Kostrzyn 1945 Przedpiekle Berlina

W styczniu 1945 roku, całkowicie niespodziewanie, siły radzieckie i polskie dotarły do Kostrzyna, ważnej niegdyś twierdzy oraz miasta garnizonowego. Było to ogromnym zaskoczeniem dla niemieckiego sztabu, ponieważ Armia Czerwona znalazła się wtedy w odległości zaledwie 80 kilometrów od Berlina. Strategiczne mosty drogowe i kolejowe w Kostrzynie miały kluczowe znaczenie dla dalszego posuwania się w stronę stolicy Trzeciej Rzeszy. Niemniej, seria błędów taktycznych po stronie radzieckiego dowództwa, a także trudne warunki pogodowe, doprowadziły do przedłużającego się na 60 dni oblężenia miasta. Te okoliczności pozwoliły Niemcom lepiej przygotować obronę Berlina na zachodnim brzegu Odry.

Nawet mimo stanowczego rozkazu Hitlera, aby wytrwać w boju do ostatniego naboju, dowódca niemieckiego garnizonu, Reinefahrt, znany również jako kat Powstania Warszawskiego, zdołał wycofać się wraz z około tysiącem żołnierzy. Oblężenie oraz intensywne walki doprowadziły do niemalże całkowitego zniszczenia Kostrzyna i pochłonęły życie około 5 tysięcy żołnierzy zarówno po stronie niemieckiej, jak i radzieckiej.