on adresowany, powinni położyć szczególny nacisk na partie pisane normalną czcionką, ale nie oznacza, iżby te wydrukowane petitem można było pominąć bez uszczerbku dla zrozumienia wykładu.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Obecne, trzecie wydanie - w nowej wersji - podręcznika ukazuje się po 20 latach od jego poprzedniej edycji, a po 50 latach od opublikowania dzieła wyłącznego, którego ten podręcznik jest kontynuacją, pióra Aleksandra Woltera. Tyleż lat - tzn. 50 - minęło od śmierci Profesora Woltera, a 20 lat od odejścia Jerzego Ignatowicza, współautora niniejszego podręcznika. Wznowienie tej publikacji - w zmienionej, zaktualizowanej postaci - jest swoistą formą uczczenia pamięci tych wybitnych uczonych w rocznice ich śmierci.
Kolejne wydanie różni się znacząco od dwóch poprzednich. W ciągu 20 lat nastąpiły mniej lub bardziej doniosłe zmiany w takich zwłaszcza obszarach należących do zakresu części ogólnej prawa cywilnego, jak:
- podmiotowość,
- zawieranie umów,
- forma czynności prawnych,
- przedstawicielstwo
- konieczne zatem było ich ponowne omówienie.
Należało też uwzględnić powstałe w tym okresie bogate orzecznictwo i równie bogatą literaturę. Także w tej edycji wprowadzono stosunkowo liczne - jak na podręcznikowy charakter opracowania - odesłania w przypisach do judykatury i piśmiennictwa.
Nowością jest zamieszczenie na wstępie każdego rozdziału podstawowej literatury. Utrzymanie mnogich odesłań (z konieczną ich aktualizacją) wynika z dzielonego z Profesorami Wolterem i Ignatowiczem przekonania, że wykład uniwersytecki powinien wskazywać, iż treść uregulowań prawnych jest "odkrywana" w wyniku analiz i dyskusji, a niekiedy również sporów prowadzonych w literaturze prawniczej, jak też powinien zwracać uwagę na niezastąpiony udział judykatury w wyjaśnianiu sensu stosowanych przepisów.
Tak jak uprzednio zastosowano w podręczniku dwa rodzaje czcionki. To rozróżnienie oznacza tylko tyle, że czytelnicy-studenci, do których jest on adresowany, powinni położyć szczególny nacisk na partie pisane normalną czcionką, ale nie oznacza, iżby te wydrukowane petitem można było pominąć bez uszczerbku dla zrozumienia wykładu.