Elegia dla bidoków

Miliony sprzedanych egzemplarzy książki J.D. Vance’a świadczą o jej ogromnym wpływie na czytelników. Historia rodziny Vance’ów rozpoczyna się w obiecujących latach po II wojnie światowej. Dziadkowie autora, wywodzący się z ubogiego Kentucky, zdołali wspiąć się do klasy średniej, a ich sukces został uwieńczony w osobie J.D., który jako pierwszy zdobył dyplom wyższej uczelni. Jednak czy udało mu się w pełni oderwać od dziedzictwa przemocy, alkoholizmu i traum, charakterystycznych dla jego rodzinnych stron? Vance oferuje szczerą i bezpretensjonalną relację o dorastaniu w Pasie Rdzy, jednocześnie dostarczając dynamicznej analizy kultury białej amerykańskiej klasy robotniczej, pogrążonej w kryzysie społecznym. Chociaż zmierzch tej grupy społecznej od lat jest tematem dyskusji, nikt wcześniej nie opisał jej tak żarliwie i z perspektywy osoby, która sama tego doświadczyła od środka. Po ukazaniu się "Elegii dla bidoków" w 2016 roku, Amerykanie z dużych miast uświadomili sobie, jak niewiele wiedzą o życiu swoich rodaków. Publikacja została uznana za kluczową w zrozumieniu wyborczego usprawnienia Donalda Trumpa, a Vance stał się istotnym głosem w debatach o rozwarstwieniu społecznym. Obecnie jako wiceprezydent w administracji Trumpa, jego wspomnienia pozostają cennym źródłem wglądu w poglądy i rozwój osoby wpływającej na politykę Stanów Zjednoczonych. Bill Gates wyraził podziw dla odwagi Vance’a, podczas gdy politolog Bohdan Szklarski rekomenduje książkę jako lekturę obowiązkową dla pragnących zrozumieć współczesną Amerykę i wyborców, którzy czują się opuszczeni. Takiego wglądu nie dostarczy żadna literatura reportażowa. "The New York Times" uznał, że żadna inna książka nie wpisuje się tak celnie w naszą rzeczywistość, a "The Washington Post" zaznacza, iż choć socjologowie od dawna próbują zgłębić problemy białej klasy robotniczej, Vance opisuje je z niezwykłą klarownością, pozwalając czytelnikom zobaczyć, jak trudno jest wyrwać się z kręgu ubóstwa. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.