Księga gościnności

W "Gościnność" Edmonda Jabesa, autor eksploruje koncepcję, która wykracza poza tradycyjne ramy moralne. W tej ostatniej ze swoich książek, Jabes nie ulega pokusom sentymentalnej humanistyki, która w ostatnich dekadach często ograniczała się do powierzchownego idealizowania inności. Zamiast tego, jego wizja gościnności jest surowa i bezkompromisowa, pozbawiona komfortu i ciepła, które zazwyczaj kojarzą się z tego rodzaju relacjami międzyludzkimi.

W swoim dziele Jabs przenosi czytelnika na pustynię, gdzie pojęcie własności i statusu traci sens, a priorytetem staje się przetrwanie. Na tej nieprzyjaznej scenie równość staje się główną zasadą – gościnność polega na wzajemnym uznaniu siebie jako gospodarzy i gości, nie na jednostronnej gościnności, która często opiera się na zobowiązaniach z tytułu wdzięczności.

Jabesa podejście do gościnności wymaga odwagi w obliczu niepewności i wyzbycia się wygodnej moralności, która często prowadzi do samozadowolenia. Zmusza czytelników do zastanowienia się nad prawdziwą esencją tego, co to znaczy być gościnnym w najtrudniejszych warunkach – w miejscach, gdzie różnice zacierają się, a samo istnienie ustawicznie staje pod znakiem zapytania.