O Panu Jezusie i zbójnikach

Jezus i św. Piotr podróżowali przez las, gdy nagle zostali napadnięci przez zbójców koło Luptowlc. Bandyci zmusili Jezusa do rozpalania ognia i przyrządzania jedzenia, a Piotr miał nosić torby i rąbać drewno na opał. Chociaż mieli możliwość ucieczki, nie uciekli. Podczas ich wspólnej wędrówki przywódca grupy oddał ostatni kawałek chleba głodnemu starcowi, podarował swoje futro zziębniętemu dziecku i szedł na mrozie jedynie w koszuli. Zbójcy też uratowali dzieci z płonącego domu.

Kiedy zostali aresztowani, przyznali się do popełnienia kradzieży, morderstw i podpaleń, ale zarazem zapewnili, że Jezus i Piotr nie byli częścią ich bandy. Skazano ich na karę śmierci, a Jezus i Piotr zostali uniewinnieni. Wtedy Jezus zaczął pisać wyrok na sędziów, których okazało się, że wyganiali głodnych kijami, bili do krwi dzieci i wyrzucali matki z domów. Zbójcy rozpoznali w Jezusie Pana, gdy zobaczyli nad Nim poświatę. Pan przemienił ich w trzy jabłonie i zniknął. Sędziów wygnano, a pod jabłoniami postawiono krzyż.