Oleś i pani róża

Każda wojna ma swoje opowieści pełne tragedii, ale również niezwykłego heroizmu. "Oleś i Pani Róża" to literacki hołd dla niewinności dzieciństwa, które zostało brutalnie przerwane przez niewyobrażalne okrucieństwa II wojny światowej. Anna Janko, autorka cenionej powieści "Mała Zagłada", tym razem wprowadza nas w świat dziewięcioletniej Rózi, która podczas letnich wakacji odkrywa historię swojego dziadka – historię, która na zawsze zmienia jej postrzeganie świata.

Podczas gdy Rózia spędza wakacje w towarzystwie schorowanego dziadka Aleksandra, otrzymuje od niego najcenniejszy z możliwych prezentów – opowieść o jego dzieciństwie, które dramatycznie różniło się od jej beztroskiej codzienności. Aleksander, jako mały Oleś, doświadczył w 1943 roku przesiedlenia do obozu przejściowego w Zwierzyńcu. Tamtejsze życie, pełne strachu, głodu i cierpienia, brutalnie przyspieszyło koniec jego dzieciństwa. Centralną postacią tej opowieści jest Pani Róża – kobieta o anielskim sercu, która ryzykując własne życie, nieustannie wspierała więźniów, przynosząc im jedzenie i pociechę. Postać kobiety, inspirowana prawdziwą historią Róży Zamoyskiej, symbolizuje nieskończoną odwagę i poświęcenie.

"Oleś i Pani Róża" to nie tylko opowieść o przeszłości. To przede wszystkim historia o sile ludzkiego ducha, o odwadze i heroizmie w obliczu największych prób. Dzięki niezwykłej zdolności autorki do oddawania emocji i budowania napięcia, czytelnik może poczuć atmosferę tamtych dni – smak strachu, ból straty, ale też ciepło nadziei, której nie gasi nawet najmroczniejsza z rzeczywistości. Anna Janko z niezwykłą wrażliwością maluje portret epoki, jednocześnie zachowując głęboki szacunek dla historii. Wplatając w fabułę autentyczne wydarzenia, tworzy dzieło, które, choć osadzone w realiach wojennych, posiada uniwersalny przekaz o wartości życia i ludzkiej godności.

"Oleś i Pani Róża" to książka dla młodszych i starszych czytelników, którzy poszukują w literaturze nie tylko ucieczki od rzeczywistości, ale także głębokich refleksji nad ludzkim losem. To dzieło, które uczy empatii, historii i odpowiedzialności za pamięć o tych, którzy przeszli przez najtrudniejsze z możliwych doświadczeń. To książka, która zostaje w sercu i pamięci na długo po odłożeniu jej na półkę.