Gdyby nie ty w.2

Colleen Hoover nie może napisać złej książki, prawda? Chyba jeszcze żadna z jej poprzednich książek nie otrzymała ode mnie mniej niż cztery gwiazdki. Wszystkie są tak chwytające za serce i realistyczne. Nie wiem, jak ta kobieta pisze te wszystkie różne romanse/współczesne historie! Jest niesamowita.<br> <br> “Gdyby nie ty”" nie jest moją ulubioną książką Hoover, ale jest w czołówce. Myślę, że gdyby emocje, które odczuwałam na początku powieści, utrzymywały się przez cały czas, byłaby moją ulubioną. Jednak z jakiegoś powodu miałam wrażenie, że po odkryciu całego "incydentu" pismo i emocje między bohaterami trochę przygasły. Ale to pewnie tylko moje odczucie. Tak czy inaczej, poczułam to i obniżyło to ocenę opowiadania o jedną gwiazdkę.<br> Z pięciu książek tej autorki, które przeczytałam, ta najbardziej zasługuje na to, by umieścić ją w kategorii “guilty pleasure”. Mówię tak dlatego, że historia mi się podobała, ale nie jest to jej najmocniejsza książka pod względem pisarskim i merytorycznym. <br> <br> Poza tym, jeszcze jedna rzecz. Chociaż książki Colleen są raczej przewidywalne, to jednak są tak dobrze napisane, że i tak trzeba je przeczytać. Tylko po to, żeby wiedzieć, że ma się rację i zobaczyć, jak to się rozwinie dzięki jej pisarstwu. A to prawie nigdy nie zawodzi.<br> <br> Gorąco polecam sięgnąć po tę książkę w ciemno i nie czytać streszczenia wydawcy. Historia przybiera kilka ciekawych zwrotów, a moje wrażenia z lektury były lepsze, ponieważ nic nie wiedziałam z wyprzedzeniem. Uśmiechnęłam się, gdy dotarłam do rozdziału 2 i pomyślałam, że to fajna niespodzianka ze strony autora. Nie zdradzając niczego ważnego, historia zaczyna się od licealistki Morgan, która spotyka się z Chrisem. Siostra Morgan niedawno zaczęła spotykać się z najlepszym przyjacielem Chrisa, Jonahem. Pewnej nocy idą na imprezę z okazji ukończenia szkoły średniej i to wszystko, czego się ode mnie dowiecie, poza tym, że historia będzie się toczyć naprzemiennie między dwoma bohaterami.<br> <br> Colleen Hoover bardzo dobrze radzi sobie z wciąganiem mnie od samego początku. To takie miłe i łatwe, by wskoczyć w jedną z jej historii i utrzymać wysoki poziom zainteresowania przez cały czas. Fabuła tej książki jest dobra, chciałabym tylko, aby była ona lepszym pokazem jej talentu pisarskiego. Brakowało jej trochę treści, jaką mają inne powieści Hoover. Myślę, że autorkę stać na więcej, więc w pewnym sensie była to dla mnie nieco rozczarowująca lektura. Dwie z męskich postaci były jednowymiarowe. Dwie główne postacie kobiece były o wiele bardziej realistyczne, ponieważ pozwolono im popełniać błędy i mieć wady. Takie drobiazgi, które pojawiały się od czasu do czasu w tekście, przeszkadzały mi podczas czytania książki.<br> <br> Colleen Hoover udało się stworzyć bardzo różne perspektywy. Podobała mi się ta historia, ale mam nadzieję, że autorka podejmie większe wyzwania w swojej następnej powieści.

Historia, której nie będziesz żałować! Za każdym razem, gdy biorę do ręki książkę Colleen Hoover, ogarnia mnie niezwykłe uczucie. Jest to nostalgiczne, pełne nadziei i uśmiechu przez łzy uczucie, którego nie mogę znaleźć nigdzie indziej. “Gdyby nie ty” przerosło moje oczekiwania i całkowicie mnie unicestwiło. Jest tak wiele do powiedzenia o tym, jak dobrze napisana i piękna była ta książka, że nawet nie wiem, od czego zacząć…<br> <br> Może będzie to sugestia, że powinniście czytać tę książkę bez wcześniejszej wiedzy o tym, co niesie ze sobą ta historia. Dlatego właśnie moja recenzja nie będzie zawierała spoilerów, ponieważ tylko w ten sposób będziecie mogli doświadczyć wszystkich szokujących i wzruszających momentów takimi, jakimi są naprawdę.<br> <br> Historie Morgan i Clary są bardzo różne, ale sposób, w jaki się ze sobą splatają, jest bezbłędny. Colleen Hoover zawsze pisze coś więcej niż tylko zwykły romans chłopaka z dziewczyną. Głównym aspektem tej książki, który bardzo mi się podobał, był sposób, w jaki Morgan i Clara kochały się i walczyły ze sobą. Tę książkę mógłby czytać ojciec, matka i córka - myślę, że dla każdego z nich ma ona inną historię do opowiedzenia. Pisarstwo autorki jest tu wyjątkowe, zwłaszcza że mamy do czynienia z dwiema zupełnie różnymi postaciami, które przechodzą dwie zupełnie różne historie. Mogłam wyraźnie rozróżnić głosy i odrębne opisy żałoby.<br> <br> W książkach Colleen Hoover zawsze mamy do czynienia z mieszanką humoru, miłości i straty, a ta nie zawiodła, wykraczając poza ramy. Myślę też, że można ją umieścić na pograniczu Young Adult i New Adult. Na początku martwiłam się, że nie będę w stanie docenić wątków romansowych w tej książce, ponieważ byłam zbyt zaangażowana w rzeczywistą fabułę rodziny, ale nie mogłam się bardziej mylić. Historia miłosna w “Gdyby nie ty” sprawiła, że moje serce biło szybciej. Przysięgam, Colleen co roku przechodzi samą siebie.<br> <br> To dziwne, że piszę tę recenzję, bo zazwyczaj muszę przeglądać wiele stron podkreśleń i notatek, które zrobiłam, aby wyrazić moje myśli i zakończyć z jasną i zwięzłą recenzją, ale nie miałam prawie żadnych notatek / podkreśleń dla “Gdyby nie ty”. Tak bardzo była to książka nie do odrzucenia. Byłam zaskoczona, kiedy o 4 nad ranem zdałam sobie sprawę, że skończyłam 80% książki w mniej niż jeden dzień. To najgorszy rodzaj obsesji na punkcie książek Colleen Hoover - kończysz, bo właśnie połknąłeś całą historię, a teraz musisz czekać na następny raz, kiedy zdecyduje się nas uraczyć powieścią.<br> <br> Bardzo mi się to podobało, a moje uwielbienie dla tego, jak ta kobieta potrafi wziąć historię i stworzyć z niej arcydzieło, nigdy nie przestaje wprawiać mnie w osłupienie.

Colleen Hoover nie może napisać złej książki, prawda? Chyba jeszcze żadna z jej poprzednich książek nie otrzymała ode mnie mniej niż cztery gwiazdki. Wszystkie są tak chwytające za serce i realistyczne. Nie wiem, jak ta kobieta pisze te wszystkie różne romanse/współczesne historie! Jest niesamowita.<br> <br> “Gdyby nie ty”" nie jest moją ulubioną książką Hoover, ale jest w czołówce. Myślę, że gdyby emocje, które odczuwałam na początku powieści, utrzymywały się przez cały czas, byłaby moją ulubioną. Jednak z jakiegoś powodu miałam wrażenie, że po odkryciu całego "incydentu" pismo i emocje między bohaterami trochę przygasły. Ale to pewnie tylko moje odczucie. Tak czy inaczej, poczułam to i obniżyło to ocenę opowiadania o jedną gwiazdkę.<br> Z pięciu książek tej autorki, które przeczytałam, ta najbardziej zasługuje na to, by umieścić ją w kategorii “guilty pleasure”. Mówię tak dlatego, że historia mi się podobała, ale nie jest to jej najmocniejsza książka pod względem pisarskim i merytorycznym. <br> <br> Poza tym, jeszcze jedna rzecz. Chociaż książki Colleen są raczej przewidywalne, to jednak są tak dobrze napisane, że i tak trzeba je przeczytać. Tylko po to, żeby wiedzieć, że ma się rację i zobaczyć, jak to się rozwinie dzięki jej pisarstwu. A to prawie nigdy nie zawodzi.<br> <br> Gorąco polecam sięgnąć po tę książkę w ciemno i nie czytać streszczenia wydawcy. Historia przybiera kilka ciekawych zwrotów, a moje wrażenia z lektury były lepsze, ponieważ nic nie wiedziałam z wyprzedzeniem. Uśmiechnęłam się, gdy dotarłam do rozdziału 2 i pomyślałam, że to fajna niespodzianka ze strony autora. Nie zdradzając niczego ważnego, historia zaczyna się od licealistki Morgan, która spotyka się z Chrisem. Siostra Morgan niedawno zaczęła spotykać się z najlepszym przyjacielem Chrisa, Jonahem. Pewnej nocy idą na imprezę z okazji ukończenia szkoły średniej i to wszystko, czego się ode mnie dowiecie, poza tym, że historia będzie się toczyć naprzemiennie między dwoma bohaterami.<br> <br> Colleen Hoover bardzo dobrze radzi sobie z wciąganiem mnie od samego początku. To takie miłe i łatwe, by wskoczyć w jedną z jej historii i utrzymać wysoki poziom zainteresowania przez cały czas. Fabuła tej książki jest dobra, chciałabym tylko, aby była ona lepszym pokazem jej talentu pisarskiego. Brakowało jej trochę treści, jaką mają inne powieści Hoover. Myślę, że autorkę stać na więcej, więc w pewnym sensie była to dla mnie nieco rozczarowująca lektura. Dwie z męskich postaci były jednowymiarowe. Dwie główne postacie kobiece były o wiele bardziej realistyczne, ponieważ pozwolono im popełniać błędy i mieć wady. Takie drobiazgi, które pojawiały się od czasu do czasu w tekście, przeszkadzały mi podczas czytania książki.<br> <br> Colleen Hoover udało się stworzyć bardzo różne perspektywy. Podobała mi się ta historia, ale mam nadzieję, że autorka podejmie większe wyzwania w swojej następnej powieści.

Historia, której nie będziesz żałować! Za każdym razem, gdy biorę do ręki książkę Colleen Hoover, ogarnia mnie niezwykłe uczucie. Jest to nostalgiczne, pełne nadziei i uśmiechu przez łzy uczucie, którego nie mogę znaleźć nigdzie indziej. “Gdyby nie ty” przerosło moje oczekiwania i całkowicie mnie unicestwiło. Jest tak wiele do powiedzenia o tym, jak dobrze napisana i piękna była ta książka, że nawet nie wiem, od czego zacząć…<br> <br> Może będzie to sugestia, że powinniście czytać tę książkę bez wcześniejszej wiedzy o tym, co niesie ze sobą ta historia. Dlatego właśnie moja recenzja nie będzie zawierała spoilerów, ponieważ tylko w ten sposób będziecie mogli doświadczyć wszystkich szokujących i wzruszających momentów takimi, jakimi są naprawdę.<br> <br> Historie Morgan i Clary są bardzo różne, ale sposób, w jaki się ze sobą splatają, jest bezbłędny. Colleen Hoover zawsze pisze coś więcej niż tylko zwykły romans chłopaka z dziewczyną. Głównym aspektem tej książki, który bardzo mi się podobał, był sposób, w jaki Morgan i Clara kochały się i walczyły ze sobą. Tę książkę mógłby czytać ojciec, matka i córka - myślę, że dla każdego z nich ma ona inną historię do opowiedzenia. Pisarstwo autorki jest tu wyjątkowe, zwłaszcza że mamy do czynienia z dwiema zupełnie różnymi postaciami, które przechodzą dwie zupełnie różne historie. Mogłam wyraźnie rozróżnić głosy i odrębne opisy żałoby.<br> <br> W książkach Colleen Hoover zawsze mamy do czynienia z mieszanką humoru, miłości i straty, a ta nie zawiodła, wykraczając poza ramy. Myślę też, że można ją umieścić na pograniczu Young Adult i New Adult. Na początku martwiłam się, że nie będę w stanie docenić wątków romansowych w tej książce, ponieważ byłam zbyt zaangażowana w rzeczywistą fabułę rodziny, ale nie mogłam się bardziej mylić. Historia miłosna w “Gdyby nie ty” sprawiła, że moje serce biło szybciej. Przysięgam, Colleen co roku przechodzi samą siebie.<br> <br> To dziwne, że piszę tę recenzję, bo zazwyczaj muszę przeglądać wiele stron podkreśleń i notatek, które zrobiłam, aby wyrazić moje myśli i zakończyć z jasną i zwięzłą recenzją, ale nie miałam prawie żadnych notatek / podkreśleń dla “Gdyby nie ty”. Tak bardzo była to książka nie do odrzucenia. Byłam zaskoczona, kiedy o 4 nad ranem zdałam sobie sprawę, że skończyłam 80% książki w mniej niż jeden dzień. To najgorszy rodzaj obsesji na punkcie książek Colleen Hoover - kończysz, bo właśnie połknąłeś całą historię, a teraz musisz czekać na następny raz, kiedy zdecyduje się nas uraczyć powieścią.<br> <br> Bardzo mi się to podobało, a moje uwielbienie dla tego, jak ta kobieta potrafi wziąć historię i stworzyć z niej arcydzieło, nigdy nie przestaje wprawiać mnie w osłupienie.