Gdzie śpiewają raki

<p>„Gdzie śpiewają raki” stanowią debiutanckie dzieło Delii Owens, 71-letniej amerykańskiej biolog znanej z kilku publikacji naukowych, ale absolutnie nie będącej do tej pory znaną pisarką. Książkę można umieścić w kilku gatunkach, jest nieszablonowa i wielowątkowa. „Gdzie śpiewają raki” to powieść poruszająca tematy, które na początku mogą wydawać się oczywiste, czy nieoryginalne. Można je uznać za oczywiste, ponieważ są to podstawowe kwestie, tak głęboko i pierwotnie zakorzenione w duszy każdego z nas, że czasem są niezauważalne. Cóż, może tak wydawać, ale jedna rzecz jest daleka od oczywistości czy nieoryginalności: sposób, w jaki te wątki zostały potraktowane przez Delię Owens.</p><p>Owens posługuje się w swojej narracji językiem delikatnym i niebezpośrednim, zawoalowanym niekiedy emocjami, ale przede wszystkim faktami, które w kilku przypadkach zostają ujawnione dopiero po dłuższym czasie. Opisy Owens są wnikliwe i nigdy banalne - ozdobione metaforami, elementami retoryki, wierszami. Autentyczne wiersze, które idealnie pasują do siebie, jakby tworzyły układankę, mozaikę emocji.</p><p>„Zawsze doceniaj<br>Serce<br>Zdolne do czynów<br>Których nie zrodzi rozum.<br>Ono dyktuje i czuje.<br>Bo jak inaczej wytłumaczyć<br>Obraną przeze mnie<br>Obraną przez ciebie<br>Dłuższą ścieżkę przez te przełęcz?”</p><p>Akcja w fabule rozgrywa się na bagnach w stanie Karolina Północna w USA w latach 50. i 60. XX wieku. Opowiada historię Kyi, małej dziewczynki porzuconej przez rodzinę, która mieszka samotnie w szałasie na bagnach, ucząc się żyć z cudami i niebezpieczeństwami dzikiego otoczenia. Gdy dorasta, zaczyna przyciągać uwagę dwóch chłopców, którzy są zafascynowani jej niezwykłą urodą. Jeden z nich zostaje później znaleziony martwy i podejrzenia padają na nią – na „dziewczynę z bagien”. „Gdzie śpiewają raki” rozpoczyna się od odkrycia zwłok i kontynuuje naprzemiennie rozdziały dotyczące życia Kyi i śledztwa w sprawie zabójstwa Chase'a Andrewsa.</p><p>Początkowo to, co trzyma nas przyklejonych do „Gdzie śpiewają raki”, to nieposkromiony pociąg do tego miejsca pogardzanego przez wszystkich: BAGNA. Miejsce śmierci i życia. Miejsce spotkania cienia i światła. Ta powieść traktuje naturę jako bohatera, używając jej i jej mieszkańców jako istot witalnych, nadając im wagę, na którą zasługują, ale o której czasem się zapomina. Poświęca mu wiele szacunku, czego dowodem jest sprawna, fachowa i energiczna narracja; dopracowana do tego stopnia, że każdy element należący do tego świata trafia do czytelnika, nie tylko wizualnie ukazując krajobrazy poprzez plastyczny opis, ale także pozwalając tym, którzy go widzą, usłyszeć odgłosy, które tam rezonują, zapachy, które się przez nie przefiltrowują, i substancję rzeczy, które je tworzą.</p><p>Jej nieuchwytność jest postrzegana jako ochrona, miejsce, w którym człowiek czuje się jak u siebie. A przynajmniej tak czuje się nasza bohaterka: mała, zaledwie siedmioletnia dziewczynka, która jest zmuszona sama nauczyć się rozumieć życie; dziewczynka, która czuje się pozbawiona swojego „rodzinnego gniazda”. Niemal natychmiast ujawnia się element, który Owens wykorzystuje przez całą książkę - element, który będzie splatał fabułę opowieści, trzymając całą sprawę na ostrzu brzytwy, aż do samego końca. Morderstwo, wypadek. Opinie nie są zbieżne. Odciski palców też nie. Wszystko to oddalone o lata świetlne od początku narracji i pozornie niepowiązane z tamtymi wydarzeniami... ale tylko znając historię można poznać prawdę.</p><p>Nie da się ukryć, że fabuła jest miejscami mocno naciągana, ale prawdą jest również to, że zdajemy sobie z tego sprawę dopiero na końcu, po zamknięciu książki, kiedy zaczynamy się zastanawiać, co właśnie przeczytaliśmy. Teraz nawet zakończenie zaproponowane przez Delię Owens nie wydaje się już tak zaskakujące – myślę sobie: „przecież mogłem do tego dojść” – ale podczas samego czytania tempo opowieści jest na tyle szybkie, a historia tak interesująca, że nie zastanawiałem się zbytnio nad tym, a po prostu chciałem jak najszybciej uzyskać więcej i więcej treści.&nbsp;</p><p>Polecam „Gdzie śpiewają raki” wszystkim, bez względu na wiek i płeć, bo choć wyraźnie widać, że jest przeznaczona dla młodzieży, to nie ogranicza jej to do zamkniętego kręgu czytelników. To powieść o życiu, miłości i porzuceniu. Oprócz tego, że oferuje szerokie spojrzenie na środowisko naturalne, które jest opisane tak, jakby mówiło, jest również interesująca ze społecznego punktu widzenia, dając przebłyski społeczeństwa i uprzedzeń, które wiązały się z nim w Stanach Zjednoczonych lat 50-tych, i śledząc wydarzenia, które rozwijają się przez prawie dwie dekady.</p>

<p>“Gdzie śpiewają raki” to niesamowicie piękna i całkowicie wciągająca powieść Delii Owens, oda do środowiska naturalnego, a w szczególności bagien. Kya Clark ma 6 lat, kiedy jej matka opuszcza ich chatę na odległym pustkowiu przybrzeżnych bagien Karoliny Północnej, obok miasteczka Barkley Cove. Opuszczona dziewczynka, pozostawiona z nieprzewidywalnym i pijącym ojcem w wieku 10 lat poznała co to znaczy żyć na własną rękę. Kya jest Dzikim Dzieckiem, Dziewczyną z bagien. Mieszkańcy pobliskiego Barkley Cove plotkują o niej, drwią, Kya staje się celem nękania i ataków, społeczność dehumanizuje ją i unika, kieruje nimi nienawiść i krzywdzące uprzedzenia. Nikt poza czarnoskórym Jumpinem i jego żoną Mabel nie oferuje samotnej dziewczynie pomocy ani rady, a sami stają się obiektem rasistowskich ataków i upokorzeń.</p><p>Nie umiejąc czytać i pisać, tęskniąc za matką, Kya desperacko pragnie towarzystwa i przynależności. Przez pewien czas otrzymuje wsparcie w postaci Tate'a, który opiekuje się nią, uczy ją czytać i pisać, a także dzieli się z Kyą radością z bagiennego świata z jego owadami, dzikimi zwierzętami, ptakami, pogodą i jej nieokiełznanym wpływem na nią, zbierając coraz rzadsze pióra i muszle. Między tą dwójką rozwija się bliski związek, dopóki Tate nie odejdzie, aby studiować biologię morską na uniwersytecie. Odejście Tate'a odbija się na wewnętrznej zdolności Kyi do zaufania, ponieważ po raz kolejny znajduje się w izolacji, ale jej ciekawość przyrody bagien i zdolność do malowania wszystkiego, co się w nich znajduje, sprawia, że dąży do pogłębienia wiedzy na ten temat. Jednak nadal pragnie przynależności, a jej rodząca się seksualność i nadzieje na małżeństwo i rodzinę spotykają się ze zdradą i jeszcze gorszymi rzeczami. W książce pojawia się również wątek kryminalny. Gdy na mokradłach zostają znalezione zwłoki faworyzowanej lokalnej gwiazdy sportowej Chase’a Andrewsa mieszkańcy Barkley Cove za tragedię obwiniają Dziewczynę z bagien, z którą kiedyś łączył ofiarę romans. Śmierć przystojnego chłopaka wstrząsa lokalną społecznością. Nie ma dowodów na morderstwo, ale szeryf jest niespokojny, a matka Andrewsa i miasto pękają od plotek o morderstwie, więc dochodzi do procesu.&nbsp;</p><p>Delia Owens napisała wciągającą i hipnotyzującą powieść, niezapomnianą w swoich żywych opisach przyrody na bagnach. W zestawieniu z tym zachwycającym naturalnym środowiskiem mamy małe miasteczko - Barkley Cove, obojętne w najlepszym razie, złośliwe i niebezpieczne w najgorszym, bez ducha współczucia, który mógłby wesprzeć małe dziecko zmuszone do znalezienia sposobu na finansowe przetrwanie, emocjonalnie pogrążone w żałobie, znajdujące pocieszenie w poezji, która nadaje wagę jej wewnętrznym uczuciom. Jej głęboka wrażliwość na naturę, która okazuje się być ostatecznym wychowawcą, kształtuje postrzeganie przez Kyię ludzkich zachowań, z którymi się styka. Bagno jest miejscem, do którego należy i wszystko, co się z nim wiąże jest domem, wszyscy inni ją opuścili, pozostawiając ją odsłoniętą i bezbronną, gdy zaczyna odczuwać strach. Trudno się dziwić, że kiedy elementy jej życia zaczynają się zmieniać, będzie ostrożna i nieufna, choć w odległych marzeniach pojawiają się maleńkie iskierki nadziei.&nbsp;</p><p>“Gdzie śpiewają raki” to po prostu znakomita opowieść, która wedrze się do twojego serca. Z wielkimi emocjami kibicowałam Kyi pośród wielu zawirowań i złamanego serca, które przeżywa. Niesamowita lektura. Polecam wszystkim !</p><p><br>&nbsp;</p>

<p>“Gdzie śpiewają raki” to opowieść o odporności, przetrwaniu, nadziei, miłości, stracie, samotności, desperacji, uprzedzeniach, determinacji i sile. Ta książka sięga w przeszłość i w przyszłość, aby opowiedzieć historię Kyi Clark. Mieszka ona na obrzeżach miasta Barkley Cove, na bagnach, a mieszkańcy patrzą na nią z góry, jest osądzana, wyśmiewana i zastraszana. Ale są tacy, którzy okazują jej życzliwość, przyjaźń i miłość.</p><p>Kya była małą dziewczynką, kiedy jej matka odeszła nie oglądając się za siebie. Wkrótce całe jej rodzeństwo poszło w jej ślady, zostawiając Kyę samą z jej często nieobecnym, pijanym i nadużywającym alkoholu ojcem. Została, aby dbać o ich dom, gotować, sprzątać, aby dbać o ich potrzeby. Musiała nauczyć się robić zakupy i zapewniać sobie jedzenie pod nieobecność ojca. Wszystko to przy jednoczesnym zmaganiu się z samotnością, poczuciem opuszczenia i straty. Zawsze zastanawiając się kiedy i czy w ogóle jej matka wróci. Była inteligentną i sprytną dziewczyną, która znała bagno i znalazła sposoby na zarobienie pieniędzy i zapewnienie sobie podstawowych potrzeb. Wkrótce Jumpin i jego żona Mable, okazują jej życzliwość, hojność i miłość.&nbsp;</p><p>W miarę jak Kya rośnie i uczy się więcej o życiu poprzez interakcje, dwóch młodych mężczyzn wkracza w jej życie. Jeden to starszy przyjaciel jej brata, Tate, który uczy ją czytać i okazuje jej akceptację i szczęście. Drugi przynosi jej nadzieję na przyszłość, ale nie chce jej przedstawić swoim przyjaciołom i rodzinie. Czy jeden z nich może być jej szansą na szczęście? Szansą na przynależność? Szansą na bycie akceptowanym? Szansą na bycie kochanym? Szansą na rozwój? A może historia się powtórzy?</p><p>W 1969 roku legenda lokalnego futbolu, Chase Andrews, zostaje znaleziony martwy. Krążą plotki na temat motywu i możliwych podejrzanych. Podejrzenia od razu padają na Kyę - dziewczynę z bagien. Czy to ona może być jego zabójcą? Jaki mogła mieć motyw?</p><p>Ta książka miała po trochu wszystkiego, co kocham: sympatyczny główny bohater, który chwyta za serce, zagadka morderstwa, tajemnicza atmosfera, dramat i romans. Jest przemyślana, pięknie napisana, wywołuje emocje i przenosi czytelnika w czasie, Uwielbiałam każdą jej stronę!</p><p>Pisarstwo Owens jest bujne i żywe, głównie w scenerii, ale i bohaterowie byli w pełni ukształtowani. Fabuła była bogata, najpierw z dysfunkcyjną rodziną, potem jako historia przetrwania, a w końcu jako kryminał z morderstwem. Podobało mi się, jak autorka przeplatała początki komponentu zagadki morderstwa w całej książce, zwiększając konflikt i intrygę. I chociaż autorka pozostawiła mi wystarczająco dużo wskazówek, aby odgadnąć zakończenie, to i tak czekałam w napięciu do samego końca.</p><p>Książka porusza&nbsp; wiele różnych tematów, m. in. czym jest prawdziwa miłość, czym jest rodzina, a także piękno związków i zachwycające piękno natury. Na wiele sposobów ta książka jest relatywna. Większość ludzi w pewnym momencie swojego życia czuła się jak outsider. Kya miała szczęście znaleźć kilka osób, które faktycznie dbały o nią. Również autorka pisze o tym strachu, który Kya czuła. To jest normalne. Kobiety się boją. Zawsze oglądamy się przez ramię. Zawsze mówi się, żeby nie wychodzić w nocy, podróżować z kimś. Myślę, że ta książka jest dobrym przypomnieniem, że niektóre rzeczy nie zmieniły się przez 50 lat - mam na myśli sytuację kobiet. Książka “Gdzie śpiewają raki” Zdecydowanie zasłużyła na cały ten szum, który wyrósł wokół niej.&nbsp;</p><p>Komu ją polecam?</p><p>Fanom fikcji historycznej na pewno. Szczególnie tym, którzy interesują się amerykańską fikcją z połowy XX wieku. Kwestie rasy i postrzegania społeczeństwa w tamtym czasie są kluczowe dla fabuły.</p><p>Nie jestem pewna, czy było wystarczająco dużo tajemniczości/ dramatu, aby zainteresować fanów historii kryminalnych.&nbsp;</p><p>Czy powinieneś to przeczytać?</p><p>Mam wrażenie, że ta historia ma trochę z wielu gatunków , czerpie z nich pełnymi garściami. Z tego powodu myślę, że przypadnie do gustu szerokiej grupie odbiorców. Tak więc, jeśli akurat jesteś na etapie wyboru książki, myślę, że powinieneś spróbować. Może Cię nie “powali”, ale na pewno nie rozczaruje.</p>

<p>Jest to debiutancka powieść amerykańskiej pisarki Delii Owens, absolwentki zoologii i ekolożki, która napisała doktorat na temat zachowań zwierząt, co na pewno kluczowy wpływ na obraz tego dzieła. „Gdzie śpiewają raki” zdobyło uznaną nagrodę „John Burroughs Award for Nature Writing”, przez 48 tygodni utrzymywało się na szczycie listy bestsellerów New York Timesa i wyprodukowany został również film na podstawie historii z książki. Ważne, z mojego punktu widzenia, jest zwrócenie uwagi na to, jak doświadczenia życiowe pisarza są obecne w tekście. Urodzona w Georgii w Stanach Zjednoczonych około 1950 roku, po ukończeniu studiów w 1974 roku wyjechała do Afryki wraz z mężem Markiem Owensem, gdzie pozostali przez dwadzieścia lat. Z ich naukowych obserwacji zostały opublikowane trzy ważne eseje. Obaj badają zachowania zwierząt w całkowicie odizolowanym obszarze Kalahari, bez wody i prądu -&nbsp; sytuacja bardzo podobna do tej, której doświadcza mały bohater.</p><p>Książka opowiada o małej dziewczynce o imieniu Kya, która mieszka w małym drewnianym domku na nadmorskich bagnach Karoliny Północnej, w rodzinie, która rozpada się po kawałku: jej bracia i siostry, matka i wreszcie ojciec, weteran wojenny, który wydaje swoje kieszonkowe w portowym barze, coraz bardziej przegrywając z alkoholizmem. W wieku dziesięciu lat Kya mieszka zupełnie sama w rozpadającym się domku na bagnach, w którym zna każde zwierzę, drzewo, źdźbło trawy i który chroni ją, izolując od powierzchownego świata małego miasteczka Barley Cove. Jej samotność pozwala jej całkowicie poświęcić się światu przyrody, gdzie Tate, uczy ją czytać i pisać. Między nimi rodzi się przyjacielska relacja, która przeradza się w miłość. Mają także wspólne zainteresowanie: poświęcenie dla nieskażonego środowiska, które dla Kyi stanowi jedyne źródło utrzymania. Pasja do tych miejsc, z których zbiera muszle, ptasie pióra, liście, kości zwierząt, daje jej możliwość napisania kilku książek. Zostaje pisarką w Barley Cove, które patrzy na nią z podejrzliwością i dystansem, gdzie jedynymi osobami, które okazują jej sympatię i hojność są Jumpin i jego żona Mabel.</p><p>„Gdzie śpiewają raki” podzielona jest na rozdziały, w których opowieść składa się na akcję w teraźniejszości, a więc zabójstwo przystojnego i wysportowanego młodzieńca o nazwisku Andrews, na przemian z rozdziałami, które rozpoczynają się od dzieciństwa małej Kyi w ciekawym ciągu powiązanych ze sobą wydarzeń, które doprowadzą do ostatecznego rozwiązania sprawy.</p><p>Samotność i izolacja stanowią sedno doświadczeń życiowych bohaterki. Temat ten Delia Owens bada z wnikliwością, skupiając się na tym, jak środowisko może wpływać na nasze zachowanie i psychikę. Poruszana jest kwestia segregacji rasowej, historia rozgrywa się na południu Stanów Zjednoczonych w latach 1952-1970. Podejmowany jest wątek ekologiczny dotyczący szacunku dla obszarów nietkniętych przez działalność człowieka, gdzie ptaki, owady i gryzonie są pierwszymi mieszkańcami. Nie mniej ważny jest wątek edukacji, potrzeba czytania i wiedzy, bez której Kya zostałaby całkowicie wykluczona ze społeczeństwa, jakkolwiek małostkowego i powierzchownego, oraz z możliwości posiadania przyszłości z partnerem.</p><p>Książka została napisana w przystępny i płynny sposób, wzbudzając coraz większe zainteresowanie w miarę postępu czytania. Poleciłbym ją absolutnie każdego, ale przede wszystkim dla osób, którym środowisko naturalne nie jest obojętne. Warto też sięgnąć po „Gdzie śpiewają raki” dla samej kreacji bohaterki, która rysuje się jako kobieca wersja Robinsona Crusoe na bagnach Karoliny Północnej. W pełni zasłużone pięć gwiazdek. ⭐️ ⭐️ ⭐️ ⭐️ ⭐️&nbsp;</p>

<p>W wieku dziesięciu lat Kya znajduje się zupełnie sama, po tym jak opuścili ją rodzice i rodzeństwo. W otoczeniu oceanu, w sercu bagien, musi nauczyć się żyć i przetrwać na własną rękę, w szałasie bez wygód, który widziała jak dorastała. Mieszkańcy Barkley Cove, małego miasteczka w Karolinie Północnej, szybko piętnują tę dziką i niepiśmienną dziewczynę, której wszyscy się boją i odrzucają jako zbyt odmienną od innych. „Gdzie śpiewają raki” zbudowana jest na dwóch równoległych liniach czasowych, które w końcu się połączą. W obu przypadkach bohaterką jest Kya. Pierwsza śledzi jej dzieciństwo, dorastanie, a potem życie jako młodej dorosłej... druga śledzi policjantów próbujących rozwiązać sprawę morderstwa, które ma miejsce w tym samym miejscu. Pierwsza rzeczywistość będzie stopniowo doganiać drugą. Na końcu książki stają się jednością. Na początku rozdziały dotyczące śledztwa są bardzo krótkie i szczerze mówiąc, tak bardzo pasjonowało mnie życie Kyi w latach 50-tych, że czytałam je bardzo szybko (może to zamierzenie autorki?). Kya ma bardzo trudne dzieciństwo: złe traktowanie, porzucenie...samotność. Udaje jej się jednak przetrwać i ulega fascynacji wyjątkową przyrodą, która ją otacza: bagnem, morzem, ptakami, naturą... Cisza, w której zamyka się jej samotność, pozwala jej rozwijać wszystkie zmysły i zwracać uwagę na najmniejsze zmiany i szczegóły otoczenia. Delia Owens opisuje najmniejszy szczegół (dźwięk, zapach, wrażenie), abyśmy mogli jak najwierniej zanurzyć się w przyrodzie, prawdziwej postaci w tej historii. To przede wszystkim cudowna oda do natury, do tego, co nam oferuje i co my jej oddajemy, nawet jeśli ta książka pozostawia też wiele miejsca na takie uczucia jak odosobnienie i samotność istnienia.</p><p>Delia Owens, z wykształcenia biolożka, bez pedanterii podaje mnóstwo szczegółów i opisów flory i fauny bagien Karoliny Północnej, dzięki czemu naprawdę ma się wrażenie, że się tam jest... Płyniemy łodzią jej bohaterki, zbieramy pióra i gniazda, zachwycamy się wraz z nią tysiącem dźwięków bagna. Bogactwo flory i fauny tych okolic jest utwierdzone przez wciągające i wizualne opisy Delii Owens. Te proste bagna dosłownie ożywają dzięki jej zachwycającej stylizacji, która pozwoliła mi na kilka chwil uciec od otaczającej rzeczywistości (wojna, drożyzna, niepewna przyszłość) i podróżować przez świat Kyi. Pomimo dzikiego powietrza, przedstawione regiony okazały się zbawczą przystanią spokoju i ukojenia, zapewniając odosobnienie. Dzięki „Gdzie śpiewają raki” otrzymałam wspaniały odpoczynek. Dlatego gdy już zanurzyłam się w bagnach Karoliny Północnej, nie sposób było zamknąć powieść bez znajomości zakończenia. Co lepsze, środowisko zajmuje w pisarstwie autorki tak wiele miejsca, że stanowi dużą część tożsamości bohaterki. Ta cienka granica między tymi bohaterką a naturą nadaje mistyczny wymiar tej czarującej lekturze.</p><p>Są takie książki, które kończymy wiedząc doskonale, że będą nas prześladować przez całe życie. „Gdzie śpiewają raki” jest jedną z nich. Pozostawiła ona niezatarty ślad na moim sercu. Książka (słuszny bestseller wydawniczy) to zapierająca dech w piersiach podróż, która zabiera nas daleko, daleko, gdzie zwierzęta są jeszcze dzikie, gdzie zachowują się jak prawdziwe zwierzęta, gdzie można usłyszeć śpiew raków...</p>