Korpus dzieł malarskich Henryka Siemiradzkiego. Tom 3

W 2015 roku Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata, we współpracy z Muzeum Narodowym w Krakowie i Warszawie oraz Państwową Galerią Tretiakowską w Moskwie, rozpoczął ambitne badania nad twórczością Henryka Siemiradzkiego. Ten znakomity polski malarz, mający znaczące powiązania z rosyjskimi i włoskimi kręgami artystycznymi, stał się obiektem intensywnych badań, które potrwały pięć lat i były wspierane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego jako część "Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki". Efektem tych działań jest publikacja dwujęzycznego, polsko-angielskiego Korpusu dzieł malarskich Siemiradzkiego, obejmującego nie tylko jego obrazy, ale także związane z nimi szkice, rysunki i studia olejne. Projekt zakładał zebranie całej dostępnej twórczości Artysty, zweryfikowanej pod kątem autentyczności poprzez rysunki, szkicowniki, reprodukcje graficzne, stare fotografie oraz badania technologiczne. Zespół badawczy nie tylko skatalogował te dzieła, ale również starał się je interpretować, uwzględniając kontekst twórczości Siemiradzkiego oraz szeroko pojęte nurty artystyczne i intelektualne drugiej połowy XIX wieku. Korpus został uporządkowany tematycznie, odnosi się do scen historycznych, religijnych, kompozycji rodzajowych, plafonów, kurtyn teatralnych, portretów oraz pejzaży, z dodatkiem chronologicznego przeglądu twórczości. Trzeci tom, zatytułowany "Głosy o twórczości Henryka Siemiradzkiego", oprócz szczegółowych studiów nad dziełami artysty, zawiera także bogaty zbiór źródeł archiwalnych i bibliografii. Natomiast czwarty tom, "Warsztat artystyczny Henryka Siemiradzkiego", koncentruje się na technikach i technologii stosowanych przez artystę. Projekt dostarczył obszerną dokumentację życia i twórczości malarza, w tym jego korespondencję oraz przegląd prasy, katalogów i innych publikacji. Wyniki badań zostały zaprezentowane podczas międzynarodowych konferencji w Krakowie w 2017 roku oraz w Rzymie w 2018 roku i zgromadzone w czterech tomach studiów. Cały projekt stanowi istotny krok w badaniach nad malarstwem Siemiradzkiego oraz szerzej, nad polską i europejską sztuką końca XIX wieku.