Lśnienie. Barwione brzegi

W powieści "Lśnienie" dzieje się wiele przerażających rzeczy - żadna z nich nie jest jednak tak przerażająca, jak rozdzierająca walka toczona wewnątrz człowieka uzależnionego od alkoholu. Powieść Stephena Kinga to klasyczna historia o duchach; to także bolesny portret załamania psychicznego człowieka - autor z właściwym sobie geniuszem łączy mroczną histerię z ważnymi pytaniami, efekt? Arcydzieło! <br> Głównym bohaterem powieści jest Jack Torrance: pisarz, który roztrwonił swój talent przez alkohol i nieznośne wahania nastrojów. On i jego rodzina - żona Wendy, młody syn Danny - zimują w Overlook, hotelu w górach Kolorado za którym wiąże się długa i burzliwa przeszłość. Jack otrzymuje pracę jako dozorca hotelu Overlook i to jego ostatnia szansa na poprawę sytuacji po utracie posady nauczyciela w prestiżowej szkole. Wszystko, co ma robić, to ogrzewać pokoje, dbać o porządek i dokonywać drobnych napraw. W ocenie samego Jacka, praca ta stwarza mu dogodne warunki dla znalezienia inspiracji potrzebnej dla zakończenia sztuki, nad którą pracuje od dłuższego czasu. Główny bohater ma świadomość, że członkowie jego rodziny poddani zostaną izolacji: gdy nadejdzie bowiem zima i śniegi, kręte górskie drogi staną się nieprzejezdne. The Overlook zostanie odcięty od świata. Tym samym w ocenie głównego bohatera powieści to idealne miejsce do poszukiwania weny i przenoszenia jej efektów na papier: żaden z członków rodziny Jacka jak również on sam nie dostrzegają początkowo zagrożeń, jakie rodzą dla nich okoliczności w których się znaleźli. <br> Geniusz "Lśnienia" polega na prostocie jego scenerii. Odizolowane miejsce. Zarażone duchami pomieszczenia mieszkalne. Przedwcześnie dojrzewające dziecko. Wszystkie te elementy fabuły są niezwykle znajome. Znany i lubiany motyw, wzbogacony poprzez głęboką, miejscami intymną eksplorację coraz bardziej kruchej psychiki głównego bohatera. King jest u szczytu swoich możliwości, jeśli chodzi o przywołanie postaci Jacka. Sprawia, że smak zmiażdżonej aspiryny, przeszywający ból głowy, desperackie pragnienie picia stają się namacalne. Jack jest postacią złożoną, na przemian występuje na kartach powieści jako kochający mąż, troskliwy ojciec, by znów zatracać się w w szaleństwie i destrukcyjnie działać na żonę i syna. <br> King znany jest z wielkich epopei z dziesiątkami postaci. Tutaj ogranicza wszystko do czterech głównych graczy. Oprócz Jacka są to Wendy, Danny i Dick Hallorann, szef kuchni w Overlook. King sprytnie wykorzystuje trzyosobowy, ograniczony punkt widzenia, który pozwala mu opowiadać historię kilkoma oczami, dając mu możliwość zarówno poszerzania, jak i zawężania punktu ciężkości według własnego kaprysu.<br> Na koniec zwrócę uwagę na postać drugoplanową, nieoczywistą, a idącą o krok za Jackiem: to Danny. Ma w sobie tytułowe "lśnienie", który obejmuje mentalną telepatię, wrażliwość na zjawiska paranormalne, czytanie w myślach i dar proroctwa. (Zdolność do przewidywania przyszłości nie jest jednak jego największym talentem - gdyby tak było, historia opisana w powieści potoczyłaby się inaczej). Zdolności Danny'ego pozwalają mu dostrzec niebezpieczeństwo hotelu Overlook - i jego negatywny wpływ na zdrowie psychiczne ojca - na długo przed kimkolwiek innym. <br> <br> "Lśnienie" to klasyka. jedna z najważniejszych powieści grozy, której kultowego statusu nie trzeba nikomu tłumaczyć: dość powiedzieć, że za sukcesem książki przyszedł również wielki sukces filmowy, ekranizacja bowiem, której podjął się Kubrick również stalla się z miejsca wielkim hitem. I choć sam Stephen King wielokrotnie podkreślał swój dystans do ekranizacji, wart dla porównania sięgnąć zarówno po książkę, jak i film: właśnie w tej kolejności.

Uwielbiam dobre historie o nawiedzonych domach, a to jest dokładnie to, czego szukałem: powoli stopniowane szaleństwo, które ogarnęło Jacka i wprowadzanie na kartach powieści duchów (lub halucynacji, kwestia subiektywnej percepcji) było NIEZWYKŁE i po raz kolejny Stephen King ociera się o nurt realizmu magicznego w literaturze. Nie wspominając o tym, że to, co King opisuje najlepiej, to uczucie paraliżującego bohaterów ograniczenia ich własnej woli, skierowania się ku pierwotnym instynktom, porzucając przy tym rozsądek. A co może być bardziej ograniczającego aniżeli okoliczność bycie zasypanym śniegiem w nawiedzonym hotelu, który dosłownie chce twojej śmierci?<br> Sposób, w jaki King stworzył postacie w tej powieści jest po prostu majstersztykiem. Nie tylko czułem empatię wobec Dannego, Wendy ale również wobec Jack'a, na co ogromny wpływ miało wielopoziomowe ukazanie ich wzajemnych relacji w ramach rodziny, którą tworzą. Uwielbiam! "Lśnienie" może nie ma w sobie elementów horroru, raczej stanowi thriller psychologiczny, z elementami rodzinnego dramatu.<br> <br> I teraz najlepsze: GROZA jaką budzi w czytelniku ów powieść! To od każdego z nas bowiem zależy, czy spojrzymy na przedstawioną historię jako dramat rodziny atakowanej przez duchy, czy też skupimy się ojcu popadającym w rodzaj gorączki domowej. Nawet jeśli morderstwo dokonane na kartach powieści samo w sobie Cię nie przeraża, możesz dostrzec strach, który towarzyszy członkom rodziny gdy jeden z nich walczy z jakimś uzależnieniem. Ta książka jest cholernie przerażająca. Może nie sprawiła, że fizycznie podskoczyłem czy krzyknąłem, ale mogę powiedzieć, że jest to historia, która wbija się w mózg i nie odpuści przez długi czas (tak jak każdy dobry horror powinien).<br> <br> Teraz obowiązkowe porównanie do filmu:<br> <br> Powszechnie wiadomo, że sam King nienawidzi filmu Kubricka, ale ja nie podzielam tej niechęci. To jeden z pierwszych horrorów, jakie widziałem i od tamtej pory oglądałem go wiele razy. I choć popularną opinią jest kochać książkę i krytykować jej adaptację, tak w tym przypadku sprawa jest szalenie indywidualna. Bez wątpienia różnią się od siebie pod wieloma względami, ale szczerze mówiąc uważam, że Kubrick zrobił to, co mógł zrobić z tym dziełem najlepszego.<br> Duża część powieści jest zakorzeniona w wewnętrznym konflikcie głównych bohaterów, głębokiej, nierzadko intymnej formie racjonalizowania sobie otaczającej ich rzeczywistości. Spędzamy dużo czasu wewnątrz głowy Jacka, Danny'ego i Wendy, i byłoby niemożliwe (imo) przełożenie tego na ekran bez ciągłego podkładu głosowego (jak to robi audiobook odtwarzany przez wszystkie sceny - zdecydowanie odradzam). Trudno wobec tego winić film za to, że brakuje mu głębi postaci. <br> <br> Tytułowe "lśnienie" pozostawia w czytelniku ślad na zawsze, a sama powieść stanowi koronny dowód na geniusz Stephana Kinga. Wie o tym każdy, kto po sią sięgnął, a kto tego nie zrobił.... niech żałuje i czeka, aż przyjdzie po niego Jack:-)

Hotel w górach Kolorado. Jack Torrance, spłukany intelektualista z problemami psychicznymi, dostaje pracę jako dozorca, o którą się ubiegał. Wraz z żoną Wendy i synem Dannym wyjeżdzają w ostatnich dniach jesieni. Hotel "Overlook" jest miejscem o złej reputacji. Kto się jej poddaje, pada jej ofiarą, staje się organem wykonawczym wszystkich złych marzeń i pragnień, które się w niej przejawiają. Koszmar zaczyna się ...<br> "Lśnienie" Stephena Kinga naprawdę mnie zachwyciło, muszę przyznać! Miałam używane, dość stare wydanie książki, co moim zdaniem potęgowało nieco wrażenie czytania, jednak sama historia była również bardzo emocjonująca i potrafiła mnie pochłonąć bez reszty! Było kilka scen, które naprawdę przyprawiły mnie o dreszcze. Muszę szczerze powiedzieć, że drogi Jack robi się bardzo dziwny, ogólnie cała rodzinna jest dość dziwna, książka potrafi wciągnąć od samego początku. Polecam każdemu na zimowe wieczory.

W powieści "Lśnienie" dzieje się wiele przerażających rzeczy - żadna z nich nie jest jednak tak przerażająca, jak rozdzierająca walka toczona wewnątrz człowieka uzależnionego od alkoholu. Powieść Stephena Kinga to klasyczna historia o duchach; to także bolesny portret załamania psychicznego człowieka - autor z właściwym sobie geniuszem łączy mroczną histerię z ważnymi pytaniami, efekt? Arcydzieło! <br> Głównym bohaterem powieści jest Jack Torrance: pisarz, który roztrwonił swój talent przez alkohol i nieznośne wahania nastrojów. On i jego rodzina - żona Wendy, młody syn Danny - zimują w Overlook, hotelu w górach Kolorado za którym wiąże się długa i burzliwa przeszłość. Jack otrzymuje pracę jako dozorca hotelu Overlook i to jego ostatnia szansa na poprawę sytuacji po utracie posady nauczyciela w prestiżowej szkole. Wszystko, co ma robić, to ogrzewać pokoje, dbać o porządek i dokonywać drobnych napraw. W ocenie samego Jacka, praca ta stwarza mu dogodne warunki dla znalezienia inspiracji potrzebnej dla zakończenia sztuki, nad którą pracuje od dłuższego czasu. Główny bohater ma świadomość, że członkowie jego rodziny poddani zostaną izolacji: gdy nadejdzie bowiem zima i śniegi, kręte górskie drogi staną się nieprzejezdne. The Overlook zostanie odcięty od świata. Tym samym w ocenie głównego bohatera powieści to idealne miejsce do poszukiwania weny i przenoszenia jej efektów na papier: żaden z członków rodziny Jacka jak również on sam nie dostrzegają początkowo zagrożeń, jakie rodzą dla nich okoliczności w których się znaleźli. <br> Geniusz "Lśnienia" polega na prostocie jego scenerii. Odizolowane miejsce. Zarażone duchami pomieszczenia mieszkalne. Przedwcześnie dojrzewające dziecko. Wszystkie te elementy fabuły są niezwykle znajome. Znany i lubiany motyw, wzbogacony poprzez głęboką, miejscami intymną eksplorację coraz bardziej kruchej psychiki głównego bohatera. King jest u szczytu swoich możliwości, jeśli chodzi o przywołanie postaci Jacka. Sprawia, że smak zmiażdżonej aspiryny, przeszywający ból głowy, desperackie pragnienie picia stają się namacalne. Jack jest postacią złożoną, na przemian występuje na kartach powieści jako kochający mąż, troskliwy ojciec, by znów zatracać się w w szaleństwie i destrukcyjnie działać na żonę i syna. <br> King znany jest z wielkich epopei z dziesiątkami postaci. Tutaj ogranicza wszystko do czterech głównych graczy. Oprócz Jacka są to Wendy, Danny i Dick Hallorann, szef kuchni w Overlook. King sprytnie wykorzystuje trzyosobowy, ograniczony punkt widzenia, który pozwala mu opowiadać historię kilkoma oczami, dając mu możliwość zarówno poszerzania, jak i zawężania punktu ciężkości według własnego kaprysu.<br> Na koniec zwrócę uwagę na postać drugoplanową, nieoczywistą, a idącą o krok za Jackiem: to Danny. Ma w sobie tytułowe "lśnienie", który obejmuje mentalną telepatię, wrażliwość na zjawiska paranormalne, czytanie w myślach i dar proroctwa. (Zdolność do przewidywania przyszłości nie jest jednak jego największym talentem - gdyby tak było, historia opisana w powieści potoczyłaby się inaczej). Zdolności Danny'ego pozwalają mu dostrzec niebezpieczeństwo hotelu Overlook - i jego negatywny wpływ na zdrowie psychiczne ojca - na długo przed kimkolwiek innym. <br> <br> "Lśnienie" to klasyka. jedna z najważniejszych powieści grozy, której kultowego statusu nie trzeba nikomu tłumaczyć: dość powiedzieć, że za sukcesem książki przyszedł również wielki sukces filmowy, ekranizacja bowiem, której podjął się Kubrick również stalla się z miejsca wielkim hitem. I choć sam Stephen King wielokrotnie podkreślał swój dystans do ekranizacji, wart dla porównania sięgnąć zarówno po książkę, jak i film: właśnie w tej kolejności.