Jeszcze kocham zapiski intymne

"Jeszcze kocham. Zapiski intymne" to publikowany po raz pierwszy dziennik Anny Świrszczyńskiej, jednej z najwybitniejszych polskich poetek XX wieku. To literacki dokument pełen przemyśleń, których efektem stał się tomik "Jestem baba".
Było w historii polskiej literatury wiele wybitnych poetek, ale to właśnie Annę Świrszczyńską Czesław Miłosz uznał za jedną z najbardziej wyjątkowych. Z pewnością niejednemu czytelnikowi jej nazwisko kojarzy się z literaturą dla dzieci. Rzeczywiście poetka miała w tej dziedzinie nie lada osiągnięcia. Pisała wiersze dla najmłodszych, słuchowiska radiowe, scenariusze filmów animowanych. Niekiedy prezentowała i inne literackie oblicza. Ból i cierpienie, których doświadczyła i jakich była świadkiem w trakcie powstania warszawskiego, wyraziła w tomie "Budowałam barykadę". "Jestem baba" to wyraz jej skłonności feministycznych i znakomita próba ukazania kobiecego punktu widzenia. Oszczędny, precyzyjny język oraz to, że nieustannie pracowała nad swoimi tekstami, fascynuje miłośników poezji po dziś dzień. Poznajmy ją teraz z nieco innej strony.
"Jeszcze kocham. Zapiski intymne" to osobisty dziennik jednej z najwybitniejszych polskich poetek XX wieku. Z jego kart wyłania się portret wybitnej artystki i nieprzeciętnej kobiety, z którą zadziwiająco łatwo jest się utożsamić. Nieznane dotąd fakty z jej życia rzucają nowe światło zarówno na biografię, jak i na twórczość poetki. Znajdujemy tu rozważania na tematy zawsze bliskie jej sercu. Świrszczyńska pisze o zagadnieniach związanych z ciałem i kobiecą seksualnością. Efektem tych rozważań stało się najwybitniejsze dzieło poetki, tomik "Jestem baba". Dziennik możemy zatem odbierać jako ważny z punktu widzenia polskiej literatury dokument.
Pamiętnik ten powstawał w niezwykle trudnym dla poetki momencie życia. Sfrustrowana, niespełniona, przerażona twórczym kryzysem musiała zmagać się również z problemami natury osobistej. Jej rodzina rozpadła się. Mąż porzucił ją dla innej poetki, Haliny Poświatowskiej. Sześćdziesięcioletnia wówczas Świrszczyńska rzuciła się w wir przelotnych, krótkotrwałych znajomości, które nie dawały jej ukojenia. Przetrwała tylko dzięki znajomości z Józefem, przyjaźni i miłości.
Anna Świrszczyńska urodziła się 7 lutego 1909 roku w Warszawie, zmarła 30 września 1984 roku w Krakowie. Tworzyła poezję, dramaty i prozę, także dla dzieci. W twórczości inspirowała ją między innymi praca jej ojca - malarza.