Panny służące. Instrukcja nadużycia

Pod koniec XIX wieku Warszawa była domem dla niemal 40 tysięcy młodych kobiet zatrudnionych jako pokojówki, garderobiane czy dziewczęta do wszystkiego. Były to często imigrantki ze wsi, samotne i bezbronne w wielkomiejskim środowisku. Ta książka odsłania historie nadużyć, z jakimi musiały się mierzyć te służące. Nie tylko Kościół, który teoretycznie dbał o ich dusze, ale ignorował niesprawiedliwość ze strony pracodawców, był obojętny. Zarówno panie domu, które traktowały je z góry i wyrzucały z błahych powodów, jak i emancypantki oraz socjaliści, chcący pomóc, lecz nieznający właściwej drogi, dołożyli swoje do ich trudnego losu.

Służące, mimo iż ich los był w pełni zależny od woli pracodawców, musiały czekać ponad sto lat na jakąkolwiek formę uwolnienia. Dziś przywraca się im nie tylko osobowość, ale też prawdziwe imiona i głos, podkreślając, jak głęboko sięgało niewolnictwo kobiet w strukturach społecznych. Magdalena Kicińska, pisarka i redaktorka naczelna "Pisma", w swojej książce ukazuje te historie z niezwykłą wnikliwością.

To dzieło o niezwykłym wyzysku i przemocy, które jednak nie jest suchym, akademickim wykładem. Wręcz przeciwnie, autorka płynnie łączy twarde fakty i liczby z interesującymi anegdotami, pisząc w sposób przystępny i wciągający. Jak zauważa dr hab. Adam Leszczyński z Uniwersytetu SWPS, książka ta wyjątkowo dobrze tłumaczy, dlaczego w polskich firmach i polityce wciąż często dominuje hierarchiczne podejście oraz skłonność do wzajemnego poniżania się. Grzegorz Sroczyński, dziennikarz i publicysta, także podkreśla jej wartość, zaznaczając, jak wiele można się z niej dowiedzieć.