Paradoks łosia

Drugi tom kryminalnej trylogii autorstwa fińskiego pisarza Anttiego Tuomainena to mieszanka humoru, emocji i napięcia, która z pewnością przykuje uwagę czytelników. "Majestat śmiechu" jest przygotowywany do ekranizacji przez Amazon Studios, z udziałem Steve’a Carella, co dodatkowo podkreśla rosnącą popularność książki.

Główny bohater, Henri Koskinen, nieoczekiwanie musi zmierzyć się z chaosem, gdy jako aktuariusz ubezpieczeniowy traci posadę i staje się właścicielem parku przygody pełnego niespodziewanych wyzwań. Już początkowo przywrócenie stabilności w Fun-Landii było dużym wyzwaniem, a teraz nowe komplikacje jeszcze bardziej utrudniają mu życie. Tajemniczy mężczyzna z przeszłości oraz dziwaczne trio zastępujące dotychczasowego dostawcę sprzętu tylko zaostrzają napięcie. Problemy z Toy of Finland Ltd., które nie kwapi się do sprzedaży nowej zjeżdżalni, stanowią kolejne wyzwanie. Kłopoty dotyczą również życia osobistego Henriego, zwłaszcza jego związku z artystką Laurą, który znajduje się na skraju rozpadu. W obliczu tego wszystkiego, Henri musi na nowo przeliczyć swoje szanse, zanim chaos pochłonie go na dobre.

Antti Tuomainen jest uznawany za jednego z najinteligentniejszych i najzabawniejszych pisarzy Finlandii. Jego książki, w tym "Mała Syberia", przyniosły mu renomę i liczne nominacje do prestiżowych nagród, takich jak Szklany Klucz czy Last Laugh Award. Krytycy, tacy jak Chris Brookmyre czy Helen FitzGerald, chwalą jego unikalny styl, który łączy thriller z czarną komedią w sposób, który jest porównywany do prozy Nabokova. Książki Tuomainena często stoją na czołówkach skandynawskich list bestsellerów, zyskując tym samym sympatię szerokiego grona czytelników.

Dzięki charakterystycznemu stylowi, którym Tuomainen podważa typowe dla nordyckiego noir konwencje, jego dzieła oferują nie tylko przerażające zagadki kryminalne, ale także ożywczy humor, który "The New York Times" opisuje jako zdolny rozbawić do łez. Jego niezwykła zdolność tworzenia trzymających w napięciu, a jednocześnie komicznych fabuł, sprawia, że nie bez powodu jest uznawany za Carl Hiaasena fiordów.