Mów o mnie ono

Młodzi ludzie w miastach takich jak Utrecht, Londyn, Warszawa i Jelenia Góra coraz częściej kwestionują tradycyjny podział na płeć i związane z nią role seksualne. W przeciwieństwie do poprzednich pokoleń dostrzegają szeroki wachlarz możliwości tożsamościowych. W ciągu ostatniej dekady, w Wielkiej Brytanii odnotowano znaczący wzrost liczby młodych osób określających się jako transpłciowe. Dzieci, które kiedyś uważano za dziewczynki, mogą identyfikować się jako chłopcy, lub odwrotnie, albo w ogóle nie wpisują się w klasyczne kategorie płciowe. Nie wszystkie z tych dzieci pragną fizycznych zmian płci; większość poszukuje swobody wyrażania siebie poprzez zmianę imienia, stylu ubierania czy form gramatycznych.

Tożsamość płciowa to tylko część tego złożonego obrazu, do którego dochodzą jeszcze kwestie związane z orientacją seksualną i emocjonalną. Młodzież identyfikuje się jako homo-, hetero-, bi-, pan-, aseksualne, a także panromantyczne czy aromantyczne. Osoby queer mogą się znajdować zarówno wśród nastolatków transpłciowych, jak i tych, którzy czują się zgodni z płcią przypisaną im przy narodzinach. Zjawisko to obserwujemy zarówno w dużych aglomeracjach, jak i mniejszych miejscowościach na całym świecie, od Europy po obie Ameryki. Zastanawia, co się dokładnie zmieniło? Czy te różnorodne tożsamości istniały zawsze, lecz dopiero teraz otwartość naszej epoki umożliwiła ich zauważenie? Może obecnie młode pokolenie tworzy nową rewolucję seksualną?