Trzy tygodnie z moim bratem

Po części podróżnicza, po części wspomnieninkowa książka "Trzy tygodnie z moim bratem" daje nam fascynujące spojrzenie na świat autora międzynarodowych bestsellerów Nicholasa Sparksa. Cierpiący na brak weny podczas pisania powieści, Sparks zaczyna marzyć o możliwości trzytygodniowej podróży dookoła świata. Im bardziej się nad tym zastanawia, tym bardziej jest podekscytowany, ponieważ on i jego żona Cathy mają pięcioro małych dzieci, kobieta rezygnuje z podróży, ale zachęca Nicka, by zaprosił na nią swojego brata Micaha.

Przeplatając relacje z egzotycznych miejsc, które odwiedzają bracia, Sparks opowiada historię swojego życia, zaczynając od dzieciństwa. Czytelnik otrzymuje prawdziwe poczucie więzi rodzinnej. Głębokie uczucia jakie łączą Nicholasa, Micah, ich siostrę Danę i rodziców, przetrwały trudne czasy, biedę i bunt w jakie popadło rodzeństwo na przestrzeni lat. Trzy tygodnie spędzone poza domem dają Micah i Nickowi szansę spojrzenia na swoje życie w kontekście odwiedzanych miejsc. Są zaskoczeni tym, co widzą i słyszą, są w stanie przepracować swój żal z powodu strat, które ponieśli.

Byłam szczególnie wdzięczna i poruszona tym, jak bardzo Nicholas Sparks był otwarty na ujawnienie swoich doświadczeń związanych z radzeniem sobie z synem chorym na autyzm. Długa walka Nicka i Cathy o diagnozę, intensywna terapia oraz radości i bóle serca związane z postępami syna (i ich frustrującym brakiem) sprawiły, że utożsamiałam się z nimi w bardzo realny sposób. Ta prawdziwa przejrzystość może pomóc nam wszystkim uświadomić sobie, że sławni ludzie mają trudności tak samo jak reszta świata.
Miejsca, które Micah i Nick odwiedzają podczas swojej podróży dookoła świata są opisane tak żywym językiem, że czytelnicy naprawdę nie potrzebują pięknych zdjęć dołączonych do powieści.

Choć pod wieloma względami Sparksowie żyli w typowej amerykańskiej dysfunkcyjnej rodzinie, ich doświadczenia pozwolą czytelnikom spojrzeć na własne wychowanie z sentymentem i tęsknotą. Czytanie "Trzech tygodni z bratem" wywołuje wiele emocji - smutek, sporą dawkę łez, radość i mnóstwo śmiechu. Ból serca towarzyszy życiu, ale i humor. Kiedy Nick opowiada o obsesji braci na punkcie broni i o tym, że to cud, że się nie pozabijali, widzę w ich doświadczeniach tak wiele z mojej własnej rodziny. Nie potrafię opisać, jak wiele ta książka dla mnie znaczy. Piękno portretu rodziny, wiary i miłości między dwoma braćmi jest wzruszające. Było mi smutno, że ta fascynująca opowieść musiała się skończyć. Zdecydowanie polecam!

Po części podróżnicza, po części wspomnieninkowa książka "Trzy tygodnie z moim bratem" daje nam fascynujące spojrzenie na świat autora międzynarodowych bestsellerów Nicholasa Sparksa. Cierpiący na brak weny podczas pisania powieści, Sparks zaczyna marzyć o możliwości trzytygodniowej podróży dookoła świata. Im bardziej się nad tym zastanawia, tym bardziej jest podekscytowany, ponieważ on i jego żona Cathy mają pięcioro małych dzieci, kobieta rezygnuje z podróży, ale zachęca Nicka, by zaprosił na nią swojego brata Micaha.

Przeplatając relacje z egzotycznych miejsc, które odwiedzają bracia, Sparks opowiada historię swojego życia, zaczynając od dzieciństwa. Czytelnik otrzymuje prawdziwe poczucie więzi rodzinnej. Głębokie uczucia jakie łączą Nicholasa, Micah, ich siostrę Danę i rodziców, przetrwały trudne czasy, biedę i bunt w jakie popadło rodzeństwo na przestrzeni lat. Trzy tygodnie spędzone poza domem dają Micah i Nickowi szansę spojrzenia na swoje życie w kontekście odwiedzanych miejsc. Są zaskoczeni tym, co widzą i słyszą, są w stanie przepracować swój żal z powodu strat, które ponieśli.

Byłam szczególnie wdzięczna i poruszona tym, jak bardzo Nicholas Sparks był otwarty na ujawnienie swoich doświadczeń związanych z radzeniem sobie z synem chorym na autyzm. Długa walka Nicka i Cathy o diagnozę, intensywna terapia oraz radości i bóle serca związane z postępami syna (i ich frustrującym brakiem) sprawiły, że utożsamiałam się z nimi w bardzo realny sposób. Ta prawdziwa przejrzystość może pomóc nam wszystkim uświadomić sobie, że sławni ludzie mają trudności tak samo jak reszta świata.
Miejsca, które Micah i Nick odwiedzają podczas swojej podróży dookoła świata są opisane tak żywym językiem, że czytelnicy naprawdę nie potrzebują pięknych zdjęć dołączonych do powieści.

Choć pod wieloma względami Sparksowie żyli w typowej amerykańskiej dysfunkcyjnej rodzinie, ich doświadczenia pozwolą czytelnikom spojrzeć na własne wychowanie z sentymentem i tęsknotą. Czytanie "Trzech tygodni z bratem" wywołuje wiele emocji - smutek, sporą dawkę łez, radość i mnóstwo śmiechu. Ból serca towarzyszy życiu, ale i humor. Kiedy Nick opowiada o obsesji braci na punkcie broni i o tym, że to cud, że się nie pozabijali, widzę w ich doświadczeniach tak wiele z mojej własnej rodziny. Nie potrafię opisać, jak wiele ta książka dla mnie znaczy. Piękno portretu rodziny, wiary i miłości między dwoma braćmi jest wzruszające. Było mi smutno, że ta fascynująca opowieść musiała się skończyć. Zdecydowanie polecam!

Życie to sztuka wyboru: cieszę się, że zabrałam tę lekturę na moje czterodniowe wakacje. Po prostu nie mogłam się oprzeć tej książce.... W tempie w jakim czytałam tę historię, wiedziałam, że skończy się w ciągu jednego dnia i tak się stało, może za szybko, ale kto z was raz chociaż złapał za powieść, która wciąga, doskonale mnie zrozumie :D

"Trzy tygodnie z moim bratem" to coś więcej niż tylko historia dwóch braci, którzy wybrali się w bajeczną podróż. Pan Sparks zabiera czytelnika z powrotem do początku, zaprasza nas do swojego domu. Dzieci Sparksów miały wyjątkowe wychowanie: liberalne w pewnym sensie, z pewnymi żelaznymi zasadami i mnóstwem miłości, które trzymały tę strukturę razem. To, że rodzina była w trudnej sytuacji finansowej, jest pewnym niedopowiedzeniem. A to, że byli zaradni, to już inna sprawa.
Ta historia rodziny Sparksów, przeplatana z opowieścią brata o podróży dookoła świata, zafascynowała mnie. Wiele myślałam o moich dwóch braciach, znajdując zarówno podobieństwa jak i różnice. Jest w tej opowieści dużo humoru i szczerości. Wiara Sparksa jest oczywista, podobnie jak jego silna miłość do rodziny. Najwyraźniej to właśnie ona przeprowadziła go przez śmierć reszty rodziny i inne przeszkody, które zniszczyłyby wielu innych ludzi... Mogę się odnieść do tego trzymania się tej kombinacji miłości i wiary, ponieważ pomogła mi ona przejść przez moje własne okresy żałoby. A teraz, jak Nicholas Sparks, jestem wdzięczna za miłość fenomenalnego małżonka i jedynego pozostałego członka mojej rodziny, mojego starszego brata. Prawdopodobnie nigdy nie wybiorę się z nim w podróż dookoła świata, ale dzięki tej książce mogę o takiej przeczytać. Choć trudno mi w to uwierzyć, ta opowieść naprawdę mi się podobała. To nie jest historia, która ma tylko szczęśliwe zakończenia. Są tu prawdziwe doświadczenia życiowe, które sprawią, że zaboli cię serce, pocieszysz się, rozśmieszysz, a przede wszystkim da ci nadzieję. Kończąc czytać tę książkę, mam tak wiele szacunku i podziwu dla Nicholasa Sparksa, że teraz mam ochotę przeczytać wszystkie jego książki. Jest to obowiązkowa pozycja dla każdego fana Sparksa - po prostu cudowna i mogę wam ją śmiało polecić, zwłaszcza gdy za oknem wciąż okropne mrozy, a dobra książka i kubek herbaty są na wagę złota!

Życie to sztuka wyboru: cieszę się, że zabrałam tę lekturę na moje czterodniowe wakacje. Po prostu nie mogłam się oprzeć tej książce.... W tempie w jakim czytałam tę historię, wiedziałam, że skończy się w ciągu jednego dnia i tak się stało, może za szybko, ale kto z was raz chociaż złapał za powieść, która wciąga, doskonale mnie zrozumie :D

"Trzy tygodnie z moim bratem" to coś więcej niż tylko historia dwóch braci, którzy wybrali się w bajeczną podróż. Pan Sparks zabiera czytelnika z powrotem do początku, zaprasza nas do swojego domu. Dzieci Sparksów miały wyjątkowe wychowanie: liberalne w pewnym sensie, z pewnymi żelaznymi zasadami i mnóstwem miłości, które trzymały tę strukturę razem. To, że rodzina była w trudnej sytuacji finansowej, jest pewnym niedopowiedzeniem. A to, że byli zaradni, to już inna sprawa.
Ta historia rodziny Sparksów, przeplatana z opowieścią brata o podróży dookoła świata, zafascynowała mnie. Wiele myślałam o moich dwóch braciach, znajdując zarówno podobieństwa jak i różnice. Jest w tej opowieści dużo humoru i szczerości. Wiara Sparksa jest oczywista, podobnie jak jego silna miłość do rodziny. Najwyraźniej to właśnie ona przeprowadziła go przez śmierć reszty rodziny i inne przeszkody, które zniszczyłyby wielu innych ludzi... Mogę się odnieść do tego trzymania się tej kombinacji miłości i wiary, ponieważ pomogła mi ona przejść przez moje własne okresy żałoby. A teraz, jak Nicholas Sparks, jestem wdzięczna za miłość fenomenalnego małżonka i jedynego pozostałego członka mojej rodziny, mojego starszego brata. Prawdopodobnie nigdy nie wybiorę się z nim w podróż dookoła świata, ale dzięki tej książce mogę o takiej przeczytać. Choć trudno mi w to uwierzyć, ta opowieść naprawdę mi się podobała. To nie jest historia, która ma tylko szczęśliwe zakończenia. Są tu prawdziwe doświadczenia życiowe, które sprawią, że zaboli cię serce, pocieszysz się, rozśmieszysz, a przede wszystkim da ci nadzieję. Kończąc czytać tę książkę, mam tak wiele szacunku i podziwu dla Nicholasa Sparksa, że teraz mam ochotę przeczytać wszystkie jego książki. Jest to obowiązkowa pozycja dla każdego fana Sparksa - po prostu cudowna i mogę wam ją śmiało polecić, zwłaszcza gdy za oknem wciąż okropne mrozy, a dobra książka i kubek herbaty są na wagę złota!