Matka Teresa. Wszystko zaczęło się w mojej ziemi

<p>Biografię Świętej Matki Teresy z Kalkuty zakupiłam kilka dni temu, żywot tej kobiety inspirował mnie od dłuższego czasu, jej oddanie i poświecenie dla potrzebujących dodawał mi też otuchy w trudnych chwilach. Autorką książki jest Cristina Siccardi, kobieta posiadająca doktorat z filologii nowożytnej o kierunku historycznym, która pisze do przeróżnych periodyków kulturalnym i religijnych, przy czym sama wielokrotnie podkreślała, że specjalizuje się w biografiach, a ja czytając jej publikację pod tytułem “Matka Teresa. Wszystko zaczęło się na mojej ziemi” jestem przekonana, że jest właściwą osoba na właściwym miejscu. &nbsp;</p><p>Nie czytałam innych książek poświęconych Matce Teresie, ale w gruncie rzeczy&nbsp;po przeczytaniu tej nie widzę nawet takiej potrzeby, gdyż Siccardi ukazała bohaterkę w sposób nie tylko bardzo zajmujący, ale przede wszystkim szalenie wyczerpujący. W książce wykorzystała bowiem listy, jakie ta święta zakonnica pisała i otrzymywała przez większość swojego życia, a w tym niepublikowaną do tej pory korespondencję z rodziną, co w mojej ocenie pozwoliło na ukazanie Matki Teresy w sposób nieco bardziej prywatny, aniżeli miało to miejsce w przekazie medialnym do tej pory. Tym samym poznajemy tajemnice zakonnicy, jej emocjonalne przeżycia jakich doświadczała podczas niesionej posługi, jak również niezłomna wiarę w boski plan, jaki przygotował dla niej Bóg w niebie. &nbsp;</p><p>Siccardi znakomicie ukazała&nbsp;drogę jaką przebyła Matka Teresa od narodzin aż po swoją&nbsp;śmierć. Dzięki tej książce, której podtytuł brzmi "Wszystko zaczęło się w mojej ziemi" miałam możliwość&nbsp;zapoznać się ze skomplikowana historią Albanii, kraju, do którego Matka Teresa - po zapanowaniu w nim komunistycznej nocy - nie miała wstępu z powodów ideologicznych, choć władza przedstawiała to na tysiące innych sposobów, aby tylko ukryć przed światem fakt, że obawia się tej niepozornej, drobnej z wyglądu kobiety idącej przez życie odważnie i z sercem na dłoni! Po wyjeździe do Irlandii, gdzie odbywała nowicjat i przygotowywała się do pobytu w Indiach już nigdy nie zobaczyła swych bliskich, co było dla mnie wstrząsającym odkryciem, przy czy pierwszy kontakt listowy nawiązała z bratem po upływie.... 15-tu lat, w których jej matka nie miała żadnej wiedzy co się z jej córką dzieje..... Do samej Albanii powróciła dopiero po zmianach politycznych, gdy znów zaczęto otwierać kościoły i mogła tam również otwierać prowadzone przez siebie domy miłosierdzia.&nbsp;</p><p>Jak wspomniałam wyżej, podtytuł książki nawiązuje do ojczyzny świętej zakonnicy: wszystko bowiem zaczęło się w Albanii, w domu rodzinnym Anjeze Gonxhe Bojaxhiu, za przyczyną wychowania jakie otrzymała ona od swej niezwykłej matki, Drane Bernaj Bojaxhiu - kobiety o szlacheckim pochodzeniu, która sama będąc ogromnie religijną, ukształtowała swą córkę w duchu miłości do Boga i do ubogich, wzmacniając w niej poczucie radości, jaka niesie za sobą pomoc oferowana innym. Co ciekawe, a nawet szokujące mając na uwadze powyższe, sama decyzja Anjeze o wstąpieniu do klasztoru była ciosem dla jej matki, która co dopiero pożegnała jedynego syna w związku z jego wyjazdem na studia do Austrii. Matka początkowo wyraźnie była przeciwna decyzji przyszłej Matki Teresy, nie chciała jej bowiem stracić – matczyne uczucia jednak nie znają planu boskiego, a ten zakładał, że misjonarka stanie się w przyszłości jednym z symboli miłosierdzia bożego. Po latach, gdy Gonxhe, jako loretanka, zaczęła pracować w szkole w Kalkucie ucząc panienki z zamożnych rodzin, co ciekawe została nawet powołana na dyrektorkę tej szkoły matka zaniepokojona sukcesem córki nie omieszkała ją upomnieć przypominając, w liście z 1938 roku, o tym dla kogo do Indii pojechała. Jakże sama mam dzieci, które również opuściły dom rodzinny i wyjechały znaleźć swoje miejsce na świecie, doskonale rozumiem motywy jakimi kierowała się matka bohaterki tej książki, daje mi to jednak wiarę w powodzenie wyborów moich dzieci, które kierowane poczuciem dobra i sprawiedliwości w życiu, mają szanse być szczęśliwe - czy Matka Teresa była szczęśliwa? &nbsp;</p><p>Cóż, Cristina Siccardi pisze o Matce Teresie przede wszystkim jako o kobiecie i wielkiej mistyczce a także poetce, której mądrość potrafiła cudownie wyrazić w niniejszym recenzowanej książce, a która widoczna jest również w pozostawionych przez misjonarkę wierszach i listach, będących najdonioślejszym świadectwem jej wyjątkowości w podejściu do życia, a przede wszystkim innych ludzi.&nbsp;Tym samym autorka ukazuje czytelnikowi jej niezwykłą inteligencję i ogromną charyzmę a zarazem wielką skromność, które sprawiły, że znał ją i podziwiał cały świat. Książka pozwoliła mi poznać całe dzieło życia tej cudownej kobiety i świętej zakonnicy - aż trudno mi było momentami uwierzyć, że ta drobna - wydawałoby się krucha - kobieta potrafiła wykazując niesamowity hart ducha, przekraczający nawet jej możliwości fizyczne, uczynić tak wiele dla innych, zupełnie, jak gdyby niosła na swoich plecach całe zło tego świata i nie poddała się, ilekroć przy tym się potykała. Obraz kreowany w książce “Matka Teresa. Wszystko zaczęło się na mojej ziemi” każe nam bowiem wierzyć, że święta wcale nie oznacza “bez skazy” - przeciwnie, dostrzegając słabości Matki Teresy, oraz jej niezwykłą determinację i zawziętość, sami czujemy się mocniejsi, aby stawiać czoła wyzwaniom dnia codziennego, osobiście książka ta pozwoliła mi uwierzyć, że bez względu na to jakie trudności napotykam w życiu: dam radę! Wydaje się, że podobne credo opisuje żywot Matki Teresy i warto przeczytać niniejszym recenzowaną autobiografię, jeśli poszukujecie drogowskazu w życiu, lub po prostu chcecie dowiedzieć się więcej o jednej z najbardziej niezwykłych kobiet w historii świata ? &nbsp;</p>

<p>W ubiegły czwartek na antenie Radia Maryja miałam przyjemność wysłuchać audycji na temat życia, Matki Teresy z Kalkuty, postaci bliskiej każdemu słuchaczowi mojego ulubione radia, często wiązanej z osobą Jana Pawła II, nie jest bowiem tajemnica, że dwoje tych niezwykłych ludzi przyjaźniło się i razem nieśli pociechę potrzebującym, świat bowiem potrzebował papieża Polaka, nie mniej jednak to osoba Matki Teresy z Kalkuty dla wielu urosła do rangi świętej za życia – przede wszystkim za jej misjonarska posługę i oddanie Bogu. Szukałam dobrej biografii Matki Teresy, okazało się, że wybór w tym zakresie jest szeroki: wiele opinii dotyczyło książki “Matka Teresa. Wszystko zaczęło się na mojej ziemi”, autorką, której jest Cristina Siccardi - nie znana mi wcześniej autorka, ciesząca się jednak sporym autorytetem w zakresie teologii, mająca również wiedze i doświadczenie w tworzeniu dobrych biografii. Czy było warto? &nbsp;</p><p>Zachwycił mnie pomysł na ta książkę: Siccardi przedstawia nam Matkę Teresę nie tylko jako świętą, ale również jako…. kobietę. Nie jest to podejście oczywiste, choć sama śledzę audycje na temat bohaterki tej biografii, wydaje się, że ona sama dbała o swoja prywatność, niechętnie ją odkrywała przed światem, zupełnie, jak gdyby wszystkie swoje siły dedykowała dla biednych i potrzebujących, wskazując ze to oni, a nie ona, winni być przedmiotem zainteresowania ze strony ludzi, którym powodzi się w życiu lepiej. Tym bardziej doceniłam możliwość przeczytania fragmentów listów, stanowiących część korespondencji Matki Teresy z jej najbliższymi - a losy tej historii są wstrząsające, okazuje się bowiem, że matka przyszłej zakonnicy wcale nie pochwalała jej pomysłu z wstąpieniem do zakonu, a sama Matka Teresa została niejako wygnana z własnego kraju przez władze komunistyczne sprawujące rządy w Albanii. To niesamowite, że ta drobna kobieta o niewielkiej posturze potrafiła rzucić na kolana rząd w Tiranie, podobnie zresztą było w przypadku Jana Pawła II, przed wizyta którego władze PRL robiły wszystko, aby tylko do tej pielgrzymki nie doszło.... moim zdaniem to świadectwo tego, że bez względu na to kto sprawuje władze i jakie polityczne decyzje zapadają na jej szczytach, świat wciąż wydaje ludzi wielkich, którzy krocząc drogą Pana, mogą porwać za sobą tłumy i obalić najbardziej autorytarne władze! &nbsp;<br><br>Biografia Matki Teresy z Kalkuty odkrywa przed czytelnikiem nie tylko drogę, jaką przeszła, aby zostać świętą, ale skupia się również na jej działalności dobroczynnej, co osobiście uważam za prawdziwy akt wiary, Cristina Siccardi wskazuje bowiem, że jeszcze w latach pięćdziesiątych Matka Teresa otworzyła hospicjum dla umierających, którzy domagali się warunków godnych co w tamtych czasach wcale nie było standardem, zwłaszcza ludzie opuszczeni i skrajnie zmarginalizowani, bez szans na opiekę państwa. Docenił to papież Paweł VI, który zaproponował, aby siostry z Kongregacji Misjonarek Miłości przyjechały czynić dobro w Rzymie. Ponadto bardzo istotny dla naszej bohaterki był rok 1970, bowiem wówczas z&nbsp;inicjatywy Matki Teresy powstały dwa&nbsp;klasztory o charakterze kontemplacyjnym: męski i&nbsp;żeński. Co ciekawe, był to czas wolny od szeroko rozwiniętych mediów społecznościowych, świat nie miał obrazu wielkich dokonań Matki Teresy i potrzeba było czasu, aby misjonarka zwróciła uwagę na problem biednych, zapomnianych i potrzebujących.&nbsp;To własnie wraz z rozwojem m.in telewizji Matka Teresa otrzymała najpierw nagrodę pokojową od urzędującego papieża, później natomiast, otrzymała Nagrodą Nobla, rzecz jasna za&nbsp;działalność na&nbsp;rzecz pokoju światowego, choć każdy w tamtym czasie na czele z moją własną mama zdawał sobie sprawę, że kobieta ta jest przede wszystkim symbolem pomocy niesionej potrzebującym, ich głosem w trudnych czasach zimnowojennych, gdzie ludzie potrzebowali wytchnienia od politycznej wrogości między światem wschodu i zachodu. &nbsp;</p><p>““Matka Teresa. Wszystko zaczęło się na mojej ziemi” to biografia znakomita, wyczerpująca, przedstawiająca tytułową bohaterkę jako kobietę, człowieka, i w końcu świętą! Dzieło Cristiny Siccardi przedstawia nam losy niezwykłej osobowości, skupionej na wierze i ufającej Panu, co szczególnie widoczne jest w listach pisanych przez Matkę Teresę do swojego brata – nigdy się nie skarżyła na swój los, nie wyrażała wątpliwości, a trudne chwile postrzegała jako próbę ze strony Boga, której wychodziła naprzeciw sięgając po różaniec i oddając się boskiej opiece. Wydaje się, że dziś w dobie zagrożenia jakie na wschodzie stworzyła Rosja, podobna postawa może nas uchronić przed złem tego świata, a postać Matki Teresy inspiruje oraz wskazuje kierunek w jakim powinny podążać nasze myśli w trudnych czasach. &nbsp;</p>