Jego oko. Buchalteria Pana Boga. Mikrokosmos w makrokosmosie

Przedstawiamy książkę autorstwa Gabrieli, która wywarła na mnie ogromne wrażenie dzięki swojemu wyjątkowemu podejściu do życiowych tematów. Każda strona tego dzieła odkrywa przed nami tajemnice kosmicznych związków, podobnie jak gwiazdy, które stopniowo oświetlają niebo. Autorka w przystępny sposób skłania do refleksji nad naszym aktualnym stanem i postawą wobec świata. Książka bada relacje człowieka jako mikrokosmosu w kontekście wielkiego makrokosmosu, oferując zaskakująco wnikliwe spojrzenie poza materialną rzeczywistość, choć nie jest to literatura science fiction.

Dla tych, którzy interesują się tym, co wykracza poza życie na Ziemi, książka okazuje się trafnym wyborem. Nawet pragmatycy współczesności odnajdą tu jasne oraz logiczne związki, jak na przykład nasza zdolność do nadawania, która określa naszą podatność na wpływy. Wszystkie wydarzenia na Ziemi i w kosmosie są spójnym zestawem reakcji, które mają swoje przyczyny i skutki – czasem odłożone w czasie, lecz nieuniknione. Tytuł sugeruje terminologię związaną z systematyzacją informacji, co przypomina o kwestiach programowania i kodowania. Każdy nasz ruch, myśl czy emocja generuje energię, czyniąc z nas nieustannie działające nadajniki.

W codziennych sytuacjach jesteśmy nadajnikami i odbiornikami sygnałów. Często pojawia się pytanie o sens życiowych wyzwań i zdarzeń. To, co wysyłamy, wraca do nas drogą kosmiczną. Planety kodują nasze sygnały i oddają je nam, kreując pulsujący kosmos. Materia drży na niskich częstotliwościach, ale jak zwiększamy częstotliwość, struktura makrokosmosu staje się bardziej subtelna, aż do granic niewidocznych gołym okiem czy przyrządami naukowymi.