Dziennik pisany nocą. Tom 2 1982-1992

Wznowienie tego wyjątkowego na światową skalę dzieła życia Gustawa Herlinga-Grudzińskiego przyciąga uwagę na wiele sposób. Drugi tom jest szczególnie fascynujący, gdyż stanowi zbiór zapisków z okresu przełomu w Polsce. W 1991 roku, po ponad półwieczu spędzonym poza ojczyzną, Gustaw Herling-Grudziński wraz z żoną i córką odwiedził Polskę. W tym czasie uhonorowano go tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Mimo że, jak sam przyznał, intensywność emocji stłumiła jego zdolność obserwacji, czyni to jego notatki jeszcze bardziej intymnymi.

Pisarz stwierdza, że w dzienniku konwersuje z własnym "ja", światem, innymi ludźmi, a nawet Bogiem. Takie dialogi kształtują zarówno rozmówców, jak i jego samego. Herling-Grudziński, cytowany 14 listopada 1985 roku w "Dzienniku pisanym nocą", podkreśla różnorodność dzienników, wynikającą z różnic nacisku na poszczególne tematy.

Gustaw Herling-Grudziński (1919-2000) to znakomity pisarz, eseista, i krytyk literacki, który zasłynął również jako dziennikarz, żołnierz i działacz społeczny. Urodził się w spolonizowanej rodzinie żydowskiej i stał się świadkiem mrocznego okresu historii jako więzień łagrów podczas wojny. Swoje doświadczenia opisał w poruszającej książce "Inny świat". Jako żołnierz walczył pod dowództwem generała Andersa, uczestnicząc m.in. w bitwie pod Monte Cassino, co przyniosło mu order Virtuti Militari. Większość życia spędził na emigracji w Anglii i Włoszech. W 1998 roku uhonorowany został Orderem Orła Białego, a tuż przed swoją śmiercią, w 2000 roku, otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.