Nieśpiewy historyczne

"Nieśpiewy" to zbiór wierszy, które nigdy nie znalazły swojego miejsca na scenie. Są stłumione, często odrzucane, publikowane wbrew zakazom czy też poddawane cenzurze. Podczas lektury towarzyszy im uczucie rosnącego niepokoju, przypominając dystopijną wizję przyszłości. Czytelnik ma wrażenie, jakby miał w gardle zaciśniętą pomiętą mapę Polski albo gazetę, która z patriotów uczyniła zdrajców własnego narodu. Osoby, które kochają swój kraj bez wzajemności, czują się jakby żyły w pułapce. Starają się funkcjonować w codzienności, gdzie nie ma cukru, żony nie mają mężów generałów, ale jest pierwszy śmiech dziecka czy poczucie pożądania. W tej rzeczywistości nie ma miejsca na śpiew, pojawia się jedynie krzyk. Poezja Pękali przenosi nas w czasy lat 70. i 80., ale niepokój, który wzbudza, jest odczuwany również dzisiaj. Nawet w jego nowo powstałych utworach trudno znaleźć ucieczkę od lęku, ponieważ każda epoka ma swoje czołgi i rozrzucone przypadkowo odłamki szkła.

Joanna Jagiełło