Opowieść wigilijna lektura z opracowaniem

“Opowieść wigilijna” to dzieło absolutnie klasyczne w oczach każdego fana literatury – a jednak do tej pory jak przez mgłę pamiętałam jedynie jej kluczowe postacie i samą fabułę, niech będzie, że zrzucę to na karb swojego wieku, ponad dwie dekady dzielą mnie od czasów szkolnych, gdy nauczycielce bardzo zależało, aby cała klasa przeczytałam ta opowiastkę.... teraz rozumiem, dlaczego!  ;-)

Karol Dickens stworzył postać Scrooge’a grubo ponad 100 lat temu, ale moim zdaniem jest to najbardziej uniwersalna opowieść na Boże Narodzenie jaką można sobie wyobrazić! Może konkurować tylko z Kevinem Samym w Domu, ale to jedynie moje subiektywne spostrzeżenie.... 😀, Powieść jest szalenie ciepła w swoim przekazie, z morałem jak to w czasach wiktoriańskich bywało od razu widocznym po odłożeniu książki na półkę 😀 . Scrooge to człowiek, który nie chce trwonić ani minuty swojego życia, jest skąpy aż do bólu oraz wymagający od innych maksymalnego poświęcenia w imię jego interesów - czysty pragmatyk i oportunista!  

„Większego sknery to ze świecą szukać! Ten stary wyłudzacz i dusigrosz był łapczywy i pazerny jak mało kto! Twardy i ostry niczym krzemień, skryty i zamknięty w sobie niczym ostryga”. 

Powieść zawiera w sobie elementy magiczne: oto bowiem okazuje się, że złośliwego sknerę nawiedziły trzy różne duchy. “Mara Wigilijnej Przeszłości” charakteryzowała się strumieniem jasnego światła - duch zabrał naszego bohatera w miejsce, w którym się urodził, gdzie spędził dzieciństwo i w końcu wychował. Scrooge był biednym i samotnym chłopcem w przeszłości, aktualnie zdaje się o tym nie pamiętać. Pierwszy duch przypomniał mu o wszystkich dawnych chwilach, radościach i smutkach jakie do tej pory go spotkały w jego długim. Duch numer dwa zwany Duchem Tegorocznych Świąt pokazał między innymi, w jakich warunkach żyje jego pracownik i z jakimi problemami musi się borykać na co dzień, czego główny bohater tej opowiesci zdaje się nie zauważać. Zmora trzecia, najbardziej ponura, przerażająca i milcząca tj. Duch Przyszłych Wigilii zabrał naszego dusigrosza między innymi na cmentarz, a tam z kolei sam Scrooge ujrzał nagrobek ze swoim imieniem i nazwiskiem. Nagle poczuł, że chce się zmienić…. Zmienić swoje podejście do samego siebie, do drugiego człowieka i do całego świata - czy jednak wystarczy mu czasu? Czy owe duchy, aby nie są zapowiedzią rychłej śmierci naszego bohatera?  

Na te i inne pytania odpowiedź przyniesie wam “Odpowiedz wigilijna”, książka, po którą warto sięgnąć przed świętami, ale nawet w środku lata czytanie niezwykle mocno działających na wyobraźnie opisów śniegu, zmarzniętych ludzi, czy szybko zapadające ciemności może obudzić w nas potrzebę docenienia lata! Ja tak miałam, stąd odłożyłam książkę i poszłam się wzruszać na taras, życzę wam równie udanych, czytelniczych doświadczeń, “Opowieść wigilijna” to dzieło ponadczasowe!  

Nie dalej jak wczoraj wpisałam w Gogola cytaty Diskensa, lubię czasem zajrzeć do prostoty jego myśli tak często oddającej moje nastroje 😀 Wyskoczyło kilka stron, a wśród nich “Charles Dickens – ciekawostki o autorze Opowieści Wigilijnej”. Dało mi to do myślenia, że autor znany jest przede wszystkim z opowiastki “Opowieść Wigilijna”, a ja sama niespecjalnie pamiętałam czego dotyczyła ów historia. Wpadłam w konsternacje, szybko jednak zakupiłam książkę i niżej opisuje może wrażenia 😀  

Dickens, w swej niezwykłej “Opowieści wigilijnej”, znanej każdemu dziecku i dorosłemu, maluje nam obraz zrzędliwego staruszka, który przeżywa niesamowitą przygodę. Żyjąc w ponurym, szarym świecie nagle zalewa go fala kolorów i barw, ciepłych i zimnych, sam wydaje się tracić rozum!  

Opowieść wigilijna to przygoda, którą powinien przeżyć każdy - czytelnik jest nią wzruszony, sam chce przeżyć własną Opowieść Wigilijną, co bywa trudne, jeśli akurat lato jest za oknem – ale od czego są książki Nic dziwnego, że została uznana jedną z najwspanialszych szkolnych lektur, nic dziwnego, że lubiana jest przez niemal każdego ucznia, nawet jeśli on sam nie chętnie sięga po lektury szkolne!  Charles Dickens to postać znana chyba każdemu miłośnikowi literatury. Uznany za jednego z najlepszych pisarzy powieści obyczajowych XIX wieku, nie obcy i mi, fance fantastyki, kryminałów i horrorów, która potwierdza, że zapoznać się z jego twórczością naprawdę warto Boże Narodzenie, czas przyjaźni, miłości i przebaczenia. Dni, gdy uśmiech nie schodzi z twarzy, serce zalewa fala gorąca. Gdzie nie ma miejsca na smutek, zazdrość czy złość. 

Radujący się ludzie. Śpiewający, grający, jedzący, świętujący narodzenie Jezusa. 

I Ebenezer Scrooge - zrzęda i skąpiec jakich mało na tym świecie. Właściciel domu handlowego Scrooge et Marley, którego wspólnik zmarł przed siedmioma laty. Człowiek, który przy piersi dusi każdy grosz, serce ma zimne i niewrażliwe. Gdy inni się cieszą, tańcują śmiejąc się głośno na głos, Scrooge siedzi w chłodnym kącie, mrucząc pod nosem – jednak do czasu, aż bożonarodzeniowej nocy starego skąpca nawiedza duch zakutego w łańcuchy starego przyjaciela, Jakuba Marleya. Przerażony zrzęda nie wie, że były wspólnik ma odmienić całe jego życie. Albowiem zjawa ostrzega Scrooge'a przed odwiedzinami kolejnych trzech duchów, którzy wraz ze sobą niosą przeszłość, teraźniejszość, przyszłość oraz szczęście, jakiego starzec nigdy nie zaznał. Dziecko, osobliwy olbrzym, czarna zmora - to widma nadchodzącej miłości, nadchodzącego przebaczenia – taka jest właśnie Opowieść Wigilijna. Czy duchy odmienią Scrooge'a? Czy nareszcie poczuje radość, towarzyszącą każdemu w noc narodzin Jezusa? 

Boże Narodzenie to czas radości i miłości, czas prezentów oferowanych najbliższym, przystrojonej choinki, karpia, barszczu... Ale i czas właściwy, by przebaczyć samemu sobie. Zniszczyć nienawiść żyjącą w ludzkim sercu, karmiącą się smutkiem, strachem i cierpieniem – czy ktokolwiek zasługuje na to podczas Opowieści Wigilijnej? Ta krótka książeczka pozwala nam na to, pozwala ujrzeć w drobnych gestach radość i prawdziwe szczęście. Ta powieść to lektura obowiązkowa, idealna dla każdego, kto po śpiewaniu kolęd i spałaszowaniu dwunastu potraw pragnie przeżyć niesamowitą przygodę w głąb ludzkiej duszy, taka jest bowiem Opowieść Wigilijna, dociera do najgłębszych naszych zakamarków. To książka na jeden wigilijny wieczór, kiedy przeżywamy magię Bożego Narodzenia raz jeszcze, wtuleni w ciepły koc, z policzkiem przyciśniętym do szyby, za którą spadają na ziemię lodowe gwiazdy. 

Klimat tej powieści jest niesamowity. Śnieg, kolędy, gwiazdy na nocnym niebie, czar świąt - to coś, na co czeka każdy z nas. Dzięki Opowieści wigilijnej znów możemy się poczuć jak przy zastawionym stole oraz opłatku. Czasem warto sięgnąć po takie pozycje. By przypomnieć sobie uśmiech, który zaledwie kilka miesięcy temu gościł na twarzy, i nie chciał jej opuścić. By poczuć energię, zapomniane życie. 

Ebenezer Scrooge to bohater wyjątkowo okropny, choć oryginalny, w pewien sposób osobliwy, a jednak Opowieść Wigilijna jest z nim kojarzona na całym świecie. Mimo że postać ta została prawidłowo wykreowana, wolałabym, by jego nadzwyczajny charakter został przedstawiony w innym świetle, by autor, którego lubię i cenię, opowiedział jedną historię z jego życia, opisującą, jak okropnym był człowiekiem.  
 
Czy warto przeczytać tą opowieść? Zdecydowanie, Opowieść Wigilijna to książka dedykowana dla najmłodszych czytelników, ale również tych starszych!