Jak umieramy

Oczy prawie zamknięte, ale spojrzenie jest puste. Usta lekko otwarte, lecz żadna nuta nie wydostanie się już z tych warg. Twarz staje się odmieniona, nie przypomina już oblicza osoby, która kiedyś ją nosiła. Nawet ci, którzy nigdy wcześniej nie zetknęli się ze zmarłym, mogą dostrzec oznaki śmierci.

Co dzieje się z ludzkim ciałem, gdy umieramy? Czy towarzyszy temu smutek, ból? Co dzieje się tuż po tym, jak serce przestaje bić? Jak wygląda śmierć, a co następuje potem, zanim dochodzi do pochówku? Czym staje się człowiek po śmierci? W jaki sposób zanika z powierzchni ziemi, fizycznie oraz duchowo w pamięci bliskich? Jak długo trwa, zanim wspomnienia o nim znikną całkowicie? Roland Schulz w swojej książce "Jak umieramy" odpowiada na te pytania z zadziwiającą szczegółowością.

Kilka dni przed zgonem, choć dokładny jego moment jest nieznany, ciało zaczyna się przygotowywać: serce przestaje tłoczyć krew do końców palców u rąk i nóg. Zasoby te są potrzebne gdzie indziej: dla głowy i centralnej części organizmu, tam gdzie znajdują się płuca, serce i wątroba. Stopy stają się zimne, a oddech staje się płytki. Zmysły stopniowo słabną. Tak wygląda początek końcowej podróży, którą Schulz opisuje w swojej książce.

Tej podróży przez proces umierania przyglądamy się razem z autorem, od aspektów biologicznych aż po pochówek. Na końcu pojawia się pytanie: co oznaczają śmierć i umieranie dla tych, którzy pozostają? Jak przebiega proces żałoby i w jaki sposób ludzie znajdują siłę, aby żyć dalej?