Noc poślubna

Noc poślubna to pierwsza przeczytana książka na mojej liście, gdzie bohaterka wkurzyła mnie od pierwszego wypowiedzianego słowa i do samego końca była nie do zniesienia.

Początek zapowiadał się bardzo obiecująco. Pierwsze kilkanaście rozdziałów bardzo szybko pochłonęłam, a z racji tego, że nie są one długie, to miałam nadzieję, że tak już zostanie do końca i będzie to dobrze spędzony czas. Nic bardziej mylnego. Im dalej w las, tym działy się tu rzeczy dziwne.

Tu po prostu panuje chaos. Taki nie do ogarnięcia bez uprzedniego wzięcia kartki i rozpisania sobie bohaterów, co się z nimi dzieje i gdzie są. Autor świetnie wykreował klimat mrocznego lasu, który warto omijać szerokim łukiem, ale pokomplikował temat bohaterów tak, że tego nie szło po prostu czytać.

Bohaterzy z rozdziału na rozdział są coraz bardziej odklejeni od rzeczywistości, historia się niby skleja, ale nadal jest chaotyczna. W pewnym momencie już w sumie nie wiedziałam, co czytam i czy to w ogóle jest jeszcze ta sama historia z początkowych rozdziałów. Duży plus na pewno za wprowadzanie komedii, ale to nadal niewystarczające, aby ta książka była dobra.

Co do zakończenia. Autor na ostatnich kartkach wyjaśnia, o co tu właściwie chodzi, ale jak dla mnie fanki kryminałów to zdecydowanie za późno. Ja uwielbiam to odkrywanie stopniowo faktów, mieszanie w nich i tak dalej. Tutaj autor pokusił się na wyłożenie kart na końcu, przez co zabrakło tego dreszczyku emocji i domysłów, jakie zawsze mi towarzyszą podczas czytania tego typu książek.

To było moje pierwsze spotkanie z piórem autora, może nie ostatnie – dam mu jeszcze szansę, ale ta książka to dla mnie niestety zmarnowany czas.