Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Płeć w projekcie. Modele tożsamości i cielesności w realizacjach szekspirowskich
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Katalog towarzyszący wystawie „Płeć w projekcie. Modele cielesności i tożsamości w realizacjach szekspirowskich”, prezentowanej w Centrum Scenografii Polskiej, Oddziale Muzeum Śląskiego, w dniach 21 listopada 2012 – 8 lutego 2013 roku. Celem wystawy było przybliżenie znaczenia, jakie odgrywa współczesna scena teatralna w powszechnym dziś dyskursie dotyczącym zagadnień związanych z tożsamością człowieka. Autorzy wystawy próbując zmierzyć się z tym wielowątkowym zagadnieniem, poddali analizie pojęcie kobiecości i męskości w kontekście kulturowym. Za pomocą siły, z jaką teatr od wieków porusza najważniejsze aspekty nurtujące zarówno jednostkę, jak i zbiorowość, autorzy odsłaniają przed współczesnym odbiorcą elementy konstrukcji, według której kultura definiuje te dwa pojęcia. W obrębie wystawy pokazano wybrane propozycje scenograficzne, stworzone dla takich inscenizacji, jak: Poskromienie złośnicy, Burza czy Hamlet w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego, Sen nocy letniej w reżyserii Anny Augustynowicz czy Makbet w reżyserii Mai Kleczewskiej. To oczywiście tylko niektóre z prezentowanych przedstawień, zrealizowanych według dramatów Williama Szekspira. Twórcy ekspozycji położyli szczególny nacisk na kostium, który nie tylko podkreśla grubą linią zamysł reżysera, będąc wymownym tłem dla przekazu, jaki kieruje on ku widowni, lecz także – będąc sam w sobie elementem „sztucznym”, rodzajem maski – uzmysławia widzom umowność pewnych z góry narzuconych konwencji, jakie każdego dnia, bezwiednie, niczym właśnie kostium w teatrze, nakładamy na swój sposób postrzegania rzeczywistości. Autorzy wystawy podejmując złożony problem zagadnień genderowych, ukazują oblicze teatru, który burzy stereotypy, łamie konwencje, wprowadza niepokój w utarte schematy uśpionego melodią codzienności społeczeństwa. Teatru, który odkrywa to, co przez lata było zakrywane, który nie stawia gotowej odpowiedzi, lecz zaprasza widza do swoistej podróży, w celu zbudowania własnej, bardzo indywidualnej interpretacji.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Katalog towarzyszący wystawie „Płeć w projekcie. Modele cielesności i tożsamości w realizacjach szekspirowskich”, prezentowanej w Centrum Scenografii Polskiej, Oddziale Muzeum Śląskiego, w dniach 21 listopada 2012 – 8 lutego 2013 roku. Celem wystawy było przybliżenie znaczenia, jakie odgrywa współczesna scena teatralna w powszechnym dziś dyskursie dotyczącym zagadnień związanych z tożsamością człowieka. Autorzy wystawy próbując zmierzyć się z tym wielowątkowym zagadnieniem, poddali analizie pojęcie kobiecości i męskości w kontekście kulturowym. Za pomocą siły, z jaką teatr od wieków porusza najważniejsze aspekty nurtujące zarówno jednostkę, jak i zbiorowość, autorzy odsłaniają przed współczesnym odbiorcą elementy konstrukcji, według której kultura definiuje te dwa pojęcia. W obrębie wystawy pokazano wybrane propozycje scenograficzne, stworzone dla takich inscenizacji, jak: Poskromienie złośnicy, Burza czy Hamlet w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego, Sen nocy letniej w reżyserii Anny Augustynowicz czy Makbet w reżyserii Mai Kleczewskiej. To oczywiście tylko niektóre z prezentowanych przedstawień, zrealizowanych według dramatów Williama Szekspira. Twórcy ekspozycji położyli szczególny nacisk na kostium, który nie tylko podkreśla grubą linią zamysł reżysera, będąc wymownym tłem dla przekazu, jaki kieruje on ku widowni, lecz także – będąc sam w sobie elementem „sztucznym”, rodzajem maski – uzmysławia widzom umowność pewnych z góry narzuconych konwencji, jakie każdego dnia, bezwiednie, niczym właśnie kostium w teatrze, nakładamy na swój sposób postrzegania rzeczywistości. Autorzy wystawy podejmując złożony problem zagadnień genderowych, ukazują oblicze teatru, który burzy stereotypy, łamie konwencje, wprowadza niepokój w utarte schematy uśpionego melodią codzienności społeczeństwa. Teatru, który odkrywa to, co przez lata było zakrywane, który nie stawia gotowej odpowiedzi, lecz zaprasza widza do swoistej podróży, w celu zbudowania własnej, bardzo indywidualnej interpretacji.