Na ratunek

Od wielu lat jest stałą fanką twórczości Nicholasa Sparksa. Uwielbiam prostotę zawartą w każdej jego książce, to jak słowem potrafi przekazać najintymniejsze ludzkie emocje. Jednocześnie jego książki są takie czułe i przyjemne do czytania. Oczywiście „Na ratunek” jest moim zdaniem kolejną wspaniała książką Sparksa, chociaż myślę, że sama opowieść różni się od innych, które do tej pory poznałam. <br> <br> Przede wszystkim nie jest to powieść z tragicznym zakończeniem, czy też, jak lubię mówić, nie jest to powieść tragiczna. Większość książek Nicholasa Sparksa ma smutne zakończenia, mimo że są to piękne i pełne emocji historie. W przypadku powieści „Na ratunek” poznajemy historię Denise, samotnej matki, która przeprowadza się do Edenton, aby zaopiekować się swoim synem mającym problemy z nauką i mową, i która po długiej podróży samochodem podczas burzy ulega wypadkowi. Taylor McAden, strażak ochotnik, przejeżdżając obok miejsca, w którym Denise miała wypadek, postanawia zatrzymać samochód i sprawdzić, co się stało. Kiedy Denise odzyskuje przytomność, zdaje sobie sprawę z tego, co się stało i uświadamia sobie, że jej syna, Kyle'a, nie ma z nią w samochodzie, wpada w panikę i za wszelką cenę chce go odszukać, mimo że jest ranna. Taylor postanawia pomóc i rozpoczynają się poszukiwania zaginionego dziecka. Tu zaczyna się historia miłości dwojga bohaterów. Kobieta, która nie wierzy w miłość i całe swoje życie poświęca synowi, oraz mężczyzna, którego dręczy przeszłość i który uważa, że nie może być szczęśliwy. Jak w każdej książce, także w tej zdarzają się momenty przełomowe, które w jakiś sposób zmieniają bieg historii. Pierwszy moment pojawia się na samym początku książki, kiedy Denise ma wypadek samochodowy w drodze do domu. Mamy też moment, w którym po poważnym wypadku na moście Taylor jako strażak rusza na pomoc i naraża swoje życie, zmieniając perspektywę na rzeczy, które ostatnio wydarzyły się w jego życiu, problem w tym, że zamiast pozytywnej zmiany, jest ona negatywna. To tylko dwa momenty, ale z mojego punktu widzenia w opowiadaniu są 3 lub 4 bardzo ważne momenty. Jeśli chodzi o moją opinię, to „Na ratunek” bardzo mi się podobało, chociaż uważam, że rozwój i zakończenie historii jest dziwne, ponieważ "normalna" historia w książkach Nicholasa Sparksa kończy się śmiercią jednego z głównych bohaterów lub rozdzieleniem ich z jakiegoś powodu. Nicholas Sparks jest autorem powieści, które nigdy nie zawodzą. W wysublimowany sposób wciąga nas w narrację. Bez względu na to, jak wiele zwrotów akcji wprowadza, czytelnik zawsze pozostaje poruszony. Poza tym, tym, co mnie naprawdę poruszyło i głęboko wzruszyło, było odkrycie, że historia została oparta na przeżyciach jednego z dzieci Sparksa i zobaczenie w Denise odbicia trudów, z jakimi się borykał. Książka jest naprawdę niesamowita. Przeżywasz wszystkie emocje, jesteś szczęśliwa, smutna, przestraszona, zakochana - czujesz się tak, jakbyś była tam z bohaterami. W końcu, kto kogo uratuje? Przeczytaj, aby się dowiedzieć.

Jakie to piękne 😥 😥 😥. Po prostu uwielbiam sposób, w jaki Nicholas Sparks pisze książki. Przez cały czas jest się ciekawym, jak bohaterowie odnajdą się nawzajem, a jednocześnie muszą sobie radzić ze swoim "zwykłym" codziennym szaleństwem. Oczywiście, jest kilka momentów, w których zadajesz sobie pytanie: "Czy to jest jeszcze realne?", ale jednocześnie jako czytelnik wiem, że to tylko książka, a nie literatura faktu. Bardzo podobał mi się trójkąt pomiędzy Denise i jej synem Kylem, któremu poświęca cały swój czas i energię oraz Taylorem z jego ogromnym poczuciem winy, które popycha go do ciągłego ryzykowania życiem w zawodzie strażaka. Bohaterowie są dobrze przedstawieni i szybko można ich sobie wyobrazić jako osoby które cierpią z powodu niemożności odpowiedniej komunikacji. „Na ratunek” pozwoliło mi na nowo odkryć coś, co wydaje się dla nas tak trywialne: język. Jest to najważniejsza rzecz w każdej relacji. Tak wiele nauczyłam się z tej książki, tak wiele razy czułam to samo, co Denise. Inną rzeczą, którą bardzo cenię w tej książce, jest przyjaźń - uwielbiam książki, które zwracają na nią uwagę, a nie tylko na miłość pary. Podobał mi się też sposób, w jaki opisano sens istnienia rodziny - nie ma rodzin idealnych, każda z nich ma swoje problemy. Połączenie bohaterów, którzy na co dzień przeżywają wewnętrzne konflikty z różnych powodów, i stworzenie niezwykłej historii, zawierającej wszystkie niezbędne składniki, aby czytelnik się w niej zakochał, sprawia, że Nicholas Sparks jest, moim zdaniem, najlepszym autorem romansów ostatnich lat. Łatwość, z jaką autor tworzy tego rodzaju historie, prosty sposób, w jaki opisuje poszczególne momenty i miejsca, jest niesamowita. Fakt, że można zbudować relację między zupełnie różnymi istotami z przeszłością, która mogłaby ich rozdzielić na dobre, a jednocześnie umieścić dramat i wzruszenie w tej samej książce, urzekł mnie od samego początku.<br> <br> Po skończeniu książki odczułam wewnętrzny spokój i bardzo cieszę się, że po nią sięgnęłam. „Na ratunek” w ten czy inny sposób może wpłynąć na wasze życie.

Od wielu lat jest stałą fanką twórczości Nicholasa Sparksa. Uwielbiam prostotę zawartą w każdej jego książce, to jak słowem potrafi przekazać najintymniejsze ludzkie emocje. Jednocześnie jego książki są takie czułe i przyjemne do czytania. Oczywiście „Na ratunek” jest moim zdaniem kolejną wspaniała książką Sparksa, chociaż myślę, że sama opowieść różni się od innych, które do tej pory poznałam. <br> <br> Przede wszystkim nie jest to powieść z tragicznym zakończeniem, czy też, jak lubię mówić, nie jest to powieść tragiczna. Większość książek Nicholasa Sparksa ma smutne zakończenia, mimo że są to piękne i pełne emocji historie. W przypadku powieści „Na ratunek” poznajemy historię Denise, samotnej matki, która przeprowadza się do Edenton, aby zaopiekować się swoim synem mającym problemy z nauką i mową, i która po długiej podróży samochodem podczas burzy ulega wypadkowi. Taylor McAden, strażak ochotnik, przejeżdżając obok miejsca, w którym Denise miała wypadek, postanawia zatrzymać samochód i sprawdzić, co się stało. Kiedy Denise odzyskuje przytomność, zdaje sobie sprawę z tego, co się stało i uświadamia sobie, że jej syna, Kyle'a, nie ma z nią w samochodzie, wpada w panikę i za wszelką cenę chce go odszukać, mimo że jest ranna. Taylor postanawia pomóc i rozpoczynają się poszukiwania zaginionego dziecka. Tu zaczyna się historia miłości dwojga bohaterów. Kobieta, która nie wierzy w miłość i całe swoje życie poświęca synowi, oraz mężczyzna, którego dręczy przeszłość i który uważa, że nie może być szczęśliwy. Jak w każdej książce, także w tej zdarzają się momenty przełomowe, które w jakiś sposób zmieniają bieg historii. Pierwszy moment pojawia się na samym początku książki, kiedy Denise ma wypadek samochodowy w drodze do domu. Mamy też moment, w którym po poważnym wypadku na moście Taylor jako strażak rusza na pomoc i naraża swoje życie, zmieniając perspektywę na rzeczy, które ostatnio wydarzyły się w jego życiu, problem w tym, że zamiast pozytywnej zmiany, jest ona negatywna. To tylko dwa momenty, ale z mojego punktu widzenia w opowiadaniu są 3 lub 4 bardzo ważne momenty. Jeśli chodzi o moją opinię, to „Na ratunek” bardzo mi się podobało, chociaż uważam, że rozwój i zakończenie historii jest dziwne, ponieważ "normalna" historia w książkach Nicholasa Sparksa kończy się śmiercią jednego z głównych bohaterów lub rozdzieleniem ich z jakiegoś powodu. Nicholas Sparks jest autorem powieści, które nigdy nie zawodzą. W wysublimowany sposób wciąga nas w narrację. Bez względu na to, jak wiele zwrotów akcji wprowadza, czytelnik zawsze pozostaje poruszony. Poza tym, tym, co mnie naprawdę poruszyło i głęboko wzruszyło, było odkrycie, że historia została oparta na przeżyciach jednego z dzieci Sparksa i zobaczenie w Denise odbicia trudów, z jakimi się borykał. Książka jest naprawdę niesamowita. Przeżywasz wszystkie emocje, jesteś szczęśliwa, smutna, przestraszona, zakochana - czujesz się tak, jakbyś była tam z bohaterami. W końcu, kto kogo uratuje? Przeczytaj, aby się dowiedzieć.

Jakie to piękne 😥 😥 😥. Po prostu uwielbiam sposób, w jaki Nicholas Sparks pisze książki. Przez cały czas jest się ciekawym, jak bohaterowie odnajdą się nawzajem, a jednocześnie muszą sobie radzić ze swoim "zwykłym" codziennym szaleństwem. Oczywiście, jest kilka momentów, w których zadajesz sobie pytanie: "Czy to jest jeszcze realne?", ale jednocześnie jako czytelnik wiem, że to tylko książka, a nie literatura faktu. Bardzo podobał mi się trójkąt pomiędzy Denise i jej synem Kylem, któremu poświęca cały swój czas i energię oraz Taylorem z jego ogromnym poczuciem winy, które popycha go do ciągłego ryzykowania życiem w zawodzie strażaka. Bohaterowie są dobrze przedstawieni i szybko można ich sobie wyobrazić jako osoby które cierpią z powodu niemożności odpowiedniej komunikacji. „Na ratunek” pozwoliło mi na nowo odkryć coś, co wydaje się dla nas tak trywialne: język. Jest to najważniejsza rzecz w każdej relacji. Tak wiele nauczyłam się z tej książki, tak wiele razy czułam to samo, co Denise. Inną rzeczą, którą bardzo cenię w tej książce, jest przyjaźń - uwielbiam książki, które zwracają na nią uwagę, a nie tylko na miłość pary. Podobał mi się też sposób, w jaki opisano sens istnienia rodziny - nie ma rodzin idealnych, każda z nich ma swoje problemy. Połączenie bohaterów, którzy na co dzień przeżywają wewnętrzne konflikty z różnych powodów, i stworzenie niezwykłej historii, zawierającej wszystkie niezbędne składniki, aby czytelnik się w niej zakochał, sprawia, że Nicholas Sparks jest, moim zdaniem, najlepszym autorem romansów ostatnich lat. Łatwość, z jaką autor tworzy tego rodzaju historie, prosty sposób, w jaki opisuje poszczególne momenty i miejsca, jest niesamowita. Fakt, że można zbudować relację między zupełnie różnymi istotami z przeszłością, która mogłaby ich rozdzielić na dobre, a jednocześnie umieścić dramat i wzruszenie w tej samej książce, urzekł mnie od samego początku.<br> <br> Po skończeniu książki odczułam wewnętrzny spokój i bardzo cieszę się, że po nią sięgnęłam. „Na ratunek” w ten czy inny sposób może wpłynąć na wasze życie.