Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Etapy życiowe człowieka w kontekście pedagogiki społecznej
DODAJ DO LISTY ŻYCZEŃ
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Czas przeobrażeń społecznych, kulturalnych, gospodarczych i politycznych rozpoczął się w Polsce już wiele lat temu. Odzwierciedla je dynamika pojawiających się przed jednostką wyzwań oraz zmian w działaniu w różnych obszarach życia. Niektóre następstwa przemian budzą niepokoje społeczne. Dotyczą one zwłaszcza zagrożeń dla życia i właściwego funkcjonowania człowieka. Dotkliwie odbijają się na jakości ludzkiej egzystencji – przyczyniając się (nierzadko) do kryzysu sensu życia czy wręcz odczuwania bezsensu. W obliczu różnorodnych rozczarowań, braku stabilnej codzienności i jednocześnie braku pewności wobec „dnia jutrzejszego”, przed jednostką i społeczeństwem pojawiają się kolejne wyzwania. W sprostaniu im pomaga pedagogika społeczna – subdyscyplina naukowa skoncentrowana na środowiskowych aspektach procesu wychowania, socjalizacji i wsparcia w perspektywie pełnego cyklu życia człowieka: jego dzieciństwa, młodości, dorosłości i starości. W pracy autorki w szczególny sposób podkreślają ów aspekt, jak istotny jest każdy etap życia dla teoretycznych poszukiwań, badawczych inspiracji czy też (bardzo pożądanych) praktycznych działań pedagogiki społecznej.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Czas przeobrażeń społecznych, kulturalnych, gospodarczych i politycznych rozpoczął się w Polsce już wiele lat temu. Odzwierciedla je dynamika pojawiających się przed jednostką wyzwań oraz zmian w działaniu w różnych obszarach życia. Niektóre następstwa przemian budzą niepokoje społeczne. Dotyczą one zwłaszcza zagrożeń dla życia i właściwego funkcjonowania człowieka. Dotkliwie odbijają się na jakości ludzkiej egzystencji – przyczyniając się (nierzadko) do kryzysu sensu życia czy wręcz odczuwania bezsensu. W obliczu różnorodnych rozczarowań, braku stabilnej codzienności i jednocześnie braku pewności wobec „dnia jutrzejszego”, przed jednostką i społeczeństwem pojawiają się kolejne wyzwania. W sprostaniu im pomaga pedagogika społeczna – subdyscyplina naukowa skoncentrowana na środowiskowych aspektach procesu wychowania, socjalizacji i wsparcia w perspektywie pełnego cyklu życia człowieka: jego dzieciństwa, młodości, dorosłości i starości. W pracy autorki w szczególny sposób podkreślają ów aspekt, jak istotny jest każdy etap życia dla teoretycznych poszukiwań, badawczych inspiracji czy też (bardzo pożądanych) praktycznych działań pedagogiki społecznej.