Pokonać śmierć czy zmienić człowieka?

Zastosowanie metody edycji genów oferuje możliwość precyzyjnego kształtowania ludzkiego genomu. Współczesne cybernetyczne protezy nie tylko zastępują narządy ruchu, ale również te odpowiedzialne za zmysły. Neuroimplanty pozwalają łączyć aktywność mózgu z zaawansowanymi programami sztucznej inteligencji. Międzynarodowe projekty tworzenia wirtualnych mózgów osiągają coraz wyższy poziom skomplikowania.

To jedynie niektóre z tematów, zmuszające nas do poważnego rozważenia idei promowanych przez współczesnych transhumanistów. Pojawia się pytanie, czy człowiek, integrując się z technologią, zmienia swoją ludzką naturę? Czy uczestniczy w ewolucyjnym procesie doskonalenia siebie? Co go czeka na końcu tej drogi? Może to być swego rodzaju technoprzebóstwienie albo degradacja jego egzystencji. Interesujące jest również, jakie relacje łączą technocentryczne podejście z postacią Mikołaja Fiodorowa, dziewiętnastowiecznego rosyjskiego myśliciela i twórcy kosmizmu, który zaproponował projekt naukowy wskrzeszania zmarłych, wyjątkowy w historii ludzkości. Dlatego niektórzy z czołowych transhumanistów uważają Fiodorowa za prekursora ich idei, a nawet za swego duchowego ojca.

Czy transhumanizm można zinterpretować jako ztechnicyzowaną wersję lucyferycznej religii? To pytanie, które wciąż pozostaje otwarte.