Milcząca żona

<p>„Milcząca żona” zaczyna się od wezwania Sary, Faitha i Willa do zbadania zbrodni, która miała miejsce w więzieniu, okazuje się, że zostają wciągnięci w jeszcze bardziej nikczemną historię. Jeden z wieźniów oferuje Willowi i Faithowi umowę: dostarczy im informacji o grasującym seryjnym zabójcy kobiet w zamian za ponowne otwarcie jego sprawy i udowodnienie, że był niewinny i nie zrobił nic z tego, za co został wsadzony za kratki. Jednak ta sprawa łączy się ze starą. Oskarża Jeffreya Tollivera, byłego męża Sary i byłego szefa policji w hrabstwie Grant oraz jego zespół o korupcję. Jednak wiezień Nesbitt wie o wiele więcej... Z powodu tego, co ujawnia Nesbitt, Will ma spory dylemat Czy powinien powiedzieć Sarze, co mu powiedziano, czy też najpierw przeprowadzić śledztwo.</p><p>Historia pęka w szwach od szczegółów i równie dobrze może to być najbardziej makabryczna książka Karin Slaughter. Póki co, bo oczywiście nigdy nie wiemy, jaka nowa historia układa się w jej głowie. Szczegóły są makabryczne i niesamowicie oddziałują na człowieka. Ludzkie z miękkimi sercami naprawdę nie powinny się w to zapuszczać. Oprócz mrożących krew w żyłach cech, w książce jest też miejsce na ożywienie jej bohaterów. Zostajemy wessani w życie bohaterów i mamy okazję doświadczyć wszystkiego z bliska. Nawiasem mówiąc, książki można spokojnie czytać osobno, gdyż wydarzenia, które miały miejsce w poprzednich książkach, a są istotne dla tej, są inteligentnie ujawniane przez Slaughter. Robi to w sposób, który nie przeszkadza tym, którzy czytali te wcześniejsze książki, ale w taki sposób, że dostarcza nowym czytelnikom wystarczających informacji.</p><p>Czasami jednak martwię się, że tak bardzo może mi się podobać tego typu makabryczna, szczegółowa historia. Ale potem przypominam sobie, że czytam je dla szczęśliwego zakończenia.... Również w „Milczącej żonie” Karin Slaughter jest bardzo bezpośrednia, gdy wpuszcza cię na autopsje i miejsca zbrodni. Nie jest do końca łagodna dla swoich ofiar płci żeńskiej i dokładnie to jest jej mocną stroną. Widzicie to, możecie empatyzować ze strasznym cierpieniem. Nie spoczniecie, dopóki wraz z Willem i Sarą nie zbierzecie wszystkich elementów układanki i zapewne, tak jak ja, odbędzie się to kosztem waszego snu. Po raz kolejny historia przeplata się z teraźniejszością i przeszłością. W efekcie, jako wierny fan, zostajecie uraczeni kilkoma starymi znajomościami, co jest miłym bonusem dla „Milczącej żony”. Oprócz ofiar, oczywiście nie zabrakło też skupienia na naszych ulubionych bohaterach: Willu i Sarze. Wspólny wątek, który sprawia, że trzeba je czytać w kolejności. I szczerze mówiąc, po tym zakończeniu nie mogę się doczekać kolejnej części. Bo oprócz całej krwi, morderstw i podejrzanych, nutka dziwacznego romansu między tą dwójką jest również bardzo wciągająca!</p><p>Oprócz tego, że historia jest super dobrze napisana, Karin Slaughter zawsze stara się wnieść do swoich książek jakiś sens. „Milcząca żona” jest o przemocy i o tym, jak ofiary noszą ją w sobie, jak również o wpływie przemocy na życie, myślenie i zachowanie, zarówno ofiary, ocalałych, jak i służb ratowniczych.</p><p>Gorąco polecam wszystkim szukającym dobrej książki!</p>

<p>Najnowsza książka Karin Slaughter – „Milcząca żona”. Znów było po mistrzowsku. Książka zaczyna się od morderstwa w więzieniu, które wprowadza Willa i Faitha w kontakt ze skazanym pedofilem, który oskarża zmarłego męża Sary, Jeffery'ego, o skazanie go za przestępstwo, którego nie popełnił. Trent przygląda się sprawie i rzeczywiście są przesłanki, że może tak być . Pojawiają się nowe ofiary, które mają wiele podobieństw do starych ofiar. Will, Sara i zespół stają przed zadaniem rozwiązania tych morderstw i tajemnic. Kiedy w lesie zostają znalezione zwłoki studentki , sposób zabójstwa zdaje się przypominać sprawy sprzed lat. Sprawca, który został wówczas zamknięty za te morderstwa, twierdzi, że jest niewinny i proponuje policji hrabstwa Grant umowę. Fabuła przebiega dwutorowo, przeszłość z Jeffreyem Tolliverem i teraźniejszość przeplatana przez Willa i Sarę. W tym przypadku nie jest to rozpraszające. Jako czytelnik wiesz dokładnie, gdzie jesteś. Książkę czyta się płynnie. Sposób opisywania szczegółów śledztwa, badań lekarskich, procedur policyjnych i procesów myślowych jest genialny.</p><p>W swoim dwudziestym thrillerze Karin Slaughter decyduje się na ponowne otwarcie starej sprawy, przywołuje ukochane dawne postacie i przełącza się w czasie i miejscu między Atlantą a Grand County. Zacząłem gdzieś w połowie serii i nie wiedział4m, czy potrzebuję tych wszystkich informacji żeby zrozumieć tę historię, ale nie! Wszystkie ważne wydarzenia są powtarzane lub eksplorowane dalej i jak tylko zaczniesz w, jesteś trzymany przez historię i nie pozwoli ci odejść aż do ostatniej strony. Na takie książki jak „Milcząca żona” anglicy mówią „page turner” – czyli w skrócie strony same się przewracają :D Ponadto trzeba podkreślić swobodny styl pisania, dużo gwałtownych wydarzeń, ostre opisy i szczegóły zbrodni, dbałość o relacje między bohaterami i sporo małych wskazóweczek, które mają pomóc czytelnikom.&nbsp;</p><p>Ze względu na naprzemienność teraźniejszości i przeszłości, która jest niezbędna do pełnego zrozumienia sprawy, stwierdziłem, że napięcie czasem nieco słabło, ale to zdecydowanie kolejny świetny thriller, a Karin Slaughter wciąż jest w czołówce autorów w tym gatunku!</p><p>Skupszop po raz kolejny błyskawiczna wysyłka, co prawda stan książki nie był dokładnie taki jakiego oczekiwałem, ale w tej cenie sztos!</p>