O bolszewizmie i nazizmie

Ten zbiór pism autorstwa wybitnego prawnika, publicysty i wykładowcy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, który był posłem na Sejm RP w latach 1930–1935 oraz uczestniczył w pracach nad Konstytucją kwietniową, stanowi ważny dokument epoki II Rzeczypospolitej. Autor, który był także więziony przez Niemców podczas II wojny światowej i przez władze komunistyczne w latach 50., omawia w swoich tekstach idee i konsekwencje reżimów totalitarnych, w tym nazizmu i komunizmu. Szczególną uwagę zwraca na ich ideowe korzenie, które sięgają XIX-wiecznych przemian w myśli zachodniej, często ignorowanych przez innych badaczy.

Autor analizuje, jak bolszewizm zawdzięcza swoje powstanie wpływom racjonalistycznej i areligijnej kultury Zachodu, która skupiła się na bezwzględnym wartościowaniu nauki, materializmie i degradacji człowieka do roli jedynie biologicznej istoty. To podejście przekształciło człowieka w mechanizm działający w ramach kolektywu, przyporządkowany ideologicznym normom państwa.

W innym świetle przedstawiony jest narodowy socjalizm, który początkowo nawiązał formalne relacje z Kościołem katolickim. Choć wydawało się, że naziści podnoszą wartość narodu, ich ideologia opierała się na podobnym racjonalizmie, co marksizm. Zamiast klasy społecznej, centrum uwagi stała się wyidealizowana wizja rasy i nacjonalizmu, a mechanizmy działania obejmowały brutalną propagandę i totalitarną kontrolę społeczeństwa, co utrudniało wszelką krytykę i sprzeciw.

Książka została wydana przy współpracy z Wydziałem Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, co podkreśla jej naukowy wymiar i znaczenie dla studiów nad historią i polityką.