Listy z Kresów. Opowieść o Józefie z Moszyńskich Szembekowej

W XIX wieku listy były kluczowym środkiem komunikacji, pozwalającym utrzymać relacje z rodziną i przyjaciółmi. Ludzie pisali je często i z zapałem, niecierpliwie wyczekując wiadomości od listonosza. Obecnie te korespondencje są cennym źródłem wiedzy o przeszłości, przedstawiając historie, które wciąż potrafią wzruszać i mówić do naszej wyobraźni. Przykładem tego są „Listy z Kresów” Józefy z Moszyńskich Szembekowej (1820-1897), skierowane głównie do jej ojca, Piotra, polskiego patrioty i zesłańca syberyjskiego. Początkowo pisane pod dyktando guwernantki, z czasem przekształciły się w osobiste wyznania pełne emocji. Życie Józefy było burzliwe: osierocona przez matkę, odziedziczyła znaczną fortunę. Mimo że wyszła za mąż niezgodnie z własnym sercem, pozostała wierną żoną i matką. Niestety, nadeszły chwile, gdy kresowe dobra oraz kolekcja biżuterii należąca onegdaj do hrabiny Cosel zniknęły bezpowrotnie.