Na wolności. Dziennik dla Adama

W 1985 roku, kiedy Agnieszka Osiecka dowiedziała się o wyroku więzienia dla Adama Michnika, z którym była związana wielkim podziwem, postanowiła stworzyć dla niego "Dziennik dla Adama". Opisywany okres dotyczy miesięcy od czerwca do listopada tego samego roku. Chociaż notatki nigdy nie dotarły do Michnika, stały się one podstawą wyjątkowej książki, która stanowi zapis życia Osieckiej i jej bliskich w realiach PRL-u. Autorka wplata w swój autoportret rozważania na temat codziennych trudności, przyjaciół, rodziny i macierzyństwa na tle Polski tamtych lat.

Osiecka kształtuje w swoim dziele osobisty mikrokosmos, skupiając się zarówno na rzeczywistości – jak Warszawa, sopocki "Monciak" czy ukochane Mazury, jak i swoich wewnętrznych przeżyciach związanych z lekturami i spektaklami. Jej bystre obserwacje i metafory ukazują groteskowy, a zarazem przejmujący obraz codzienności w Polsce lat 80. Sugestywność jej spostrzeżeń dotyczących ludzkich typów i codziennych sytuacji buduje barwny pejzaż tamtych czasów.

W tym osobistym świecie równie ważne są dzieła literackie jak nowa książka Tadeusza Konwickiego, spektakle oparte na poezji Zbigniewa Herberta, czy też prace filmowe Andrzeja Titkowa. W opowieść wplecione są wspomnienia o rodzinie, jak córka Agata, oraz znajomi – bliżsi i dalsi, tworzący wspólnie historię pełną absurdu i braków charakterystycznych dla tamtych lat. Rękopis, który do tej pory nie ujrzał światła dziennego, został przygotowany do publikacji przez Fundację Okularnicy im. Agnieszki Osieckiej, pieczołowicie dbającą o spuściznę poetki.