Maria Kuncewiczowa, Sandor Marai. Późny wiek – późna twórczość. Interakcje. Materiały do studiów nad psychologią starości

Publikacja składa się z dwóch głównych części. Pierwsza część jest poświęcona teoretycznemu wprowadzeniu do analizy psychologicznej twórczości literackiej z okresu późnej starości autorów takich jak Maria Kuncewiczowa i Sándor Márai. Autorzy książki badają, w jaki sposób procesy rozwojowe w późniejszym wieku wpływają na formę i treść ich dzieł, co prowadzi do wzajemnego oddziaływania między tymi zmianami a twórczością. Druga część książki przedstawia procedurę jakościowej analizy psychologicznej treści utworów powstałych w okresie starości. Procedura ta pozwala uchwycić zmiany w podstawowych tendencjach życiowych oraz wewnętrznym modelu doświadczenia, zgodnie z koncepcjami Charlotty Bühler oraz strategiami radzenia sobie z tematyką śmierci i umierania, opartymi na pracach Arnolda Toynbee. Analiza pokazuje, w jaki sposób Maria Kuncewiczowa i Sándor Márai przechodzili od pisania fikcji do bardziej osobistych form wyrazu, koncentrując się na przekazywaniu własnego doświadczenia oraz budowaniu wewnętrznej integracji i spójności w odpowiedzi na zmiany w ich życiu.

Anna Maria Manek, specjalistka z zakresu psychologii oraz literatury, uzyskała stopnie naukowe z tych dziedzin na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Uniwersytecie Łódzkim. Swoją karierę zawodową rozpoczęła jako wykładowczyni psychologii na Politechnice Lubelskiej, by później pracować w szkołach wyższych oraz jako opiekunka osób starszych w rodzinie. Manek jest zainteresowana badaniem okresów przejściowych w rozwoju dorosłych, między innymi w takich książkach jak "Uwarunkowania reakcji na utratę pracy" (1993), "Wartościowanie własnej sytuacji życiowej przez bezrobotnych" (1998) i "Start zawodowy jako wyzwanie rozwojowe" (2010). Prezentowane opracowanie jest kontynuacją jej prac badawczych w tym obszarze.