Jadzia Pętelka idzie na spacer

<p>To druga jesień w życiu mojej córeczki, pierwsza chyba taka świadoma, gdy zauważa zmianę pogody, ucieka przed deszczem, sama tez szuka cieplejszych czapek przed wyjściem z domu ? Za oknem widać już pierwsze przymrozki, kasztany zostały wyzbierane przez dzieci, a gra w piłkę w parku czy jedzenie ulubionych lodów odeszła już w niepamięć i co raz częściej widać pomruki zimy na horyzoncie ? Świat w bajkach ukryty pozwala jednak uruchomić wyobraźnię, poczuć zmowy ciepłe promienie słońca na twarzy, czy przypomnieć sobie smak truskawek jadanych na kocu przy placu zabaw – Jadzia Pętelką to idealna przyjaciółka, kiedy po nią nie sięgamy, zawsze ma jakieś szalone przygody i dla niej każda poru roku jest odpowiednia aby odkrywać świat i robić kolejne małe kroki w dziecięcym, kolorowym świecie ? &nbsp;</p><p>U rodziny Pętelków przyszedł weekend – tata w końcu jest w domu i można mu wejść na głowę, mama kończy robić pyszny obiad, a Staś właśnie ułożył puzzle i tylko Pirat wciąż głośno szczeka i merda ogonem... oj wydaje się, ze pocieszy psiak ma ochotę iść na spacer! Okazuje się, ze pogoda sprzyja, jest trochę chłodno, ale przecież odpowiednia czapka, szalik oraz rękawiczki skutecznie obronią Jadzię Pętelkę i jej rodzinkę przed spadkiem temperatury gdy słoneczko zajdzie za chmurami ? Mama ubiera na siebie czerwony płaszcz, tata z kolei sięga po kapelusz, a Stasiu ubrał na siebie ciepły sweterek w kształcie kolorowych wzorów – wygląda na to, ze wszyscy czekają już tylko na Jadzię Pętelkę, bo Pirat oczywiście zawsze chętny aby wyskoczyć z domu i iść na spacer ? &nbsp;</p><p>„Jadzia Pętelka idzie na piknik” to opowieść, po przeczytaniu której będziecie chcieli się ubrać i szybko wyruszyć w świat aby zaczerpnąć świeżego powietrza! Po drodze wesoła familia będzie miała okazje poznać jesienne tajemnice parku, zobaczyć jak wiewiórki przygotowując się na zimę i poszukują orzeszków do jedzenia, jak kwiaty zdają się zamykać w sobie i zapadać w sen by znów stać się zielonymi na wiosnę, a ciepła czapka to podstawa by w ogol myśleć o wędrówkach przez świat w tych okolicznościach! ? Pojawiają się tez okazje do fantastycznych zabaw – Jadzia Pętelka żałuje, ze nie ubrała swoich kaloszy, kałuże jakie widać na ulicy aż proszę się aby po nich poskakać.... może kolejnym razem? Na powrocie ze spaceru, mama pyta wszystkich, czy maja ochotę na herbatę - tata jest wniebowzięty, Pies Pirat nic nie rozumie, a dzieci wolą... kakao! Tak, kakao w oczach Jadzi Pętelki o najlepsze co może ja spotkać - mała dziewczynka wie dobrze, ze kiedy będzie piła mleko urośnie duuuuuuuuza, a jeśli do tego może zażyczyć sobie dodatku czekoladowej posypki... to tym lepiej ? &nbsp;<br>&nbsp;<br>Niezwykła, ciepła i rodzinna atmosfera to spory plus całej serii z “Jadzią Pętelką” w roli głównej - przy innych bajkach miałam wrażenie, ze idą one w parze z dynamicznie zmieniającym się światem, proponują jakieś stwory i roboty... zależy mi jednak, aby chronić dziecko przed tym tak długo, jak tylko będę mogła - niech świat mojej małej córeczki to przede wszystkim ludzie wokół niej, czas na smartfony, wyszukane zabawki i inne głupoty jeszcze przyjdzie czas ? Podoba mi się pomysł na te bajki w wykonaniu Barbary Supeł, przedstawia ona bowiem model rodziny, który chciałabym mieć jak najdłużej u siebie w domu ? &nbsp;</p>

<p>Ilekroć córka przybiega do mnie z książeczka do czytania napawa mnie radość i duma, ze udało mi się w niej zaszczepić przyjemność z obcowania z literaturą, chociażby formie bajek – moja dzieciństwo wyglądało podobnie, choć wybór był znacznie mniejszy – czy to źle? Bajki miały wówczas walor przede wszystkim edukacyjny, dobrze pamietam kiedy miałam około pięć lat i czytałam razem z mama książkę “O dwóch takich co ukradli ksiezyc”, wtedy pozycja ta nie miała dla mnie żadnych konotacji politycznych, przedstawiała dwóch rozrabiaków, którzy mieli alergię do jakiejkolwiek formy pracy, niezbyt tez szanowali własną mamę i dopiero gdy udali się w podroż po świecie obudziła się w nich tęsknota za domem... choć nawet na drodze powrotnej do niego nie powstrzymali się od kolejnych psot, czyli tytułowej kradzieży księżyca z nieba ? &nbsp;<br>&nbsp;<br>Moja córka ma 2,5 roku, za wcześnie wiec na bajki dobrze mi znane z dzieciństwa, póki co u nas w domu króluje seria z Jadzią Pętelką w roli głównej - nie znacie tej małej dziewczynki? To znak, ze nie chodzicie zbyt często na plac zabaw na waszym osiedlu, gwarantuje wam, ze tam dzieci dobrze kojarzą tytułową Jadzię Pętelkę, jej brata Stasia, psiaka Pirata oraz oczywiście mamę Pętelkową i tatę ? Nie brakuje również bohaterów drugoplanowych – Stasiu poznaje sąsiada Krzysia i razem wybierają się do przedszkola, innym znów razem rodzeństwo Pętelków rusza w podroż do domku położonego w górach, gdzie po raz pierwszy będą mieli okazje spędzić cały weekend... bez rodziców ? I to właśnie w mojej ocenie przesadza o największej wartości jaka prezentuje sobą seria autorki Barbary Supły - przedstawia sytuacje bliskie każdemu makuchowi, odkrywa przed nim świat, ukazuje również trudy i radości każdego przedszkolaka ? W recenzowanej książeczce “Jadzia Pętelka idzie na spacer” mała dziewczynka sprawia od rana wrażenie szalenie zajętej... czyni przygotowania do spaceru! Włożyła nawet mamusiowe buciki na obcasie, ale przez okno zobaczyła kropiący deszcz, okazuje się wiec, ze bardziej odpowiednie będą... kalosze! Tak, w kaloszach można skakać przed kałuże, tylko czy mama pozwoli? Jadzia przygotowała tez mnóstwo zabawek – bierze ze sobą wózek, aby łatwiej jej było zmieścić wszystkie potrzebne rzeczy na spacerze. Stasiu pomaga w ubieraniu się, a nie jest to łatwa sprawa – Jadzia Pętelka ma bowiem sporo kolorowych czapek w domu, która z nich będzie najlepiej chroniła głowę przed chłodem na zewnątrz? &nbsp;</p><p>„Jadzia Pętelka idzie na spacer” to kolejna książka Barbary Supeł, która pokazując sceny z życia codziennego, uczy maluchy prostych, a jednocześnie szalenie&nbsp;ważnych rzeczy. W tej przygód małej dziewczynki&nbsp;czytelnicy zobaczą, jak Jadzia uczy się samodzielności i sama szykuje się do zabawy na świeżym powietrzu w jesiennej aurze, która przecież wymaga przygotowania – nie można pozwolić aby zmarł nosek czy też małe rączki. Nie każda jej decyzja będzie od razu właściwa, jednak z niewielką pomocą mamy wszystko się udaje. Mama zawsze wie najlepiej jak się ubrać, co wziąć ze sobą, albo dokąd pójść, aby zobaczyć jaki świat wokół jest piękny! ? &nbsp;</p>