Paryska lewica w stalinowskiej Warszawie

Książka skupia się na fascynującym wydarzeniu, jakim była Wystawa współczesnej plastyki francuskiej zorganizowana w 1952 roku. W tamtym czasie Warszawa była miejscem, gdzie szpiegomania osiągała szczyty, a obywatele Francji nierzadko stawali w obliczu więzienia tylko ze względu na swoje pochodzenie. Atmosfera była napięta, a życie codzienne przesycone nieufnością i politycznymi podejrzeniami. W tej skomplikowanej rzeczywistości wystawa stała się niecodziennym spotkaniem kultur i form wyrazu artystycznego, przynosząc jednocześnie świeże inspiracje i wywołując wiele emocji. Publikacja wnikliwie opisuje wpływ tego wydarzenia na ówczesne społeczeństwo oraz rolę, jaką odegrało ono w kształtowaniu współczesnych relacji artystycznych.