Homo Polonicus

Marek Nowakowski w swojej książce "Homo Polonicus" przenosi nas w czasy pełne zmagań, ilustrując życie Polaków przed i po upadku PRL-u. W jego opowiadaniach odnajdujemy portrety ludzi, którzy zmagali się z presją dwóch systemów okupacyjnych — niemieckiego i sowieckiego. Przedstawiają obrazy społeczeństwa zniszczonego przez reżim, ale także ludzi, którzy w momencie przemian ruszyli ku wolności, czując ciężar historycznych doświadczeń.

Dzieło Nowakowskiego ukazuje codzienną walkę pomiędzy dobrem a złem, która nie wiąże się z wielkimi heroicznymi czynami, lecz z fundamentalnymi wartościami takimi jak pamięć, wierność, godność i etyka. Autor dokonuje znakomitej analizy tego, jak niedawna przeszłość nadal wpływa na współczesność, a także w jaki sposób duch narodu, choć nadpsuty, nieustannie szuka drogi odnowy.

Krzysztof Masłoń, krytyk literacki, opisuje Nowakowskiego jako pisarza niezwykle oryginalnego i niezależnego, który głęboko wsłuchuje się w głos ulicy i nie ulega modnym trendom. Jego literatura jest kierowana do lokalnego odbiorcy, do ludzi, którzy doskonale rozumieją realia, wciąż obecne w ich codziennym życiu. Nowakowski pisze dla swoich, tworząc literaturę, która przemawia do serc i umysłów, pozostając jednocześnie wiernym swoim ideałom i przekonaniom.