Friedricha Schleiermachera drogi przekładu. W kręgu problemów języka i komunikacji

Friedrich Daniel Ernst Schleiermacher, wybitny myśliciel epoki niemieckiego romantyzmu, pozostaje postacią o ogromnym wpływie na wiele dziedzin. Urodzony we Wrocławiu teolog, filozof, filolog i tłumacz, odkrywał skomplikowane relacje komunikacyjne oraz transfer informacji, zagłębiając się w zawiłości przekładu tekstów z różnych dziedzin nauki. Autor tej monografii wnikliwie analizuje te aspekty, oferując szczegółowe omówienie tekstów, które prowadzą do zagadnień takich jak retoryka, hermeneutyka czy dialektyka. Badanie to łączy w sobie różnorodne podejścia myślowe, ukazując, jak szeroko zakrojone są wpływy idei Schleiermachera, które współcześni teoretycy przekładu odnaleźli w jego wykładzie „O różnych metodach tłumaczenia” z 1813 roku i które stały się częścią ich naukowych badań.

Publikacja, skoncentrowana na filozoficzno-filologicznej twórczości Schleiermachera, wnosi istotny wkład do polskich badań związanych z teorią przekładu i jest uznawana za pozycję pionierską z uwagi na jej świeże spojrzenie. Recenzja dr hab. Renaty Dampc-Jarosz z Uniwersytetu Śląskiego podkreśla w niej unikalność i wartościowość tego opracowania.

Piotr de Bończa Bukowski, w swojej przenikliwej analizie dzieł Schleiermachera, przedstawia jego koncepcję społeczności opartej na dialogu i wysiłku etycznego rozumienia. Jego wizja tłumaczenia zakłada jednoczesne respektowanie wspólnoty Rozumu oraz uwrażliwienie na różnice kulturowe. Schleiermacher jawi się jako postać wspólnotowa, choć pełna wewnętrznych sprzeczności, radośnie twórcza, a zarazem nieustannie poszukująca.

Piotr de Bończa Bukowski, doktor habilitowany nauk humanistycznych i profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, kieruje Pracownią Translacji w Instytucie Filologii Germańskiej UJ. Jego badania koncentrują się na przekładoznawstwie, komparatystyce oraz historii literatury skandynawskiej i niemieckiej. Jest autorem monografii dotyczących między innymi ekspresjonizmu niemieckiego oraz literatury Augusta Strindberga, a także współredaktorem licznych zbiorów i antologii dotyczących teorii przekładu. Bukowski odbył również staże naukowe w Uppsali, Bonn i Berlinie, a jego osiągnięcia naukowe zostały nagrodzone prestiżowymi wyróżnieniami, w tym Nagrodą Prezesa Rady Ministrów oraz stypendiami wielu fundacji.