Kształt nocy

Uwielbiam serię Tess Gerritsen "Rizzoli i Isles", więc z niecierpliwością czekałam aż dostarczą tę książkę, zwłaszcza, że brzmiała jak próba wejścia w zupełnie inny typ powieści - paranormalną tajemnicę. Jak wypadł "Kształt nocy"?

Ava Collette, autorka książki kucharskiej, wynajęła dom w nadmorskim miasteczku w Maine, aby nabrać dystansu do swojej przeszłości i życia w Bostonie. Mówi wszystkim, że potrzebuje przestrzeni i ciszy, aby skupić się na swojej książce o kuchni Nowej Anglii. Stary piękny dom, który wynajęła nazywa się "Strażnica Brodiego", został on nazwany po jego właścicielu Brodie - kapitanie morskim, który zaginął na morzu. Wkrótce po wprowadzeniu dowiaduje się, że inna kobieta wynajęła dom przed nią, ale niespodziewanie odeszła z powodu podniesienia czynszu. Jeszcze bardziej niepokojące jest to, że Ava zaczyna słyszeć rzeczy, które dzieją się w nocy i pewnej nocy staje twarzą w twarz z duchem, który wygląda, jakby był prawdziwy. Czy to duch kapitana Brodie, o którym od dawna krążą plotki, że nawiedza dom? Czy to, co widzi, jest prawdziwe, czy może jej się przywidziało? Zaciekawiona historią domu i jej rosnącą więzią z domem, Ava zaczyna badać jego historię. Czy spodoba jej się to, co odkryje?

Tajemnica, napięcie i dreszcze towarzyszyły mi przez całą książkę. Uważam, że "Kształt nocy" ma prawdziwy gotycki klimat oraz również idealną otoczkę - odizolowany stary dom w Nowej Anglii, położony na urwisku z widokiem na ocean. Książka nie jest podobna do innych dzieł Gerritsen, ale nie szkodzi. Jest doskonała w swoim własnym stylu. Gerritsen świetnie miesza romans, obsesję, strach, przerażenie, napięcie i tajemnicę. Zaciekawiła i wciągnęła mnie od samego początku i skończyłam tę książkę w jeden dzień. Myślę, że Gerritsen wykonała świetną robotę.

Przerażająca paranormalna tajemnica z gotyckim podtekstem?

Odizolowana stara rezydencja, nierozwiązana tajemnica, kilka erotycznych spotkań, niezwykły duch w domu, i mamy wszystkie elementy składające się na czarujący paranormalny thriller!!!

Ava Collette, pisarka kulinarna, wynajęła dom który nosi nazwę "Strażnica Brodiego", starą rezydencję położoną na małym półwyspie Maine. Po ucieczce z Bostonu po tragedii, która pozostawiła ją pogrążoną w poczuciu winy, Ava ma nadzieję, że spokój i cisza pomogą jej odzyskać koncentrację, ponieważ rozpoczyna pracę nad nową książką kucharską. Gdy zaczyna gotować swoje nowe przepisy, szybko orientuje się, że nie jest w domu sama. Najwyraźniej dom jest nawiedzony przez kapitana Brodiego, pierwotnego właściciela domu, a jej spotkania z nim stają się bardzo... intymne.

Tymczasem kilka przypadkowych zgonów, w połączeniu ze zniknięciem poprzedniego lokatora domu, sprawiają, że Ava spędza więcej czasu na badaniu niepokojących plotek otaczających jej nowe lokum. Wkrótce staje się jasne, że okoliczna społeczność skrywa kilka bardzo mrocznych sekretów, a duchy z "Strażnica Brodiego" mogą być najmniejszym z jej zmartwień...

Nigdy nie czytałam popularnej serii Rizzoli i Isles, ale wiem o niej wystarczająco dużo, by zdać sobie sprawę, że ta samodzielna książka nie jest uszyta z tego samego materiału. Bez urazy dla nikogo, ale jeśli nie jesteś fanem paranormalnych książek, lub oczekujesz powtórki z serii Rizzoli i Isles, tylko z innymi nazwami i miejscami, to musisz podejść do tego z bardziej otwartym umysłem.

Jeśli chodzi o mnie - uwielbiam mroczne tony, duchy i tajemnice - więc ta książka była w sam raz dla mnie. Historia jest bardzo klimatyczna, z silnym, złowrogim poczuciem zagrożenia. Emocje są również namacalne, ponieważ ogromny smutek Avy i przytłaczające poczucie winy grożą jej załamaniem. Wszystkie paranormalne przypadki koncentrują się wokół śmierci, która miała miejsce w domu Brodiego, lata temu, która została uznana za wypadek. Ta tajemnica jest bardzo przekonująca i obawiam się, że może być nieco przyćmiona przez duży nacisk położony na zmysłowość i duchowe zdarzenia.

Podczas gdy, "Kształt nocy" może być zbyt wielkim odejściem od stylu dla niektórych czytelników Gerritsen, dla tych z nas, którzy lubią tego typu historie, jest to naprawdę przyjemna lektura.