Czas przeszły. Jack Reacher. Tom 23

Lee Child powraca z kolejną odsłoną przygód Reachera, "Czas przeszły", która prowadzi nas niełatwymi ścieżkami, szczególnie interesującymi dla fanów serii. Kiedy Jack Reacher wyrusza do Kalifornii, wiąże z tą podróżą wielkie nadzieje. Jednak już na początku wędrówki musi wysiąść na drodze w New Hampshire, gdzie znak drogowy grzechocze na wietrze. Miasteczko Laconia wywołuje u Reachera wspomnienie, które wkrótce przypomina mu, że jest to miejsce urodzenia Stana Reachera, ojca, który nauczył go twardych zasad życia. Uzbrojony w ogromną ciekawość i mnóstwo czasu, Reacher wyrusza na obrzeża Laconii. Nawiązując kontakty z miejscowymi, Jack zaczyna poznawać historię swojej rodziny, przynajmniej do czasu, gdy jego ojciec w wieku siedemnastu lat uciekł, by wstąpić do piechoty morskiej. Jednak są tacy, którzy nie chcą niczego więcej, niż wygonić go z miasta, być może z powodu jego nazwiska, ale z pewnością również dlatego, że Reacher nigdy nie jest jednym z tych, którzy trzymają język za zębami. Tymczasem, w innej części miasta, dwóch Kanadyjczyków przybywa w swoim poobijanym samochodzie i ma nadzieję, że wkrótce ruszą dalej, choć grupa mężczyzn, którzy prowadzą lokalny motel może mieć inne pomysły. Jak się wkrótce dowiadują, Laconia w New Hampshire to coś więcej niż tylko kropka na mapie, ale w jaki sposób odegrają oni rolę w większej narracji? Reacher odkrywa wiele o swoich przodkach i jest częścią większej afery. Może być jedyną nadzieją dla tych, którzy chcą zapomnieć o tej społeczności. Jakie tajemnice Reacher skrywał przez ponad siedemdziesiąt lat i jak ta wizyta zmieni dynamikę na następne dziesięciolecia? Child wykonuje wspaniałą pracę tworząc mocną historię i utrzymując czytelnika w zachwycie. Polecam fanom serii, którzy chcą zobaczyć jeszcze jeden unikalny punkt widzenia na tę ciągle rozwijającą się kolekcję.<br> <br> Wiem, że niektórzy czytali i recenzowali tę książkę, uważając, że brakuje w niej istotnego elementu układanki Reachera. Ja, z drugiej strony, nieustannie podziwiam, jak Lee Child był w stanie wziąć koczowniczego bohatera i zawsze znaleźć nowe sposoby, aby wstrzyknąć emocje w jego życie. Jack Reacher w ciągu swoich lat widział już wszystko, ale zawsze pozostawała ta brakująca luka w jego przeszłości. Urodzony za granicą i podróżujący jako część rodziny Marine, Jack Reacher nigdy nie znał swoich dziadków i nie słyszał, by o nich mówiono. Jego ojciec, Stan, wyjechał tak szybko, jak tylko mógł i nigdy nie wrócił. Teraz Jack jest w stanie uchylić rąbka tajemnicy i dowiedzieć się nieco więcej o młodym Stanie, jak również o ludziach, których nazwałby dziadkami. Jak zagłębia się trochę głębiej, Reacher odnajduje więcej członków rodziny, którzy opowiadają ciekawą historię, która z pewnością pomoże ukształtować go jako człowieka. <br> <br> Drugorzędna historia oferuje kilka ciekawych postaci, jak również, dwoje młodych dwudziestokilkulatków, którzy są nieświadomie uwięzieni w mieście przez grupę młodych mężczyzn. Stają się królikami doświadczalnymi planu, którego nie mogli przewidzieć. Child oferuje kilka interesujących wątków związanych z tą dwójką. Jest to jedna z serii, która, jak stwierdziłam, nie traci impetu w miarę kontynuacji, ponieważ Child miesza przeszłość i teraźniejszość w powieściach, aby lepiej zrozumieć Reachera. Choć może wydawać się to banalne, jako długoletnia słuchaczka audiobooków z tej serii, odkryłam, że Child wydaje się nadmiernie związany ze słowem "powiedział" podczas wiązania dialogu. Jak już wspomniałem, wydaje się to być stałym elementem w książkach.<br> <br> Panie Child, dziękuję za kolejną znakomitą powieść.

"Czas przeszły" to druga książka Lee Childa, którą przeczytałam i zdecydowanie bardziej podobała mi się ta niż druga, którą była "Nocna runda". Podobała mi się podwójna fabuła, która zbiegła się w późniejszej części historii. Jednak czułam, że ta z Reacherem, patrząc na jego "drzewo genealogiczne", była dość powolna i trochę nijaka. Druga linia fabularna, kiedy dwoje młodych ludzi utknęło w motelu jest bardziej przerażająca i interesująca.<br> <br> Lubię postacie dobrze narysowane i myślę, że Lee Child wykonał świetną robotę pomagając mi poznać Patty i Shorty'ego. Zainteresował mnie ich plan założenia sklepu na Florydzie z pomocą tego, co jest w tej niezwykłej torbie, z którą nie chcą się rozstać, nawet gdy ich życiu grozi niebezpieczeństwo. Zatrzymali się w motelu podczas ich podróży przez kraj i to okazało się być najgorszą decyzją, jaką kiedykolwiek podjęli.<br> <br> Motel, o którym mowa, jest prowadzony przez jedną z najbardziej zdeprawowanych i żądnych pieniędzy bandę. Nie jesteśmy tak naprawdę pewni, co oni knują aż do ¾ książki, ale miałam całkiem dobre przeczucie, gdy inni "goście" zaczęli przybywać i powiedzmy, że Patty i Shorty nie mieli zbyt wiele do powiedzenia w tym temacie. Ich sprytne myślenie i miłość do siebie pomagają im przejść przez mękę.<br> <br> Prawdziwy styl Reachera ujawnia się, gdy jego ścieżka zbiega się z tymi w tarapatach właśnie wtedy, gdy jest najbardziej potrzebny. Muszę przyznać, że jestem trochę zaskoczona, jak wiele osób jest tak zachwyconych tą postacią, ponieważ raczej nie zmienia się jako postać, przynajmniej w tych, co czytałam. Jest też obdarzony nadludzką siłą i sprytem, ale w celu czerpania rozrywki z książki należy przymknąć na to oko. <br> <br> Podsumowując, dobrze się bawiłam czytając "Czas przeszły" i poleciłabym ją każdemu, kto lubi czytać serie książek z bohaterem, na którego zawsze można liczyć, że "przyjdzie z pomocą potrzebującym".

Lee Child powraca z kolejną odsłoną przygód Reachera, "Czas przeszły", która prowadzi nas niełatwymi ścieżkami, szczególnie interesującymi dla fanów serii. Kiedy Jack Reacher wyrusza do Kalifornii, wiąże z tą podróżą wielkie nadzieje. Jednak już na początku wędrówki musi wysiąść na drodze w New Hampshire, gdzie znak drogowy grzechocze na wietrze. Miasteczko Laconia wywołuje u Reachera wspomnienie, które wkrótce przypomina mu, że jest to miejsce urodzenia Stana Reachera, ojca, który nauczył go twardych zasad życia. Uzbrojony w ogromną ciekawość i mnóstwo czasu, Reacher wyrusza na obrzeża Laconii. Nawiązując kontakty z miejscowymi, Jack zaczyna poznawać historię swojej rodziny, przynajmniej do czasu, gdy jego ojciec w wieku siedemnastu lat uciekł, by wstąpić do piechoty morskiej. Jednak są tacy, którzy nie chcą niczego więcej, niż wygonić go z miasta, być może z powodu jego nazwiska, ale z pewnością również dlatego, że Reacher nigdy nie jest jednym z tych, którzy trzymają język za zębami. Tymczasem, w innej części miasta, dwóch Kanadyjczyków przybywa w swoim poobijanym samochodzie i ma nadzieję, że wkrótce ruszą dalej, choć grupa mężczyzn, którzy prowadzą lokalny motel może mieć inne pomysły. Jak się wkrótce dowiadują, Laconia w New Hampshire to coś więcej niż tylko kropka na mapie, ale w jaki sposób odegrają oni rolę w większej narracji? Reacher odkrywa wiele o swoich przodkach i jest częścią większej afery. Może być jedyną nadzieją dla tych, którzy chcą zapomnieć o tej społeczności. Jakie tajemnice Reacher skrywał przez ponad siedemdziesiąt lat i jak ta wizyta zmieni dynamikę na następne dziesięciolecia? Child wykonuje wspaniałą pracę tworząc mocną historię i utrzymując czytelnika w zachwycie. Polecam fanom serii, którzy chcą zobaczyć jeszcze jeden unikalny punkt widzenia na tę ciągle rozwijającą się kolekcję.<br> <br> Wiem, że niektórzy czytali i recenzowali tę książkę, uważając, że brakuje w niej istotnego elementu układanki Reachera. Ja, z drugiej strony, nieustannie podziwiam, jak Lee Child był w stanie wziąć koczowniczego bohatera i zawsze znaleźć nowe sposoby, aby wstrzyknąć emocje w jego życie. Jack Reacher w ciągu swoich lat widział już wszystko, ale zawsze pozostawała ta brakująca luka w jego przeszłości. Urodzony za granicą i podróżujący jako część rodziny Marine, Jack Reacher nigdy nie znał swoich dziadków i nie słyszał, by o nich mówiono. Jego ojciec, Stan, wyjechał tak szybko, jak tylko mógł i nigdy nie wrócił. Teraz Jack jest w stanie uchylić rąbka tajemnicy i dowiedzieć się nieco więcej o młodym Stanie, jak również o ludziach, których nazwałby dziadkami. Jak zagłębia się trochę głębiej, Reacher odnajduje więcej członków rodziny, którzy opowiadają ciekawą historię, która z pewnością pomoże ukształtować go jako człowieka. <br> <br> Drugorzędna historia oferuje kilka ciekawych postaci, jak również, dwoje młodych dwudziestokilkulatków, którzy są nieświadomie uwięzieni w mieście przez grupę młodych mężczyzn. Stają się królikami doświadczalnymi planu, którego nie mogli przewidzieć. Child oferuje kilka interesujących wątków związanych z tą dwójką. Jest to jedna z serii, która, jak stwierdziłam, nie traci impetu w miarę kontynuacji, ponieważ Child miesza przeszłość i teraźniejszość w powieściach, aby lepiej zrozumieć Reachera. Choć może wydawać się to banalne, jako długoletnia słuchaczka audiobooków z tej serii, odkryłam, że Child wydaje się nadmiernie związany ze słowem "powiedział" podczas wiązania dialogu. Jak już wspomniałem, wydaje się to być stałym elementem w książkach.<br> <br> Panie Child, dziękuję za kolejną znakomitą powieść.

"Czas przeszły", thriller Lee Childa wydany w Polsce w 2019 roku, zaczyna się dwoma równoległymi historiami, których bieg przecina się na około 100 stron od końca książki. Reacher znajduje się w małym miasteczku Laconia, które wspomina jako miejsce pobytu swojego ojca w czasach swojej młodości. Reacher postanawia zagłębić się w przeszłość i dowiedzieć się wszystkiego, co może o jego pochodzeniu. Nie trzeba chyba dodawać, że robi to w wyjątkowym stylu i nie mija zbyt wiele czasu, nim zdoła narobić sobie groźnych wrogów. <br> <br> W międzyczasie dwoje dwudziestokilkuletnich Kanadyjczyków, Shorty i Patty, którzy podróżują do Nowego Jorku, mają problemy ze swoją rozklekotaną Hondą i zostają zmuszeni do zatrzymania się w odosobnionym motelu, w którym niebawem wplątują się w niebezpieczną sytuacje. Ich przetrwanie będzie zależeć nie tylko od ich własnej zaradności, ale również od przypadkowego przybycia Reachera. <br> <br> Książkę ujrzałem na głównej stronie w kategorii wyprzedaż i bardzo się cieszę, że wpadła mi w oko. To był prawdopodobnie najlepszy kryminał, jaki czytałem od czasu "Nie mów nikomu" Cobena. Styl pisania Lee Childa zachwycił mnie. Czułem się niemal jakbym oglądał thriller, którego emocje sprawiały, że nie mogłem usiedzieć spokojnie na miejscu. Fabuła była zagmatwana i miała w sobie wiele niespodzianek. Pomimo skomplikowania Child gładko złączył wątki i wiarygodnie je rozstrzyga. Podobało mi się tempo w jakim to zrobił. Idealnie zbalansowane, tym bardziej, że to nie jest krótka książka (448 stron). <br> <br> Jako bohater, Reacher był jak superman, który broni kobiety przed napaścią, staruszków przed okradzeniem, a gdzie pojawia się zło, tam pojawia się właśnie on. Jest trochę archetypowym bohaterem, rodem z USA, ale nie tych z upiększonych obrazków z Hollywood. To ciekawe, że w kraju, w którym dostęp do broni jest powszechny, Jack nie martwi się o to, że jakiś chudy szczyl wyciągnie spluwę i go zastrzeli. <br> <br> Czytanie "Czasu przeszłego" przyniosło mi relaks i przyjemność. Nie znałem do tej pory Childa, ale jego sposób pisania przypadł mi do gustu. Świetnie posługuje się fragmentami zdań, które nie zawierają nawet czasownika. Z pewnością będę musiał bardziej pochylić się nad tym autorem i serią - ma ona aż 24 książki. Także zachęcam was do przeczytania "Czasu przeszłego".

Dobrze znany schemat - Jack Reacher włóczy się po świecie. Wojskowe wyszkolenie i wybitna kariera pozostawiły Reachera z doskonałymi umiejętnościami w zakresie walki i śledztwa, które teraz wykorzystuje w licznych sytuacjach, w których zagraża mu niebezpieczeństwo lub coś nie daje mu spokoju. Z takiego schematu korzysta oczywiście "Czas przeszły, będąc 23 książką o Jacku Reacherze. <br> <br> Opowieść zaczyna się od niezaplanowanego przystanku Jacka w miejscowości, w której miał mieszkać jego ojciec. Decyzje podjął w zasadzie w oka mgnieniu, kiedy ujrzał znak drogowy z napisem Laconia. Od tego momentu rozwija się logiczna fabuła składająca się z dwóch oddzielnych historii. Jego dążenie do odnalezienia swoich korzeni zamienia się w poszukiwanie o ogromnych konsekwencjach. Aby było ciekawie, Lee Child stosuje podwójną fabułę z pozornie niepowiązaną kanadyjską parą, która utknęła z powodu problemów z samochodem w tym samym małym miasteczku. To, co się z nimi dzieje mrozi krew w żyłach i gwarantuje emocje. <br> <br> Rozpoznawalny schemat różni się jednak małym szczegółem. Choć Reacher zawsze prowadził brutalne życie, to zawsze wydawało się on poparte poczuciem moralności. W "Czasie przeszłym" Reacher stał się swoim własnym sędzią i katem, który wymierza sprawiedliwość. Historia pokazuje go jako znacznie bardziej bezdusznego niż kiedykolwiek wcześniej. Nietrudno dostrzec związek między tymi zrachowaniami, a tym jak historia jego rodziny ukształtowała jego życie. Dla niektórych może to być drażniące, ale ja uwielbiam ten zabieg literacki Childa. Jest to część tego, co utrzymuje Reachera na szczycie mojej listy ulubionych postaci literackich.<br> <br> Pisarstwo Lee Childa jest dla mnie przykładem do naśladowania. Jest niemalże oszczędny w słowach, nie koloryzuje, nie stosuje niepotrzebnych ubogaceń, które byłyby tylko po to, aby zwiększyć liczbę słów. Każde słowo jest niezbędne do opowiedzenia historii, a jego opisowe frazowanie czasami pozostawia mnie bez tchu.<br> <br> Jeżeli tylko szukacie akcji i przygody, Jack Reacher będzie idealnym wyborem.