Kamienie na szaniec

“Kamienie na szaniec" to utwór Aleksandra Kamińskiego, powstały w oparciu o pamiętnik, który prowadził harcerz o pseudonimie Zośka, jeden z bohaterów książki. Chłopak zapisywał w nim swoje spostrzeżenia i refleksje na temat działań wojsk polskich podczas trwania drugiej wojny światowej, stad czytelnik sięgający po “kamienie na Szaniec” ma okazję obserwować okrutne czasy pożogi wojennej niejako z pierwszej ręki, oczami przedstawionych bohaterów.  

Akcja książki rozgrywa się w latach 1939-1945. Rozpoczyna się w momencie, gdy kilku przyjaciół, harcerzy, wśród nich Alek Zośka i Rudy, akurat kończy Liceum im. Stefana Batorego. Radość z otrzymania świadectwa maturalnego przerywa jednak niemiecka agresja na Polskę i wybuch II Wojny Światowej. Nieoczekiwanie, młodzi ludzie, którzy jeszcze niedawno marzyli o dalekich podróżach i snuli piękne plany na przyszłość, zostali zmuszeni do życia w wyjątkowo trudnej rzeczywistości, gdzie priorytetem jest zdobyć schronienie na kolejną noc i coś do jedzenia. Chłopcy postanawiają aktywnie uczestniczyć w walce z wojskami nieprzyjaciela, początkowo biorą udział w tzw. "Małym Sabotażu" później ze względu na zasługi, zostają wcieleni do "Polskich Grup Szturmowych". Wykazują się wielkimi umiejętnościami taktycznymi, z czasem obejmują dowództwo nad poszczególnymi brygadami żołnierzy, jednocześnie przejawiają właściwe dla natury ludzkiej pragnienia: kontynuują naukę i marzą o życiu wolnym od dźwięków artylerii i rozstrzeliwanych na ulicach ludzi.  
 
Niezwykła powieść Aleksandra Kamińskiego pozwala czytelnikowi przyjrzeć się heroicznej postawie opisanych w utworze bohaterów, którzy u progu wojny byli dziećmi, a wkrótce stali się bohaterami dzięki swojej odwadze, zacięciu i dążeniom do odparcia okupanta, który odebrał im młodość i wielkie marzenia z nią związane.