Kim byłbym bez ciebie?

<p>Muszę powiedzieć, że Guillaume Musso na przestrzeni lat stał się jednym z najważniejszych pisarzy jakich poznałam. Dla mnie jest on mistrzem słowa, pisarzem, który w najprostszych słowach odnajduje poezję i buduje z nich wspaniałe historie. Jego myśli, ciekawe postrzeżenia i życiowa mądrość są naprawdę genialne i sprawiają, że jego książki są zawsze dla mnie doświadczeniem magicznym.</p><p>“Kim byłbym bez ciebie?” jest trochę inne, ale tak samo ciekawe. Dla mnie ta książka to także dużo o zwątpieniu w siebie i sensie samotnego życia. Stąd właśnie, moim zdaniem, wziął się tytuł. Nie zawsze musi to być tylko jedna osoba, która jest naszym celem w życiu. Ale kiedy ten cel w życiu zniknie, co nam pozostaje? Dla mnie główny bohater też jest na drodze samopoznania, bo mimo swojego wieku chyba jeszcze nie znalazł swojego miejsca w życiu.…</p><p>Historia zaczyna się od pary kochanków, którzy niestety muszą się rozdzielić z powodu pewnych okoliczności, a ich związek niestety nie wytrzymuje odległości. Martin cierpi przez lata i nigdy nie pozwala nikomu się do siebie zbliżyć. Rzuca się w wir swojej pracy i poświęca się dla niej. W pewnym momencie trafia do działu sztuki i ściga złodziei, którzy kradną wartościowe przedmioty z kolekcji. Od lat chciał w końcu aresztować złodzieja znanego jako Archibald MacLean. I w końcu wydaje się, że jest już blisko tego. Ale wtedy Marcina nagle ogarniają wątpliwości... Czym byłby nadal bez tego obsesyjnego polowania?</p><p>Musi zdecydować, jak dalej ma wyglądać jego życie i nagle staje przed nim Gabrielle - jego utracona miłość. Jego świat rozpada się w szwach, podobnie jak ponad 10 lat temu, ale nie ustaje w realizacji planu złapania pożądanego złodzieja.</p><p>Ale czy to naprawdę przypadek, że Gabrielle pojawia się właśnie teraz? Co postanowi Martin? Zwycięży miłość czy obsesja na punkcie MacLeana?</p><p>Książka jest wyśmienita, lecz… niestety mam wątpliwości co do niej. Osobiście uważam, że zakończenie nie jest aż tak wspaniałe, jak mogłoby być. Naprawdę nie spodziewałam się takiego twistu. Samo w sobie zakończenie jest bardzo sprytnie zrobione, tylko nie w moim guście. Niemniej jednak sama historia pociągnęła mnie za sobą. To nie jest suspens, w którym jesteśmy poddenerwowani, co się zaraz stanie i jaki szok przeżyjemy, ale raczej rodzaj suspensu, który sprawia, że desperacko chcemy wiedzieć, co stanie się z bohaterami.</p><p>Nie jest to mój ulubiony Musso, ale i tak polecam “Kim byłbym bez ciebie”. Dla mnie to udane połączenie historii miłosnej i suspensu. Odejmuję jednak punkt ze względu na zakończenie.</p>

<p>Martin poznaje Gabrielle, gdy pracuje w San Francisco przez kilka miesięcy po ukończeniu studiów prawniczych. Łączy ich krótki, ale zmieniający na zawsze jego życie romans, który trwa zaledwie kilka dni, a kończy się po jego powrocie do Francji. Żadne z nich nigdy nie zapomina o drugiej osobie, ale związek na odległość nie udaje się. Po latach Martin pracuje w Paryżu jako policyjny detektyw tropiący złodziei dzieł sztuki, a jest wśród nich jeden, największy na świecie, nazywający się Archibald McLean, którego jest zdecydowany złapać. Tymczasem Martin zastanawia się, co się stało z Gabrielle przez te lata, ponieważ nigdy więcej nie czuł się tak zakochany jak w niej i czuje, że to ona jest tym, czego brakowało w jego życiu. Czy jest jakiś sposób, że istnieje związek między nią a sprawą, nad którą pracuje?</p><p>“Kim byłbym bez ciebie” to historia pełna suspensu i zagadek, ale dla mnie najważniejszą okazała się być odpowiedź na pytanie zawarte w tytule. Guillaume Musso kontempluje tutaj temat samotności, obsesji, celowości działań i każe wręcz czytelnikowi zadać to pytanie samemu sobie.</p><p>Książkę czyta się dość szybko ze względu na styl (lekko poetycki, ale jednocześnie wyraźny i rzeczy), akcja ma dobre tempo i dobrze oddaje prędkość pościgu między dwoma bohaterami. Dwa główne miejsca akcji to Paryż i San Francisco i uważam, że autor dobrze je wykorzystał tworząc imponujące tło dla opowieści. Powieść jest napisana w trzech częściach, ale w ostatniej, trzeciej pojawia się nieoczekiwany i niezwykły zwrot akcji. Byłam nieco zszokowana, tym co się tam wydarza, ale poniekąd łączy się spójnie z tym, co działo się wcześniej. Ta historia łączy romans, trochę thrillera i nadaje całości magicznego klimatu przez umieszczenie drobnych elementów nadprzyrodzonych. Podobało mi się to i było to trochę inna lektura, niż te, po które zazwyczaj sięgam. Zaznaczę, że to moja pierwsza przygoda z Musso, ale już teraz wiem, że na tej książce się nie skończy. “Kim byłbym bez ciebie” to udana powieść, która wciągnęła mnie w pasjonującą historię pełną wielu interesujących myśli.</p>