Postkolonialne historiografie. Casus jednego średniowiecza

Praca autorstwa Antona Saifullayeu`a jest przykładem podejścia interdyscyplinarnego, które znacząco wpływa na współczesne badania humanistyczne, nie ograniczając się jedynie do polskiego kontekstu. Autor pokazuje, że obecna wartość humanistyki leży nie w różnicach pomiędzy poszczególnymi dziedzinami, ale w zdolności badaczy do wspólnego rozwiązywania problemów występujących na ich styku.

Książka jest ambitnym i idealistycznym projektem, który próbuje wskazać nowe ścieżki wyjścia z postkolonialnych wpływów, jakie ciążą na współczesnej białoruskiej historiografii. Według autora, białoruscy historycy borykają się z dwoma podstawowymi narracjami: jedni próbują włączyć lokalne treści do istniejącej, imperialnej opowieści, podczas gdy inni, choć odrzucają ją na poziomie deklaracji, w praktyce pozostają pod jej wpływem poprzez postkolonialną mimikrę. Owe spostrzeżenia mają kluczowe znaczenie także dla historyków z Europy Środkowo-Wschodniej, którzy zmagają się ze stosowaniem najnowszych metodologii. Saifullayeu jasno ukazuje, jak powierzchowne i sprzeczne z zasadami teorii postkolonialnej bywa jej wdrażanie w tej części świata.