J jak jastrząb

Od najmłodszych lat Helen Macdonald marzyła o tym, by zostać sokolniczką. Już jako dziecko zafascynowała się terminologią i literaturą branżową, w tym dziełem T.H. White’a „The Goshawk”, które ukazuje trudny proces układania jastrzębia jako duchową konfrontację.

Po śmierci ojca Helen, pogrążona w żałobie, decyduje się na wychowanie własnego jastrzębia. Za 800 funtów nabywa Mabel na szkockim wybrzeżu, a następnie zabiera ją do swojego domu w Cambridge. Wypełnia lodówkę karmą dla ptaka, wyłącza telefon i w pełni oddaje się ambitnemu zadaniu oswojenia tego dzikiego stworzenia.

Proces tresury wymaga od Helen dokładnej obserwacji ptaka, aby nauczyć się przewidywać jego zachowania i odczuwać jego emocje. „J jak jastrząb” to opowieść o duchowej podróży autorki, która odkrywa zarówno smutek i żałobę, jak i dziką naturę. Książka porusza również fascynujący życiorys T.H. White’a, tworząc pełen kolorów obraz pamięci, natury i relacji międzyludzkich.

Dzieło Macdonald jest prawdziwą perłą literatury humanistycznej, emanującą mądrością i współczuciem, jak zauważyła Melissa Harrison z „Financial Times”. Mark Cocker z „Guardian” podkreśla zdolność autorki do przybliżenia perspektywy drapieżnego ptaka, otwierając przed czytelnikiem świat natury. Craig Brown z „Daily Mail” zachwyca się umiejętnością Macdonald do połączenia poezji z nauką w opisie przyrody. John Carey z „Sunday Times” docenia, jak rzadko spotykana w literaturze jest tak autentyczna prezentacja natury zwierząt. Erica Wagner z „The Economist” chwali książkę jako odkrycie sezonu, będącą zarówno wspomnieniem, jak i opisem świata przyrody, pełnym literackiego piękna. Caroline Sanderson z „The Bookseller” porównuje działanie książki do uchwycenia jej przez pazury jastrzębia – mocno i niezapomniane.