Od bogów pogańskich do Boga żywego. Z prof. Anną Świderkówną rozmawia Włodzimierz Zatorski OSB

Kim jest Bóg, który objawia się na kartach Biblii? Jak powinniśmy budować naszą relację z Nim? To są pytania, które pozostają niezmiennie aktualne i nie zawsze łatwe do natychmiastowego rozwikłania. Przykład historii złotego cielca u stóp góry Synaj, znanej z Pisma Świętego, ilustruje, jak łatwo można źle zrozumieć naturę Boga, który ukazuje się Izraelitom. Izraelici pragnęli szczerze oddać Mu cześć, nie zamierzali tworzyć nowego bóstwa, lecz wyobrażali sobie kult JAHWE na wzór pogańskich praktyk, co wywołało Boży gniew. To wydarzenie pozostaje dla nas przestrogą; nawet dziś można czcić fałszywego bożka pod imieniem prawdziwego Boga. Z tego powodu musimy dobrze rozumieć, kim jest Bóg żywy i jak powinna wyglądać z Nim prawidłowa relacja.

Rozważając różnice między Bogiem biblijnym a pogańskimi wyobrażeniami bóstwa oraz podejściem do niego, możemy zyskać lepsze zrozumienie, w których aspektach możemy się mylić w naszym stosunku do Boga żywego. Jednocześnie dostrzegamy właściwą ścieżkę nawiązywania relacji z Nim. W Biblii często znajdziemy fragmenty, gdzie autorzy przeciwstawiają Boga JAHWE bogom pogańskim. Takie zestawienia pomagały ludziom w lepszym poznaniu Boga. Abraham, zanim został powołany, był poganinem i dopiero stopniowo poznawał ideę jedynego Boga. Imię Boga zostało objawione Mojżeszowi, a pełna walka o monoteizm stała się zadaniem późniejszych proroków. Izrael był otoczony przez pogańskie narody, a spotkania z nimi były czymś codziennym. Dopiero przez wiele wieków izraelski monoteizm mógł się w pełni ugruntować.